Aradan bayağı bir süre geçmişti,ben depresyondayken.Bu süre zarfında gözümde kalmayan ama zorla çıkardığım yaşları akıttım.Depresyon çikolatası da pek lezzetliydi.
Seda:
-Kanka,ben olsam sırf şu senin depresyon çikolatan için depresyondan çıkmazdım valla.
Ben:
-Abartma yani.Çikolata yemek için mi ağlayayım???
Seda:
-Kanka sen zaten Ibrahim Tatlıses misali salya sümük ağlamaya alışkınsın.
Ben:
-Senle hiç uğraşamayacam.Hazırlamalıyım çünkü Mertle buluşacağız.
Seda:
-Kanka su Rap Canavarı Ya da Uzaylı Çocuğu bırakıp şu saçlarını her sabah briyatinle yıkayan çocuğa gidersen günahım boynuna bilesin.
Ben:
-SAÇMALAMA.Benim dünya ahiret tek bir kocam var.Onun da ad..
Seda:
-Tamam,tamam.Anladık adı Namjoon.Tabi benin dinlesen o Uzaylı Çocuğa gidersin de hadi neyse.Yani sonuçta gönül bu güle de konar boka da...
Ben:
-Seda gelirsem seni o bokun içine bir koyacam,bir daha çıkamayacaksın.
Telefonum çalmıştı.Hemen açtım:
-Alo.Ebru hazırsan seni almaya geliyorum.
Ben:
-Tamam gel.
Ne ben "Tamam gel"mi dedim???
OMG hiçbir şey yapmamıştım hemen üstümü değiştirip,saçımı topladım.Derken telefon tekrar çaldı.
Merve:
-Kanka biz kafedeyiz de ne senden ne de Mert'ten ses yok.Gelmeyecekseniz bilelim de gidelim yani.
Ben:
-Bir saniye.Siz bizim buluşacağımızı neden biliyorsunuz.
Merve:
-Sorma kanka ya.Senin instagram benim telefonda açık kalmıştı ya hani.Ben de ondan öğrendim.Yani siz öyle çok uzun konuşup durmadan bildirim gelince meraktan açtım işte.
Ben:
-Bravo yani Merve.Özeline ne kadar da meraklısınız öyle.
Merve:
-Neyse canım biz sizi bekliyoruz.Çabuk gelin sıkıldık da.
Telefonu suratıma kapatmıştı.Çünkü ona sövüp atacağımı biliyordu.
Araba kornası sesiyle kendime geldim.Mert gelmiş kapıda beni bekliyordu.Çantamı aşığım gibi aşağı indim.Arabaya bindiğimde selamlaştık önce.Ama sonra, sonra hiçbir şey konuşmadık bile.Cafeye geldiğimizde,Eda malının bana el salladığını gördüm.Telefonu çıkarıp içimde biriken tüm küfürleri saydım.Mert arabayı park edip gelene dek.Içeride uzun bir süre konuşmadan sadece önümüzdeki tatlı ve limonatayı tüketip durduk.Konuşmuyor adeta sadece bakışlarla yetiniyorduk.O derin mavi gözleri beni cezbetmedi değil.(Normalde erkeklerde renkli gözden nefret ederim.)O zaman nasıl nasıl dalmıştım.Daha da bakamadım gözlerine hemen ayırdım gözlerimi.Annemin aramasıyla hemen ondan ayrılıp eve geldim.Anneme bir şey demeden odama gidip kapıyı kilitledim.Gözümün önünden hala Mert'in o derin imalı gözleri hala aklımdaydı.yoksa, yoksa
"Aşık mı oluyorum???"
