Chapter 14 part 2

208 12 13
                                    

Somewhere In My Heart: Chapter 14


Part 2: "Is this a date?"


Dinala ako ni Mau sa isang park malapit sa bahay.


It was too beautiful..


Ang daming tao, may mga batang naglalaro sa may playground, may ilan naman na nagpipicnic, may ilan namang nakahiga sa may damuhan.

"Mau, ang ganda dito. Thank you dahil dinala mo ako ngayon dito." I said as I hugged him as tight as I could. He chuckled at me as he hugged back. He pulled away and held my hand.


"Tara?" He said. Humawak ako sa braso niya for support at saka tumango.

Masaya kaming umikot sa park. Habang naglalakad napahanga kami sa ganda ng lugar. We are making sure that we've seen every part of the park.

Half way through, biglang tumunog ang tyan ko. Ohmy! Sobrang nakakahiya. I really hope hindi niya narinig.

"You hungry?" he asked habang pinipigilan ang sarili sa pagtawa. I shyly nodded. Nakakainis. Ba't sa ganitong sitwasyon ka pa nagutom! I hate you Yana.

He pulled me to sit on a nearby bench and rests his bag down.

Binuksan niya yung black bagpack niya at may nilabas na paper bag mula dito. Sa loob ng paper bag ay may dalawang lunch boxes. He opened the lunch boxes, revealing its contents. Yung isang lunch box may lamang dalawang sandwiches and the other one had four pancakes.

"Saan galing 'to, Mau?" I asked him. 'He was really prepared, huh?' I concluded.


"Mom made this, while your Umm..Your mom, I mean tita made the sandwiches." He informed. Napangiti ako sa mga sinabi niya. So alam pala ng mga parents namin ang tungkol dito?

"Bakit nila ginawa yun?" I asked.


"I both told the about my plans na dadalhin kita dito and they gave me these for us to eat. Of course ayaw naman nila tayong magutom ang pinaka mamahal nilang mga anak, right?" Paliwanag niya, which made my face go :O..


"Haha.. you're so cute, Yana." He said habang ginugulo ang buhok ko.


I whined a little as I reached out to fix it.


"Pwede na ba tayong kumain?" He suggested.


"Yep." I agreed.


"Thank you sa pagkain!" we said in union, na naging dahilan para pagtinginan kami ng mga tao sa park. Anong meron?


"Ang cute nila!", "This kids..." ang ilang examples ng mga naririnig namin galing sa mga taong nakapaligid sa'min. Napatawa nalang kami sa mga naririnig at ipinagpatuloy ang pagkain.

"Isn't it good, Yana?" Sabi niya ng hindi nakatingin sa akin.


"Yes!" I agreed.


"Yana.." he called my name softly, making me shift my gaze towards him.


Somewhere In My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon