Seni Seviyorum💖Kim Namjoon

Filipin Yolcusu Kalmasın!

Sabah uyandığımda saat 8:30'du.Bu ne demek biliyor musunuz?
Seda:
"Ben söyleyebilir miyim?"
"Buyur."
"Işe geç kaldığın için ağzına sıçılacak."
"Süpersin,12'den."
"Ah canım benim için bir zevk."
   
Ben nasıl geç kalmıştım ya,Merve mutlaka uyandırırdı.Ah unuttum ya ben dün odanın kapısını kilitlemiştim.O yüzden uyandıramadı kesin.Ben bunları düşünürken elimi yüzümü yıkadım ve kıyafetlerimi değiştirdim.Hemen uçarcasına evden çıktım.Iş yerine vardığımda saat 9:20'yi gösteriyordu.Asıl şimdi sıçtım.Koşar adım içeri girdim ve Sürpriz:
"Nerde kaldın?"
"Şey Avukat Hanım uykuda kalmışım."
"Ortaokul mu burası?Ne bu disiplinsizlik?"
"Haklısınşz,bir daha olmaz."
"Hemen yukarı çık ve dosyaları doldur."
"Peki,nasıl isterseniz."

Yırtmıştım,hemen odama geçip işimi yapmaya başladım.Çünkü daha faazla azat işitmeye tahammül edemezdim.Işimin bitmesine az bir süre kalmıştı.Telefonumun sesiyle irkildim.Numarayı tanımıyordum.Acaba kim atamıştı?Bir da korkmadım değil,bir yanım ya Mert'se diyor;bir yanım Mert olsa korkacak mısın diyor.Cesaretli yanımı dinleyip açtım.
"Alo."
"...."
"Alo ses verir misiniz?"
"......"
"Konuşmayacaksanız kapatıyorum."
"Aa,Ebru nasılsın?"
"Tae sen misin?"
"Evet benim."
"Iyiyim,sen nasılsın?"
"Iyiyim işteyim ya sen?"
"Ben de koreografiye çalışıyordum,ama şu an ara verdim."
"Aaa sevindim,benim işimde bitmek üzere eve geçeceğim."
"Iyi sevindim.Biz iki üç gün sonra Filipinlere gidiceğiz."
"Aaa çok güzel ordaki armyler çok şanslı desene."
"Evet istersen sen de gelebilirsin."
"Çok güzel olurdu ama izin alabilir miyim,bilmiyorum."
"Alamazsan araya biz dahil olabiliriz."
"Hayır böyle bir şeyi sizden isteyemem."
"Tamam ama izin almaya çalış."
"Tamam,görüşürüz."
"Görüşürüz."

         Arkadaşlığımızın bu kadar samimi bir doz alacağını akıl edemedim.Keşke Namjoon işe sevgili de olabilsek.Ah hayaller çok güzel...Odamın kapısının çalmasıyla kendime geldim.
"Gel."
"Işin bitmedi mi?"
"Az kaldı siz isterseniz gidin,ben sonra gelirim."
"Tamam ama oyalanma."
"Tamam."

           Eda gidince işime devam ettim.Bitmek üzereydi veee bitti.Ah inanmıyorum resmen işim bitmişti.Nasıl kalkıp ,Aşağıya inip taksi beklemeye başladım.Ne zamandan beridir bekliyorum.Bekliyorum...Bekliyorum...Bekliyorum

          O kadar çok sıkılmıştım ki en son yaya eve godecektim.Taksi durağını aramaya karar verdim.Aradığımda telefonları kapalıydı.Ama bu olamazdı,saat daha 18:00.Telefonla Merve'yi aradım:
"Alo"
"Merve nerdesiniz?"
"Evdeyiz de,sen sen neredesin?"
"Taksi olmadığı için gelemedim.Ne yapıcam?"
"Ah bugün taksi bulamdın ys.Mert'i ara o seni almaya gelsin."
"......"
"Ebru duydun mu beni?"
"Duydum,duydum."

          Ne yapacaktım ben,Mert'i arayamazdım,ama burda da kalamazdım.Telefonu elime alıp Tae'yi aradım.Ikinci çalışta telefonu açtı.
"Alo,Ebru."
"Tae müsait misin?"
"Evet,müsaidim ne oldu?"
"Ben işten çıktım ama bir saate yakın taksi bekliyorum ama geçmedi."
"Tamam bana konum at geliyorum,bekle beni."

           Telefonu yüzüme kapattı.Endişesi çok tatlıydı.Bayılıyorum şu tatlı telaşlara.Aradan on dakika geçmiş ya da geçmemişti ki Tae geldi.Ayaklarımın üstünde durmaktan o kadar yorulmuştum ki kendimi arabanın koltuğuna attım:
"Hoşgeldin."
"Hoş bulduk.Nasılsın?"
"Iyidir seni sormalı."
"Ah çok sağ ol ben de iyiyim."
"Filipinlere gelme konusunda ne düşünüyorsun?"
"Bilmiyorum,gelmek isterim ama kızların da fikrini almalıyım."
"Onlar da gelsin yani isterlerse."
"Tamam sorarım."

          Havadan sudan konuşuyorduk ki bizim apartmanın önüne vardık.Tae'ye veda ettikten sonra eve geçtim.Ben kapıya varıp çalmam ve Merve'nin açıp boynuma atlaması bir oldu.
"Nerelerdeydin deli kız?Meraktan öldük ya Mert'i aradım o da bilmiyorum deyince delirecek gibi oldum."
"Merak etme artık bak iyiyim ayaktayım,sen de sakin ol lütfen."
"Tamam sakinim.Nasıl geldin sen eve?"
"Tae bıraktı."
"Oh Allah muhabbetinizi arttırsın."
"Tamam bırak alay etmeyi de size bir şey diyecem."
"Ne ne diyeceksin?"
"Bugün ben işteyken Tae aradı."
"Eeee"
"Iki üç gün sonra Filipinlere gideceklermiş."
"Yaaa 😞😞😞"
"Bizim de gelmemizi istiyorlar."
"Sen sen ciddi misin?"
"Hem de hiç olmadığım kadar."