HER CUMA YENİ BÖLÜM YAYNLANIYOR ?
Bar'ın büyük kapısı gürültüyle açıldı ve içeri doğru ilerledim içerden hiç müzik sesi gelmiyordu bir an geri dönmek istedim lakin koridor da birbirini Yiyenleri görünce vazgeçtim. Dar ve karanlık koridordan geçince...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan hiç doğmamış olmayı diler mi ? Yada en mutlu günlerinin birinde ölmeyi , bu kadar acı çekmektense , hayat bu kadar güzelken ,o güzel günlerin tadın da kalmasını ister mi ?
Belki hırslarımın kurbanı olmuştum ya da tutkumun ? Bir zamanlar ne güzel hayallerim vardı Tertemiz bembeyaz bir sayfa açacaktım yine bu şehre gelecekti ama şartlar bu kadar acımasız olmayacaktı
Ofis tarzı bir evde oturacaktım , pembe bir motorum olacaktı hani şu 3 tekerlekli olanlardan , saçlarımı açıp rüzgarın savurmasına izin verecektim
İki hafta da bir yeni bir roman alıp okuyacaktım böylelikle evim de küçük bir kütüphane gibi olacaktı. Tabi o zamanlar yazmaya pek bir hevesliydim kütüphanemin baş köşesinde kendi kitaplarım olacaktı ...
Unutmadan bir de aşık olacaktım sevgilimle yaşamadığımız çılgınlık kalmayacaktı bir birimizi çok sevecektik Birlikte gezerken kalabalığın içinde öpüşecek , deniz kenarında el ele gezerken bir birimizi suya itecektik , güzel bir gece de yüksek bir yerden bu şehrin güzelliğini izleyecektik , parmaklarını saçlarımın arasında gezdirirken kucağın da kendimi uykuya teslim edecektim ...
ne yalan söyleyeyim bunları düşünürken bile kendi kendime gülüyorum dışarıdan bana bakanlar kesin deli olduğumu falan zannediyordur ...
Omzuma değen yabancı bir el ile daldığım düşüncelerden sıyrıldım yücel yanıma oturdu ve kocaman elleriyle ona ürkek bakan gözlerimden süzülen yaşları sildi ve tamam zilşan ağlama artık o iyi olacak !!!
O İYİ OLACAK ! PEKİ YA BEN ?
- hanım efendi eğer kendinizi iyi hissediyorsanız size bir kaç soru sormak istiyorum
- memur bey zilşan başka bir zaman karakola uğrayıp ifadesini bıraksa olur mu ?
- yooo hiç gerek yok yücel iyiyim ben siz sorun memur bey
- o zaman sizi ekip aracının oraya alayım zilşan hanım - tabi
Olayın nasıl geçtiğini anlattım ve bir kaç formaliteden sonra tekrar hastaneye girdim.
hemşireler Kenan'ın üzerinden çıkan eşyaları ve giysileri bana teslim ettiler poşetin içinden sadece evin anahtarını aldım ve cebime koydum.
ameliyathanenin önünde ki sandalyelere oturdum Yücel de yanıma geldi
- zilşan istersen seni eve bırakayım Yüzüne anlamsızca baktım , benim bir evim yoktu ki ?
- istemiyorum ben Kenan'ın başın da bekleyeceğim
- adamlardan birini koyarız buraya bir şey olursa o bize haber verir
