NOTE: CUPIDS! HELLO! SORRY NI REPOST KO SIYA, DAHIL NUNG BINASA KO NAPANSIN KONG MAY NAWALANG SCENE. SANA BASAHIN NIYO ULIT DAHIL ALAM KO NAGULUHAN DIN KAYO GAYA KO. PASENSYA NA'T NA EXCITE LANG AKONG MAG-UPDATE AT DI KO BINABASA MUNA.
--
Somewhere In My Heart: Chapter 19
"Secret Sanctuary"
Keith's Point of view:
She continued staring at me with those dark brown orbs of hers. Sa tuwing tumitungin ako sa mga matang yun pakiramdam ko para akong na kulong sa ibang dimensyon, at kahit anong hanap ko sa daanan pa labas eh hindi ko ito mahanap.
Sa tuwing dumadampi sa akin ang mga matang iyon, nawawala ako sa sarili at bumibilis ang tibok ng puso ko.
Hindi ko alam kung kelan o kung pa paano ako nagsimulang makaramdam ng ganito sa kanya. Kahit ako naninibago pa din. Basta, iba talaga.
I could look at her for hours, trust me, hindi nakakasawang titigan ang mga magaganda niyang mga mata.
The first time I laid my eyes on those pair of brown orbs was in grade school and no matter how much has changed, the pair of particular brown orbs I love so much got the attention she wanted.
What the hell Keith?
"Don't you think you were too harsh on that girl, Keith?" She says weakly, napabalik naman ako mula sa malalim na pag-iisip.
Hindi pa din nawawala ang tingin niya sa akin kaya naman sinalubong ko iyon ng walang pag-aalinlangan.
Napakunot ang noo ko, "They were hurting you, Yana. For effin's sake, sa tingin mo papalagpasin ko iyon ng ganun-ganun nalang? I'm your best friend, remember? Obligasyon kong tulungan ka at ipagtangol ka." I said, trying not to sound annoyed pero sa totoo lang naiinis ako.
What's up with this girl? Hindi ako makapaniwala, bakit sa kabila ng nangyari eh ang bait-bait niya pa din?
Siya na nga 'tong sinaktan ng mga babaeng yun siya pa 'tong may ganang mag-alala para sa kanila.
Ito ang isang bagay na ayoko sa kanya, masyado siyang mabait. Kung ako ang tatanungin kulang pa ang mga ginawa kong iyon sa mga babaeng nanakit sa kanya. Sa dami ng insultong nakuha niya mula sa mga babaeng yun ay kulang pa ang ginawa ko.
Damn it! Ayoko siyang nakikitang umiiyak at nasasaktan, ayoko. Nadudurog ang puso kong makita siyang umiiyak, mas okay pa sigurong ako nalang ang masaktan wag lang siya.
"I know that pero you're not supposed to hurt a girl, Keith." She said softly. Malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya pagkatapos.
Then it hits me.
Jeez, she's right. Horribly right!
Sumobra ng ginawa ko, hindi naman solusyon ang pananakit. Kelan man hindi naging solusyon iyon. Damn! Anong nangyayari sa'yo Keith? Hindi na ako ito.
Ipinagtanggol ko lang naman siya at yun lang ang nakikita kong tama sa mga ginawa ko.
I sighed. I accepted, mali talaga ako. Nakakahiya, sobra.
"I guess I did go a bit overboard..." I admitted.
---
Yana's Point of view:
He admits defeat and stares down at the ground. Napansin ako ang mabilis na pagbabago ng emosyon ni Keith. I suddenly felt guilty.
His eyes were still glued to the ground. Lumapit ako sa kanya at kinulong siya sa isang mahigpit na yakap. Parehas kaming tahimik lang.
"Y-Yana..." He stutter in shock, making him look directly at me.
