Chapter 5

212 24 12
                                    

Hi! Medjo mahaba at papalit palit ang POV sa Chapter na ito. Sana hindi kayo maguluhan.

Song for this chapter: Unexpectedly by Jason Chen

 

-------

Somewhere In My Heart: Chapter 5: 

“What if…”

Yana’s Point of View:

Today, Niyaya ako ni Keith na tumambay sa bahay nila dahil daw bored siya. Well, kelan ba hindi naging boring ang buhay ng lalaking ‘to? Joke. Dahil sa hindi ko siya matiis at wala din naman akong ginagawa sa bahay nakitambay na din ako sa kanila.

Di naman kalakihan ang bahay nila pero bawat sulok, kwarto at pasilyo ng bahay nararamdaman mong may pagmamahal. Di man sila kumpleto alam mong buo sila. Saludo ako sa pamilya nila, di biro ang pinagtaanan nila sa buhay.

I went over to their house and rang the doorbell. After a few moments, I was welcomed by my best friend, Keith. Yes, you heard it right. Bestfriend. Ilang taon na din ang lumipas simula nung niligtas nila ako sa mga batang lalaki na nanakit sa akin and since then naging magkakaibigan na kami. Madalas dinadalaw nila ako sa bahay para maglaro o di naman ako mismo ang pumupunta sa bahay nila. Habang tumatagal mas napapalapit ako sa dalawa. Kung siguro hindi ako pumunta ng playground nung araw na yun hindi ko makikilala si Keith at Mau, kung hindi ako tinorture nung mga lalaking yun hindi ko sila makikilala. Hindi naman sa natutuwa ako dahil sa ginawa nila sa akin, ang akin lang kung hindi yun nangyari hindi ko makikilala ang bestfriend ko at si Mau. Okay off topic muna tayo guys, balik tayo sa story.

We took a flight up the stairs and he led us to his room.

He had made it clear about his love for the color Purple, which was visible on the walls and furniture found inside his room. Trust me; once you found out about his favorite color, you’ll have no trouble giving him gifts. Knowing him for a long time, sanay na ako na makalat ang kwarto niya, di na bago yun dahil sa lalaki naman siya. Magulat ka pag naging malinis ang kwarto niya! Haha, magpapakain talaga ako pag nangyari yun.

Keith and I have been the best of friends for 3 years now and since then, we have always been like this, partners in crime in everything. 8 years old na ako and he is turning 10 and to be honest, wala pa din nagbabago sa amin since nung unang beses kaming magkakilala.

Enough of this dramatic introduction. Let’s go back to the story, shall we?

Nagkwentuhan lang kami at nung naubusan na kami ng pagkwekwentuhan naglaro nalang kami ng video games. Yan lang ang madalas naming gawin pag magkasama.

Somewhere In My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon