Chapter 14 Part 1

159 14 12
                                    

Somewhere In My Heart: Chapter 14

"Is this a date?"

I woke up as they gentle rays of the sun hit my face.

I felt sore all over...

It didn't took long for me to realize that I was back in my room.

'Wait. Sinong nagdala sa'kin dito?' I was shocked. I look down on myself at napansin kong nakasuot na ako ng white oversized t-shirt at black na baggy pants. 'Hindi ko 'to damit!' I thought.

Ang huli ko nalang naaalala ay..


*Flashback*

...I slumped down on the floor as the smell of that substance takes over my limp body. They seemed to get fiercer by each second. Their beatings grew more painful.

"YAH!!!!" was the last thing I heard before everything went black.


*End of flashback*


'Alam kong na blacked out ako, pero anung nangyari after that?' I searched deep inside my head for answers pero wala akong nahanap.

Napatuon ako sa may night stand sa tabi ng kama ko and saw my yellow sticky note and my pororo ballpen resting on it. Kinuha ko iyon at napansin na may nakasulat sa sticky note.

"Yana, nakapagpahinga ka ba ng maayos princess? I bet your body aches a lot. I know you've been through a lot. I'm really sorry, ako ang may kasalanan ng lahat ng 'to. Let me make it up to you... I'll be visiting you first thing in the morning... Hintayin mo ako, okay?" It read. Sino naman kaya ang nagsulat ng note?


Napansin ko kung sino man ang nagsulat nito nakalimutan niyang isulat ang pangalan niya.

Forgot? By any chance, could it be Keith?

Nasagot ang tanong ko nung biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko, revealing my savior....

Natigilan ako sa gulat ng makita ko siya.

*dugdog*

*dugdog*

"Yana, Good Morning!" He said.


'He was the one who saved me?!' I couldn't help but blush at the thought.


May hawak siyang tray, containing what seemed to be breakfast food. 'Breakfast in bed?' mas lalong lumapad ang ngiti niya sa muka.


Naglakad siya papalapit sa akin at umupo sa gilid ng kama ko. Nilagay niya sa lap ko ang tray at sinabing, "Here you go. Eat up!" with a sweet smile. Totoo ba 'to? hindi ba ako nananaginip?


I was still in thoughts about what does he mean by "Let me make it up to you" Kaya naman hindi ko nagalaw ang pagkain na nasa harap ko.


"Bakit, Yana? What's wrong?" he asked worriedly. Hindi ito panaginip. Naramdaman ko nalang ang mainit niyang mga kamay na nakalapat sa aking pisngi. Para bang nakuryente ako sa ginawa niya.


I realized what I was doing and immediately snapped back to reality. Napa tingin ako sa kanya at agad niya namang inalis ang mga kamay sa muka ko at kumilos na parang walang nangyari.

Somewhere In My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon