Coincidental Hostage

6. Bölüm

Günün geri kalanı Jongin'in durup durup yaptığı planı heyecanla anlatmasıyla geçmişti. Ben onun heyecanını paylaşmıyordum. Genelde bir şey paylaşan biri değildim zaten sıkılarak onu dinliyordum.  Zamanın geçtiğini fark etmemiştim,

“Gidelim.” Jongin gidelim diyene kadar.

“Tamam.” Silkinerek çantasını sırtına takmasına yardım ettim. Geçen gece söktüğüm ipleri tokaya tekrar bağladım. Sığınağın dışına çıkıp evin ağaçlarla kaplı sokağa göre daha güvenilir olan bahçesinden ışıklandırması eksik sokağa baktık.

“Hazır mısın?” sadece kafamı salladım ve yürümeye başladık. Neredeyse yürümeyi unutmuştum. Bacaklarım biraz sızlasada şikayet etmedim. Başka bir sokak başına geldiğimizde sokağı kontrol ederek yolumuza devam ettik. Gecenin ilerleyen saati bizim için daha huzurlu ve daha sessiz geçmişti.

--

“Bir oda lütfen”

“Ne kadar süre kalacaksınız?”

“2 gün.”

“Ödemeyi şimdi alıyoruz.”

“Peki.” Jongin parayı korkutucu görünen adama verip anahtarla birlikte beni de alıp ‘odamıza’ çıkarttı.

“Şikayetçi olduğumdan ya da aşağılamak istediğimden değil ama daha iyi bir yer bulamaz mıydın?”

“Daha iyi yerler kimlik kaydı tutuyor bebeğim.”

“Lanet.”

“Hem en azından sığınaktan iyi.” Küçük ve eski eşyalarla dolu olan odaya baktım. Duvarlarındaki boyalar kabarmış ve yer yer çatlamıştı.

“Eh. En azından sıcak.” Jongin’le birlikte yatağa oturduk.

“Ve daha yumuşak.”

“Şimdi ne yapacağız?”

“Saat geç olduğuna göre uyusak?” Jongin saate bakarak dudağını büzdü.

“Olabilir.”

Bu sefer daha normal koşullarda lavaboda ihtiyacımızı gidererek yatağa geçmiştik.

“Üzerimizdeki kıyafetler çok rahatsız edici.” Huylu bir insandım. Üzerimdeki ceketim bana fazla geliyordu ve çıkarmak istiyordum.

“Eminim ki gece burası da soğuk olur. Bu şekilde kalmamız daha iyi.”

--

“Luhan yeter!”

“Uyuyamıyorum!”

“Ve uyutmuyorsun!”

“Çünkü çok rahatsız” ayaklarımı yatağa vurduğumda yataktan çıkan sesler durmamı sağladı. Kıytırık bir otelin yatak parasını ödemekle uğraşmak istemiyordum.

“Geçen gece uyku tulumunun içinde bile uyudun bu mu rahatsız?”

“Öncelikle, uyku tulumunda yalnızdım ve...”

“Ve?”

“...”

“Yoksa benden mi rahatsız oldun?” yüzündeki gülümsemeyle parmağını kendisine doğrulttu. "Abartma Luhan sadece birlikte yatıyoruz.”

“Of!  Senin aklından neler geçiyor? Acıktığımı söylecektim sadece!” onunla yattığım için neden rahatsız olmam gerektiğini anlamamıştım. Tamam bana yakınlaşılmasından hoşlanmıyordum ama iki gündür zaten bunu düşünmeyecek kadar bu sorunumu aşmıştım.