KAFES

İlk Öpücük

Muzaffer Nefiseden kaçmak biraz da rahatlamak için Kafes'e gelir. Anahtarı saksıda bulamayınca saksıyı indirir. İçine bakar.
M:nerde bu (sinirle)
O sırada Kafes'in kapısı açılır. Muzaffer başını kaldırıp kapıya bakar. Saksı elinden düşer. Yüzü değişir. Gözleri sabitlenir.
N:Muzaffer der çekingen bir gülümseyle. Bir haftadır birbirlerini görmedikleri için uzun uzun bakarlar. Muzaffer neye uğradığını şaşırmıştır. Korktuğu kaçtığı kadın mahremindeydi.
M:senn.. (nefes alır.)
M:Nefise.. ne arıyorsun burda diyebilir sonunda. Nefise hafif gülümser.
N:içeri girsen
Muzaffer sakin olmaya çalışır. Kafa sallar. İçeri girer. Koltukta otururlar. Birbirlerine bakarlar. Muzaffer sakin durmaya çalışıyordur. Öylece karşıya bakar, Nefise de ona.
N:kızdın mı
Muzaffer öylece bakar.
N:mahremine senden izinsiz girdim.. özür dilerim.. ama başka çare bırakmadın bana
Nefise konuşurken çekiniyordu. Muzafferse hala kızgındı. Üstelik Nefiseden uzak durmaya karar vermişti. Yutkunur.
M:ne zamandan beri burdasın..
N:aslında her gün geliyordum.. evdesindir diye .. ama hiç bulamadım burda seni
M:her gün mü? (şaşkınlıkla, Nefiseye döner)
N:hıhım.. bugün işe gitmedim.. içimden bir his geleceğini söyledi.. ben de onu dinledim.. 12'den beri de burdayım. Ve hislerim beni yanıltmadı
M:6 saattir??
N:tekrar özür dilerim
M:niye geldin
N:konuşmak için Muzaffer der Muzaffer uzak davranıyordur. Davranmak zorundaydı. Çünkü artık kabullenmişti. Nefise başkaydı. Çok başka..
M:konuşcak bir şey kaldı mı
N:yapmaa.. ne olur böyle yapmaa..
Muzaffer susar
N:susma da .. haklısın.. yapmamam gereken bir şey yaptım.. ama inan düşündüğün sebepten dolayı değil
M:bunu söylemek için mi geldin
N:o geceden beri kaç kez aradım.. mesaj attımm.. ne döndün ne aradın.. ne cevap verdin
M:bir daha görüşmeyelim demiştim
N:Muzaffer biz o gece mutlu mesut ayrılmış olsaydık.. (Muzaffer uzak davrandıkça konuşmakta zorlanır) yani.. tartışmadan.. ve sen bir daha görüşmek istemeseydin.. aramasaydın.. sormasaydın.. ben gelmezdim.. istemiyor ki böyle davranıyor derdim.. yine de gelmezdim.. ama sen o gün sinirle çektin gittin.. dinlemedin
M:bana açıklama yapmak zorunda değilsin
N:ama kendimi zorunda hissediyorum.. hayatıma öylesine girip öylesine çıkamazsın.. bunu bana yapmaya hakkın yok der gözleri dolar. Muzaffer şaşırır. Nefiseye bakar
M:Nefise
N:istersen bi daha hiç görüşmeyelim.. hiçç.. ama beni yanlış anlamanı istemiyorum
M:bu bu kadar önemli mi
N:önemlii.. benim Faruk'la aramda bir şey yok.. sevmiyorum da.. anlıyor musun der gözlerinin içine bakar. Muzaffer gözlerini kapatır, çenesini sıkar.
N:sevmiyorum.. onu kıskandırmak ya da canını acıtmak için sevdiğim adam demedim tutmadım elini.. benden ışık görmesin diye yaptım..
M:öyle görünmüyordu ama
N:yanlış görüyorsun.. dinlemedin ki gözleri dolu dolu konuşmaya devam eder.
N:çektin gittin.. Öylece bıraktın beni der gözünden yaş akar. Muzaffer ağladığını görünce, öylece kalır. Bakışları değişir. Öfkesi diner.
M:Nefiseeee der Nefise elinin tersiyle gözünü siler. Dudağını ısırır, burnunu çeker. Ağlamamak için başını kaldırır
N:istediğini yapabilirsin.. ama ben seni kırmış olmaktan korkuyorum.. üzmüş olmaktan.. incitmiş olmaktan..
M:Nefiseee der üzgün bir şekilde. Yumuşar, ağlamasına dayanamaz.
N:sen bana hep yardımcı oldun.. hep yanımda oldun.. üzmedin.. incitmedin.. ben çok kötü günler geçirdim.. aldatıldım der Muzaffer şaşırır, öylece dinler
N:aldatıldım.. o beni (ağlar, artık hakim olamaz gözyaşlarına)
N:o beni arkadaşlarımdan biriyle aldattı.. ben bunu onunla evlenme hayalleri kurarken öğrendim.. der ağlayarak Muzaffer daha da üzülür. Üzgün bir şekilde bakar.
N:beş yıllık emeğimi.. sabrımı.. hayallerimi o gün onları gördüğüm odada bıraktım der burnunu çeker.
N:bir daha asla o odaya geri dönmedim.. iki yıl geçti üstünden.. hiç Muzaffer hiç dönmedim.. Faruk'u sevmiyorum.. istemiyorum.. onu kıskandırmak için seni kullanmadım.. bir daha karşıma çıkmasın diye yaptım.. anlatmaya çalıştım anlamadın.. dinlemedin.. (hızlı hızlı konuşmaya başlar, gözleri şişmiştir artık) şimdi sana niye bunları anlatıyorum bilmiyorum.. hiç bilmiyorum.. ama bildiğim tek bir şey var.. der derin bir nefes alır. Muzaffer'in gözlerinin içine bakar.
N:sen bana iyi geliyorsun Muzaffer
Gözlerinden yaşlar akar. Muzaffer öylece kalır aşkla bakar. Nefisenin gözlerine götürür elini.. gözyaşlarını okşarcasına siler, öfke dolu bakışlar aşk dolu bakışlara bırakır yerini.
M:ağlama lütfen..
Nefise başını eğmiş ağlıyordur. Muzaffer ona doğru eğilir
M:Nefiiiisee.. ağlama der çenesinden tutar. Kaldırır birbirlerine bakarlar.
M:ben bu kadar etkileneceğini düşünemedim.. senin için bu kadar önemli olduğumu da.. özür dilerim..
Nefise aşkla bakar
N:görüşemeyelim.. tamam görüşmeyelim.. ama böyle olmamalıydı der Muzaffer gözlerini üzgün bir şekilde kapatır.
N:bir daha gelmem
M:Nefiseee.. (kollarını okşar) sen çok temizsin.. ben o gece.. o sinirle.. kırdım seni.. özür dilerim der Nefisenin gözleri parlar
N:inanıyorsun di mi bana
M:tabi ki (hafif gülümser)
M:ama ben seni üzmekten korkuyorum.. yeniden üzülmenden.. Nefise ben seni üzerim der hızla, Nefise şaşırır
N:arkadaş değil miyiz.. arkadaşlar birbirini üzer..
Muzaffer Nefiseye uzun uzun bakar.
M:arkadaş mıyız sence ?
Nefise Muzaffere aşkla bakar
N:değiliz (hafif gülümser.)
Muzaffer Nefisenin ellerini tutar. Saçlarını kulağının arkasına iter.
M:Nefise ben sana aşık oldum (Nefise gülümser)
N:biliyorum der elimi Muzaffer'in yüzüne götürür aşkla okşar
N:ben de
Muzaffer Nefiseye bakar. Derin bir nefes alır
M:ama Nefise ben evliyim der Nefise öylece kalır, duyduğunu algılayamaz. Yüzü değişir. Kaşlarını çatar.
N:nee
M:evliyim.. Nefise ben evliyim.. seni üzerim.. seni üzücem.. senden uzak durmak zorundayım yapamam sana bunu
N:karını seviyor musun der üzgün bir şekilde gözlerinden yaşlar akar.
M:sana aşığım..
Nefise ayağa kalkar kapıya gider Muzaffer tutar
M:gitmee
N:benim evli bi adamla işim olmaz
M:gitme.. bırakma beni böyle Nefise ne olur .. gitme..
N:senin de ondan farkın yokmuş sen de aşağılık herifin tekiymişsin der tokat atar. Muzaffer öylece kalır.
N:Muzaffer diye seslenir.
Muzaffer duymaz
N:Muzaffer
Muzaffer kendine gelir
M:hı.. Nefise der Nefiseye bakar. Hayal gördüğünün farkına varır.. gözlerini kapatır. Derin bir nefes alır.
N:iyi misin sen daldın gittin
M:iyiyim
N:barıştık mı peki..
M:inan bana.. benim tek derdim seni üzmemek
N:Muzaffer.. tamam görüşmeyelim
Muzaffer öylece kalır.
M:Nefise
N:ben sana derdimi anlattım bakışlarından bana inandığını anlıyorum
M:inanıyorum
N:affettin mi beni
M:affedilcek bir şey yok ortada
N:pekii... dediğim gibi görüşmeyelim.. der gözleri dolu doludur. Muzaffer Nefiseye aşkla bakar
N:bakma böyle
Başını eğer. Muzaffer gülümser
M:nasıl
N:böyle işte der Muzaffere bakar, Muzaffer hayran olduğu bakışlarıyla bakıyordur. Gözlerini kaçırır.
N:böyle bakma..
M:neden
N:Muzaffer lütfen der ayağa kalkar. Muzaffer de kalkar, şaşırır.
M:ne oldu
N:yeterince ayıp ettim zaten.. evine habersiz geldim.. o gece olanlar.. yeterli değil mi zaten .. gideyim artık
M:geçti gitti.. üzülme artık.. ben senin üzülmene dayanamam.. hele sebep bensemm
N:sen beni üzmezsin ki
M:ya üzersem
N:bilerek yapmazsın der gözleri parlayarak Muzaffer Nefiseye bakar ellerini tutar. Nefise ellerine bakar. Gülümser. Muzaffer'e bakar.
M:kahve yapıyım mı der aşkla. Nefise şaşırır. Gülümser dudağını sıkarak. Kafa sallar.
M:geç otur sen.. ben geliyorum
Nefise oturur. Muzaffer elinde kahve ve çayla gelir. Nefise de sakinleşmiştir.
M:daha iyi misin der Nefise kafa sallar
M:çok geldim üzerine.. özür dilerim.. vermemem gereken tepkiler verdim..
N:kim olsa aynısını düşünürdü
M:neyse.. birbirimizi anladığımıza göre problem kalmadı
N:hıhım..
M:Nefise
N:efendim
M:bir daha benim yüzümden ağlama
N:bir daha ağlatma beni..
Muzaffer hüzünlü bir şekilde gülümser.
M:elimden geleni yapıcam..
N:sana inanıyorum der Muzaffer öylece kalır.
N:pekii.. problemler çözüldüğüne göre.. saatte geç oldu.. ben eve gideyim artık
M:bırakırım seni der Nefise gülümser. Arabaya binerler. Evin önüne gelirler. Arabada birbirlerine bakarlar.
N:teşekkür ederim
M:bana sürekli teşekkür etme der Nefise Muzaffere bakar. Sonra dayanamaz gelip yanağından öper. Geri çekilir. Muzaffer öylece kalır. Nefiseye bakar. Yüzü değişir. Gözlerindeki aşka engel olamaz. Nefise gülümser. Muzaffer içinden konuşur.
M:((bir de bana öyle bakma Allah aşkına.. imkansız oluşun ciğerimi parçalıyor zaten.))
N:hoşça kal.. dikkat et kendine
Muzaffer Nefiseden gözlerini alamaz. Nefise gülümser.
M:sen de.. (yutkunur.)
M:sen de dikkat et kendine.. der Nefise arabadan iner. Muzaffer elini yanağına götürür.
M:ben.. seni sevmeyi durduramıyorum.. yapamıyorum.. der. Başını direksiyona yaslar. Gözleri dolar.
Sabah olmuştur. Muzaffer de Nefise de bütün gece birbirlerini düşünmüşlerdir. Nefise ile Esra evde oturuyordur.
E:yani o kadar şeyden sonra.. ne oldu aramadı mı dünden beri der Nefise üzgün bir şekilde kafasını iki yana sallar
E:Nefise.. sen aşık mı oldun
N:hayır.. hayır aşık falan olmadım.. olmadım
E:emin misin canım
N:eminim Esra.. aşık falan değilim.. hoşlantı beğeni olabilir ama aşk değil
E:adamın evine kadar gittin.. konuştun.. ağladın.. Faruk.. bir de Faruk var tabi.. Faruk'a karşı sevdiğim adam dedin
N:orda çıldırdı zaten.. Esra öyle bir bakışı vardı ki
E:ne olcak böyle
N:bilmiyorum Esra bilmiyorum.. ama bir daha aramam.. gitmem.. ben derdimi anlattım. Bana inandığını da söyledi hala aramıyorsa üzerine düşünmeye gerek yok
E:iyi bakalım ne diyim sana der kalkarlar.
Evden çıkarlar. Önden Esra çıkar durur.
E:Nefise (şaşkınca.)
N:geliyorum der dışarıya bakmaz. Evden sırtı dönük şekilde çıkar. Kapıyı kapatır, kitler. Önünü dönünce durur. Muzaffer gülümseyerek ona bakıyordur. Gözleri parlar öylece kalır. Esra bir Muzaffere bir Nefiseye bakar. Başını eğer gülümser.
N:Muzaffer der Muzaffer gözleriyle gülümser
M:merhaba
N:senn der saçını geriye atar yanına gelir. Esraya bakar, Muzaffere döner. Muzaffer eskisi gibi bakıyordur ona. Aşkla.
M:bir yere mi gidiyordunuz.. mani olmadım değil mi
N:yok.. der gözlerini Muzafferden alamaz devam edemez
E:şeyy.. yok bir planımız yok.. yani bizim bi planımız yok.. ama benim var.. der Nefise minnetle bakar Esraya. Kızmaz bu sefer.
E:hadi ben kaçtım.. Kurtuldum Nefise senden.
N:ama yardım edecektim sana
E:ben hallederim canım.. Görüşürüz Muzaffer Nefise sana emanet der Muzaffer gülümser
M:görüşürüz der Esra onlara bakar gülümser gider. Nefise ile Muzaffer birbirine bakar.
M:nasılsın
N:iyiyim.. sen.. sen nasılsın
M:iyi.. nereye gidiyordunuz
N:Serkan için bir şeyler bakacaktık
M:planını değiştirdim kusura bakma
N:Esra halleder.. mesele değil
M:peki .. bana ayırcak vaktin vardır o zaman
N:bir planın mı var
M:aslında hiçbir planım yok.. kendimi burda buldum..
Nefise gülümser.
N:dünden sonra iyi gördüm seni
M:senden sonra... der gülümserler..
M:nereye gidelim.. var mı gitmek istediğin bir yer
N:yooo.. yani hiç fark etmez
M:iyi mademm.. der bir yemek yerler. Çay içerler.
M:daha iyi misin ağlamadın di mi bir daha
Bütün gece ağlattığı için uyuyamamıştır.
N:ağlamadım Muzaffer.. o an dolmuşlukla oldu işte.. sen de önemseme bu kadar der geçiştirircesine.
M:sana dair her şeyi önemsiyorum ben der Nefise şaşırır. Muzaffere bakar. Utanır. Muzaffer gülümser.
N:teşekkür ederim.. aramızda sorun kalmadı di mi
M:bence kalmadı seni bilmiyorum
N:soruna sebebiyet veren bendim zaten.. hallettiysek
M:hallettik hallettik düşünme artık o kadar
N:çalışırım der gülümserler. Aradaki buzlar erir. Aradan üç gün geçer. Muzaffer şirketteyken Nefise arar. Muzaffer gülümser.
M:Nefise
N:merhaba.. müsait misin? Rahatsız etmiyorum umarım
M:seni dinliyorum
N:akşam Serkanın doğumgünü .. kutlucaz da bütün arkadaşlar.. yani eski arkadaşlar falan.. yani sen de gelsen.. vaktin var mı
M:vaktim var.. tabii var.. kaçta nerde.. ya da dur dur gelip seni alırım birlikte gideriz.
N:oluuuur der gülümseyerek kapatır. Muzaffer kendine hakim olamıyordur. Nefiseden de uzak duramıyordur.
Muzaffer akşam olunca Nefisenin yanına gelir. Telefonunu da kapatır. Gene gözlerini alamaz ondan. Arabaya binerler.
M:yine çok güzel olmuşsun
N:teşekkür ederim der gülümseyerek. Mekana gelirler. Serkan daha gelmemiştir. İçeri geçerler Esra'yla selamlaşırlar. Bir masaya geçerler. O sırada Şimali görür. Nefisenin tüm neşesi kaçar. Muzaffer anlar. Esra da Şimali görünce sinirlenir. Nefisenin yanına gelir. Açıklama gereği hisseder.
E:ben çağırmadım.. Ali çağırmışş... bilmiyor ya.. ben de görünce sinirlendim
N:önemli değil sıkma canını der Muzaffer onlara bakar. Şimale bakar. Anlam vermeye çalışır.
E:özür dilerim
N:Esra önemli değil. Tadımız kaçmasın hadi der Esra mahçup bir şekilde diğerleriyle ilgilenir. Nefise Muzaffere bakar
M:mesele ne
N:uzun zamandır görmediğim birini gördüm de.
M:ve sanırım ondan pek hoşlanmıyorsun
N:şey o
M:ney o
N:eski bir arkadaş
Muzaffer anlar.
M:o kadın.. yani eski arkadaşın mı
Nefise gözlerini kaçırır
M:özür dilerim
N:sen niye özür diliyorsun
M:sormamam gereken şeyler soruyorum boşboğazlık ediyorum
N:önemli değil sen sıkma canını
Serkan gelir doğum gününü kutlarlar. Hediyeler verilir. Herkes masasına geçer. (Muzaffer Nefise Serkan Esra aynı masadadır.) Şimal Muzafferlerin masasına gelir. Herkes tedirgin olur.
Ş:Nefiseee der üstten üstten
E:Şimal!
Ş:bir dakika Esra.. ne zamandır görmüyorum Nefise'yi
Nefiseye bakar, burnu havada bir şekilde.
N:görmeye gerek duymadığım içindir
Ş:ya da görecek cesaretin olmadığı içindir der sonra Muzaffere bakar. Bakışları değişir. Muzaffer bacak bacak üstüne atmış elini dudağına götürmüş dudağıyla oynuyordur. Etkilenir.
Ş:ben sizi ilk kez görüyorum
Nefiseler sinirlenir.. Muzaffer cevap vermez. Kaşını kaldırıp Nefiseye bakar
E:Şimal yeter
Ş:aaa bir dakikaa ya bi tanıştırın..
Nefise bir şey diyemez
N:Muzaffer.. arkadaşım der kesin bir şekilde Muzaffer Nefiseye bakar
Ş:böyle bir arkadaşın olduğunu bilmiyordum
Muzaffere bakar, süzer. Muzaffer oralı olmaz.. Nefise sinirlenmiştir. Sakin durmaya çalışır. Dans müziği çalar. Şimal gözlerini kapatıp müziği dinler. Muzaffere bakar.
Ş:aaa.. Muzaffer Bey benimle dans eder misiniz der herkes şaşırır. Nefise öylece kalır. Yutkunur. Onunla tartışmaya Serkanın bu özel gününü mahvetmeye hiç niyeti yoktu. Muzaffere bakar. Esra çıldırır
E:Şimaaaalll !
M:ben dans etmeyi sevmem
Ş:şimdiye kadar benimle dans etmediniz de ondan der kur yapar.
Muzaffer Nefiseye bakar. Nefise başını eğmiştir. Bir şey diyemez. Parmaklarıyla oynar. Muzaffer Nefise'yi gülümseyerek izler.
M:hanımefendi.. benim bu gecelik tek bir dans hakkım var
Ayağa kalkar. Ceketini ilikler. Kol düğmelerini düzeltir. Herkes ona bakar. Muzaffer gelir Nefisenin elini tutar. Nefise şaşırır. Esrayla Serkan gülümser. Esra oh olsun der gibi bakar. Şimal bozulmuştur. Nefise ise sadece Muzaffere şaşkın şaşkın bakıyordur. Muzaffer Nefiseye bakar.
M:ve o hakkımı da sadece Nefise için kullanabilirim (gözleriyle gülümser)
Nefise aşkla bakar
N:Muzaffeerr..
Muzaffer gözleriyle hadi der kalkarlar. Nefisenin içi içine sığmıyordur. Şimal de gerisin geri gider. Muzafferle Nefise dans etmeye başlar. Birbirlerinden gözlerini alamazlar.
N:teşekkür ederim
M:neden
N:biliyorsun
Muzaffer gülümser..
M:önemli değil.. gözlerin masada ki gibi gölgelenmesin bir daha ama
N:ben sadece
M:geçmiş.. mazii.. öyle demiştin.. hem fena mı oldu kolarıma aldım seni der. Çapkınca gülümser. Nefise hem şaşırır, hem utanır. Başını eğer. Muzaffer biraz daha kendine çeker. Nefise rahatsız olmaz. Elinde olmadan kollarını boynuna dolar. Sarmaş dolaş dans etmeye başlarlar. Şimal onları gördükçe çıldırır. Esrayla Serkan da hayran hayran izlerler. Müzik biter. Yavaşça ayrılıp birbirlerine bakarlar, yerlerine geçerler. Muzaffer müsade isteyip lavaboya gider. Çıkışta Şimali görür. Şaşırır
Ş:Muzaffer Bey
Muzaffer bakar o sırada Nefise gelir onları görünce durur. Farukla Şimal gelir gözünün önüne. Gözleri dolar.. Şimal Muzaffer'e bir kağıt verir.
Ş:bu benim numaram..
M:eee
Ş:istediğin zaman arayabilirsin..
Muzaffer sırıtır. Nefise dayanamaz içeri gider. Masada öylece oturuyordur.
M:gerek yok
Ş:neden
M:ne yapmaya çalışıyorsun
Ş:seni çok beğendim
M:ben Nefise'yi seviyorum
Ne demişti Muzaffer. Seviyorum mu demişti? Kendine bile itiraf edemediğini bir çırpıda Şimale söylemişti? Kendi söylediğine kendi daha çok şaşırır. İlk kez iki dudağının arasından böyle bir cümle çıkmıştır. Şimal öylece kalır. Muzaffer hızla içeri gider. Nefisenin tüm neşesi kaçmıştır. Muzaffer fark eder.
N:kalkalım mı artık
Esra ile Serkan diğer arkadaşlarla ilgileniyorlardır.
M:sıkıldın mı
N:istiyorsan kal sen der üzgün bir şekilde Muzaffer anlar. Şimalden rahatsız olduğunu düşünür. Anlayış gösterir.
M:kalkalım hadi geç oldu zaten der kalkarlar. Vedalaşırlar. Nefise yol boyu konuşmaz. Muzaffer üzülür. Evin önüne gelirler. Arabayı durdurur Muzaffer. Nefiseye bakar.
M:Nefise..
N:efendim
M:seni üzecek.. incitecek bilmeden kıracak bir şey mi yaptım
N:yooo der dudağını ısırır. Parmaklarıyla oynar. Muzaffer izler.
M:Nefisee.. lütfen
Nefise dayanamaz Muzaffere bakar.
N:aldın mı numarasını der Muzaffer şaşırır
M:Nefiseee.. sen nerden biliyorsun
N:gördüm der Muzaffer uzun uzun bakar.. Nefise cevap bekler ama gelmez.. sorduğu için pişman olur. Çekinerek konuşur.
N:özür dilerim sormamalıydım.. sonuçta beni ilgilendirmiyor.. affedersin.. iyi geceler der elini kapıya uzatır. Muzaffer kolundan tutar durdurur. Nefise Muzaffere döner. Birbirlerine bakarlar. Muzaffer aşkla bakıyordur. Demek ki tüm keyifsizliği bu yüzdendi. Şimalden.
N:Muzaffer der şaşkınca.
Muzaffer yavaşça yaklaşır. Bir anda elinde olmadan Nefise'yi öper. Nefise öylece kalır. Gözlerini sımsıkı kapatır. Dudakları yanmaya başlar sanki. Muzaffer bir süre öylece dudaklarını Nefisenin dudaklarında bekletir. İkisi de kendini kaybetmiştir. Muzaffer yavaşça bir daha öper. Durur. Sonra yavaşça çeker dudaklarını. Nefisenin gözleri hala sımsıkı kapalıdır. Muzaffer Nefiseye bakar. Gözleri parlıyordur. Nefise öylece bakar. Kıpkırmızı olmuştur. Hiç bir şey diyemeden hızla arabadan iner. Muzaffer arabada öylece kalır..
Sabahı zor ederler. Nefise de Muzaffer de bütün gece o anı düşünmüşlerdir. Nefise ile Esra atolyededir. Nefise deli gibi çalışıyordur. Esra fark eder. Mola verirler. Kolundan tutar. Bahçeye çıkarır.
N:ne oluyor Esra? der o sırada Muzaffer arar. Nefise telefona bakar. Gözlerini kapatır. Sessize alır.
E:asıl sana sormak lazım ne oluyor. Niye cevap vermiyorsun. Sabahtan beri kaç kez aradı. Hep sessize aldın
N:konuşmak istemiyorum
E:ne oldu anlatsana sen bi der banka otururlar.
N:olmadı bir şey
E:Nefiiiseee.. tanıyorum ben senii. Herkesten daha iyi.. anlat!
N:Şimal dün Muzaffere numarasını verdi der Esra şaşırır sinirlenir
E:yokk.. aldı deme.. yok Muzaffer almadı di mi numarayı.. yok yok
N:bilmiyorum.. sinirle içeriye geri döndüm
E:aferin sana.. sinirlencek zamanı bulmuşsun
N:Esraaa
E:tamam.. eee sorsaydın
N:sordum.. sorduuuum zaten..
E:eee.. ne cevap verdi der Nefise Esraya bakar.. etrafa bakar.. Gözlerini kaçırır.
E:Nefisee
N:beni öptü cevap olarak der Esra'nın yüzü değişir. Şaşkına döner
E:yanaktan?? (heyecanla)
Nefise hayır anlamında kaşlarını kaldırır Esra bi şok daha yaşar
E:yook artık (gözleri parlar)
E:bir dk bir dk.. sen şimdi sordun o da bir şey demeden seni öptü yani (gülümseyerek)
Nefise kafa sallar
E:ayyy Nefiissse der gülümseyerek
N:Esraaaa
E:hiçç başlama Nefise.. tamam korkuyorsun anlıyorum.. haklısın da.. ama ben seni ilk kez böyle görüyorum.. yanında gözlerin parlıyor.. öyle bir bakıyorsun ki ona
N:öyle bi bakıyor ki bana
E:seni daha önce kimseye böyle bakarken görmedim.. Faruk'a bile
N:napcam Esra ben..
E:kaçma.. cevap ver.. ne dicek.. Sabahtan beri arıyor adam.. istemiyorsan istemediğini söylersin
Nefise Esraya bakar
E:istemiyorsan tabii.. (imalı imalı)
Nefise öylece kalır. Telefon yine çalar
E:(kolunu okşar) sen konuş ben içerdeyim canım
Nefise kafa sallar, derin bir nefes alır, korkarak telefonu açar.
M:Nefise! Oh... sonunda açabildin..
N:Muzaffer
M:kaç kez aradım.. nerdesin neden açmadın
N:müsait değildim
M:müsait misin şimdi
N:benn (çekinir)
M:biraz konuşsak
N:şeyy Muzaffer ben
M:lütfen
N:peki der istemeye istemeye..
Muzaffer gelip Nefise'yi alır. Kafes'e gelirler. Deniz kenarında dururlar. Yol boyu konuşmamışlardır. Arabadan inerler. Nefise Muzaffere bakamıyordur. Hali ise Muzaffer'in hoşuna gitmiyordur.
M:niye kaçıyorsun benden..
N:kaçmıyorum
M:Nefise
N:yoğundum bütün gün
M:ama
N:yeni bi iş üzerindeyiz
M:Nefise bak
N:onu yetiştirmeye çalışıyoruz
M:Nefise!
N:laf aramızda biraz da zor (gülümser.)
Nefise Muzaffer'in konuşmasını istemediği için hep kendi konuşur
N:nasıl yapıldığını anlatana kadar canımız çıktı Esra'yla
M:Nefise
N:sonunda anladılar da der cümlesini bitiremeden Muzaffer onun sesini bastırarak , yüksek bir tonla..
M:Nefise ben dün gece seni öptüm
Nefise öylece kalır yüzü değişir bir şey diyemez. Muzaffer sesini alçaltarak yineler
M:ben.. dün gece.. seni öptüm
Nefise konuşamaz
M:artık çıkar mısın şu tavrından.. niye böyle davranıyorsun
N:nasıl
M:dün arabadan indin.. bugün telefonlarıma çıkmadın.. şimdi de değişik davranıyorsun
N:Muzaffer bak ben
M:tavrından bakışlarından anladığım kadarıyla istemiyorsun der üzgün bir şekilde. Nefise Muzaffere bakar. Muzaffer'in gözleri dolar bakışlarını kaçırır.
M:özür dilerim.. bir daha tekrarlanmıcak
N:Muzaffer (üzgün bir şekilde)
M:hadi eve bırakayım seni der arkasını döner Nefise kolundan tutar. Muzaffer koluna bakar Nefise'ye bakar
N:korkuyorum der ağlamaklı bir ses tonuyla Muzaffer şaşırır
N:Muzaffer ben yaralıyım.. yaram kabuk tuttu.. izi falan da kalmadı.. ama yeni yaralar açılmasına müsade edemem.. yapamam.. bunu kendime yeniden yapamam der gözlerinden yaşlar süzülür Muzaffer üzülür, panik olur.
M:özür dilerim.. çok özür dilerim..
N:dileme.. senin bir suçun yok ki.. sen o kadar iyi hissettiriyorsun ki kendimi bana.. ben garipleşiyorum.. ama yeniden yaralanamam.. yapamam
M:haklısın.. çok haklısın
N:Muzaffer ben yeni bi ilişkiye hazır değilim
Muzaffer öylece durur. Başını önüne eğer.
M:tamam.. senden bir beklentim yok ki zaten..
N:Muzaffer
Muzaffer gelir Nefisenin bir elini tutar. Yanağını okşar
M:sen iyi ol da .. nasıl olursak olalım
Nefise aşkla bakar. Muzaffer gülümser.
M:eve bırakayım mi seni
N:lütfen der arabaya binerler. Yol boyu konuşmazlar. Evin önüne gelirler. Muzaffer uzun uzun bakar.
N:yukarı gelsene.. çay demlerim..
Muzaffer üzülür. Kabul eder. Yukarı çıkarlar. Nefise çay demler. Ama içmezler. İkisi de pek konuşmaz. Aralarında tuhaf bir yabancılık vardır. Muzaffer Nefiseye onu bir daha hiç görmücekmiş gibi bakıyordur. Aylini düşünür. Nefise öğrenirse nasıl üzüleceğini.. göğsü daralır.. nefes alamaz..
M:ben kalkayım artık
N:sen bilirsin
Muzaffer Nefiseye üzgün bir şekilde bakar
M:hoşçakal.. kendine iyi bak der Nefise şaşırır. Bakışları değişir.
N:Muzaffer..
Muzaffer Nefiseye bakar.
N:bu bir veda mı?
Muzaffer bir şey diyemez bakışlarını kaçırır
N:Muzafferrr der ısrarla cevap bekleyerek.
M:seni üzmemek için.. daha fazla üzülmemen için..
Nefise öylece kalır
N:bir daha görüşmücek miyiz
M:Nefisee.. inan bana en doğrusu bu..
Nefise Muzaffere bakar. Ne yapcağını bilmez. Yutkunur başını eğer.
N:gidiyorsun yani
M:gitmek zorundayım.. senin için der gözleri dolmuştur. Nefise kafa sallar. Onun da gözleri dolmuştur. Muzaffer de kafa sallar. Nefiseye uzun uzun aşkla bakar. Sonunda hızla gider. Nefise öylece kalır. Kendini koltuğa bırakır. Ağlamaya başlar.
N:gitmeee.. ne olur gitme der.. sonra toparlanır.
N:yeniden aynı şeyleri yaşayamammmm der hıçkıra hıçkıra ağlar.
Muzaffer eve gelir. Bitmiş haldedir. Nefisenin kendisine karşı boş olmadığını biliyordur. Ama Nefiseye ne verebilirdi ki. Aylin büyük bi engeldi. Aylin evde onu bekliyordur. Muzaffer odaya gelir.
A:aşkıııım hoş geldin der Muzaffer şaşırır Ayline bakar. Aylin gelir. Muzaffer'in ceketini çıkarır.
A:aç mısın bi tanem.. hemen hazırlatim mi bir şeyler. der Muzaffer kafasını hayır anlamında sallar.
A:nasıl özlemişim kocamı
Muzaffer'in boynundan öper. Nefise gelir gözünün önüne öylece kalır. Gözleri dolar.
M:Ayliiiin der üzgün bir şekilde
A:kokusunu der kulağının altından öper. Bir elini de kazağına atmıştır. Yukarı doğru kaldırır yavaş yavaş. Muzaffer başını hafif çeker. Aylin de biraz daha ilerler
A:nasıl özledim nasıl
Muzaffer artık dayanamaz durdurur.
M:yapma
A:Muzaffer
Muzaffer isyan edercesine konuşmaya başlar. Hızlı hızlı ve teker teker.
M:ben seni sevmeyi seni istemeyi çok denedim Aylin çokkk.. ama olmadı yapamadım.. hep aynı şeyler Aylin hep aynı şeyler.. her gecenin sabahında beni hep suçladın.. her sabahın akşamında da.. beni hep sana ihanet etmekle suçladın.. hep .. evlendiğimiz ilk günden beri..
Aylin öylece kalmıştır.. Muzaffer ilk defa bu kadar uzun konuşuyordu.. şimdiye kadar ya susmuş ya çekip gitmiş ya da bir en fazla iki cümle kurmuştu. Ama şimdi Muzaffer susmuyordu.
M:Aylinnn.. çok özür dilerim.. üzgünüm ama ben seni sevemiyorum
A:Muzaffer ben sana aşığım.. ne olur bize bir şans daha ver
Muzaffer üzülür. Aylinin yüzünü okşar.
M:(merhametle bakar) kurtar artık kendini.. benden.. bu hastalıklı aşkından
Aylin Muzaffer'in elini öper.
A:ben sensiz olamam.. yapamam..
M:Ayliiiiin
A:tamam.. yorgunsun sen hadi dinleeenn.. uyuyalım
M:Aylin bak
A:hadi diyorum hadiii.. der elinden tutar yatağa geçerler. Uzanırlar. Aylin Muzafferi izler. Muzaffer tavana bakıp Nefise'yi düşünür.
Aradan bir ay geçmiştir. İkisi de birbirini hiç aramamıştır. Nefise eski hayatına dönemiyordur bir türlü. Aklı fikri Muzafferdedir. Muzaffer sadece nefes alıyordur. Nefiseden önce ki mutsuz hayatına dönmüştür. Nefise'yi görmemek onunla karşılaşmamak için güzergahını bile değiştirmiyordur. Evden işe, işten eve gidiyordur. Sağa sola onu görürüm korkusuyla hiç bakmıyordur. Kafes'e bile doğru dürüst gitmiyordur. Çünkü biliyordur Nefise'yi bir kez görürse gitmeye bir daha cesareti olmaz. Sürekli onu düşünüyordur. Sürekli. Artık çıldırmak üzeredir. Daha da ketumlaşmıştır. Esra ile Serkan da Nefisenin durumunu hiç iyi görmezler. Nefise kendine bile itiraf edemese de Muzafferi çok özlemiştir.. hem de kaldıramayacağı kadar çok. Bu yüzden kendine çok kızıyordur.
Muzaffer bir gün hastaneye bir arkadaşını ziyarete gider. Hastaneden çıkarken koridorda Esra'yla Serkanı görür.
M:Esra..Serkan der ikiside Muzaffer der
M:ne oldu.. bir problem mi var
E:şeyy
S:Nefise
Muzaffer'in yüzü değişir.
M:ne.. ne oldu Nefiseye.. Nefise nerde der telaşla Esra ile Muzaffer haline üzülür.
E:sakin ol içerde
Muzaffer devamını dinlemeden hızla içeri girer. Doktor Nefisenin eline dikiş atıyordur. Nefisenin de canı yanıyordur. O sıra Muzafferi görür.
N:Muzaffer der sessizce.. saklamaya çalıştığı sevinciyle..
Gözgöze gelirler. İkisi de öylece kalır. Bir süre gözlerini alamazlar birbirlerinden. Nefisenin tekrar canı yanar. Hafif inler. İkisi de toparlanır. Muzaffer hemen yanına gelir. Eline bakar. Nefise gözlerini alamıyordur Muzafferden.
M:Nefise der eğilir yanında durur. Nefisenin canı yanmaya devam eder. Muzaffer Nefisenin diğer elini tutar. Nefise şaşırır eline bakar. Muzaffere bakar. Gözleri parlar.
M:yanındayım der hafif gülümser. Nefise öylece kalır. Muzaffer elini tutunca yanar adeta.. o yangınla yaralı elini de unutur.
Dikiş biter. Muzaffer Nefiseye bakar. Nefise başını eğer.
N:nerden çıktın sen.. neden burdasın?
M:bir işim vardı burda.. koridorda da Serkanla Esra'yı gördüm..
Nefise anladım dercesine kafa sallar.
M:sen dinlen ben hemen geliyorum
N:gerek yok
Muzaffer bozulur
M:geliyorum! der odadan çıkar. Esra ile Serkan kapıdadır.
E:bitti mi dikiş
M:hıhım.. siz gidin ben burdayım
E:ama
S:yok ama falan aşkım.. önemli bir şey yok zaten
Muzaffer kafa sallar
E:peki o zaman. Nefise sana emanet
M:merak etme der gülümser
S:görüşürüz Muzaffer
M:görüşürüz Serkan der ikisi gider. Muzaffer odaya girer. Nefise ona bakar
N:sana kalmana gerek yok demiştim
M:kalmak istedim kaldım.
N:tabiii.. gitmek isteyince de gidiyorsun zaten der tavırlı bir şekilde
M:gitmem gerekirse giderim der otoriter bir ses tonuyla. Nefise sinirlenir.
N:neyse ben gidiyorum
Ayağa kalkar
M:ben bırakırım
N:Esralarla giderim ben
Muzaffer rahat bir şekilde
M:onlar gitti der Nefise şaşırır, kaşlarını çatar.
N:beni bırakıp??
M:(hafif gülümser) bana bırakıp
Nefise öylece kalır
N:ben taksiyle giderim
M:Nefise!
N:ne!
M:sinirlendirme beni!
Nefise şaşırır
N:ne oluyor
M:bir şey olduğu yok
N:sen bana böyle davranamazsın
M:ben sana istediğim gibi davranırım der sert bir şekilde. Nefise şaşırır
N:Muzaffer!
M:ne bu elinin hali.. niye dikkat etmiyorsun! Ya daha kötüsü olsaydı..
Nefise daha da şaşırır. Muzafferi o kadar özlemişti ki bir de bu tavırlarıyla, endişesiyle daha dayanılmaz olmuştu.
N:olmadı bir şey.. iyiyim
M:aklın nerde senin?!
Nefise "sende" demek ister diyemez
N:yok bir şeyim.. iş kazası işte
M:neyse bunu sonra konuşuruz.. hadi çıkalım
N:sonra.. (şaşırır, sinirlenir) yok sonra falan
Muzaffer sinirlenir
M:omzuma alıp indir beni diye bağırta bağırta çıkarmamı ister misin burdan der ciddi bir şekilde Nefise öylece kalır.
N:bak ben kendim
M:hadi!
Nefise sinirle bakar, hızla çıkar. Arabaya binerler. Muzaffer Nefiseye bakar.
M:acıyor mu elin
Nefise hayır anlamında kafasını iki yana sallar. Evin önüne gelirler.
N:teşekkür ederim. Gerek yoktu
Muzaffer emniyet kemerini çıkarır. Nefise şaşırır Muzaffere bakar.
N:napıyorsun
M:seninle geliyorum
N:nasıl
M:yukarı gelmemde bir mahsur mu var der Nefise iyice sinirlenir. Hiç bir şey demeden arabadan iner. Muzaffer de peşi sıra gider. Salona gelirler. Nefise daha fazla dayanamaz.
N:napıyorsun sen
M:napmışım.. yemek yedin mi sen bu arada.. hazırlim mi sana bir şeyler .. hazırlim hazırlim der arkasını döner. Nefise sinirlenir. Artık dayanamaz
N:yeter! diye bağırır. Muzaffer durur önünü döner, Nefiseye bakar.
N:yeter! Kendine gel.
M:Nefise
N:ne!! Ne!!! Bir ay önce elini kolunu sallaya sallaya hayatımdan çıktın.. ne aradın ne sordun. Tesadüfen hastanede karşılaşıyoruz. Ve sen evime kadar tekrar elini kolunu sallaya sallaya gelebiliyorsun. Ben senin oyuncağın değilim. Hayatıma istediğin gibi girip istediğin gibi çıkamazsın!
Muzaffer bir şey diyemez
M:haklısın..
N:haklı olmaktan nefret ediyorum.. anladın mı nefret.. Muzaffer niye yapıyorsun bunu.. neden diye bağırır
Muzaffer başını eğer, sessizce konuşur.
M:seni bugün öyle acı çekerken görünce.. kötü oldum der bakışlarını kaçırır
M:özür dilerim.. buraya kadar gelme yüzsüzlüğünü gösterdiğim için özür dilerim der Nefise üzülür. Sesini alçaltır. Koltuğa oturur. Muzaffer onu izler.
M:gitmemi istiyorsan giderim.. der üzgün bi şekilde Nefise ne diyeceğini bilemez. Gitmesini istemiyordur. Ama garip bir şekilde kalsın da istemiyordur.
M:Nefise?
Gelip yanına oturur. Nefise parmaklarıyla oynuyordur. Sargılı eli öylece dizinin üstündedir. Muzaffer onu izler. Öyle özlemişti ki.
M:Nefiseeee
Nefise başını kaldırmadan
N:efendim
M:seni çok özledim der sessizce Nefise hızla başını kaldırır Muzaffere bakar. Muzaffer aşkla bakıyordur. Bakışlarını bile özlemiştir.
N:Muzaffer...
Muzaffer artık dayanamaz duygularına teslim olur.
M:haftalardır çıkmıyorsun aklımdan.. senden uzak durmak zorundayım biliyorum.. Nefise sen ateşsin(gözleri dolar).. biliyorum.. görüyorum.. yaklaştıkça yanacağımı biliyorum.. ama yakacağını bile bile uzaklaşamıyorum.. gözlerin.. Nefise gözlerin.. (sesi çatallaşır) onlardan nasıl kaçıyorum bi bilsen.. yanıyorum Nefise.. kül oldum.. darmaduman oldum..
Nefise öylece dinliyordur. Muzafferin sözleri içine su serpmişti sanki.. tek başına acı çekmediğini bilmek rahatlatmıştı onu.
M:napcağımı nasıl davrancağımı bilmiyorum..
N:kaçmak çözüm müydü
M:istemiyordun
N:illa olması mı lazımdı. O şekilde devam edemez miydik..
M:edebilir miydik.. benim sana olan duygularım...
N:emin bile değilsin
M:eminim
N:sen de korkuyorsun
M:benim tek korkum seni üzmek.. yeniden üzülmen
N:benim de tek korkum bu Muzaffer.. bu yüzden geri duruyorum
M:iyi geliyorsa yokluğum.. bugünü yaşanmamış sayalım.. gideyim.. çıkmim bir daha karşına..
N:iyi gelmiş mi sence der Muzaffer aşkla bakar, gülümser.
M:gelmemiş
N:gelmedi.. gelmiyor der Muzaffer hafif gülümser.
N:Muzaffeeeer
M:evet
N:acıktım ben.. der çocuk gibi. Muzaffer gözlerini kapatıp gülümser
M:ne hazırlim sana
N:ne hazırlayabilirsen
Muzaffer gülümser. Kalkar mutfağa girer. Nefise öylece kalır. Muzafferin "seni çok özledim" diyişi çınlar kulağında. Kalkıp mutfağa gider. Kapıdan izlemeye başlar.. Muzaffer onu görmez. Ekmek arası bir şeyler hazırlıyordur. Nefise Muzaffer'in her hareketini aşkla izliyordur. Bu adamın mutfağında ne işi vardı. Nasıl buraya kadar gelmişlerdi. Nasıl izin vermişti kendi de bilmiyordu. Bildiği tek şey ona iyi geldiğiydi. Muzaffer hazırlar. Sonra buzdolabına dönerken Nefise'yi fark eder.

M:Nefise
Nefise gülümser
M:napıyorsun sen orda
N:hiççç ne hazırlıyorsun diye bakmaya geldim
M:beni mi izliyordun sen
Nefise panik olur.
N:hayır.. hayır canım ne alakası var.. yeni geldim ben
Muzaffer gülümseyerek sır verircesine gülümser.
M:farkında olmuyorsun ama uyarayım seni.. yalan söyleyince yanakların kızarıyor
Nefise utanır , ellerini yanaklarına götürür.
N:gerçekten mi
Muzaffer gülümseyerek kafa sallar
N:tamam.. seni izliyordum..
Muzafferin hoşuna gider
M:neden
N:bilmiyorum
M:nasıl bilmiyorum
N:ya niye üzerime geliyorsun
M:tamam tamam bir şey demedim hadi geç otur.. hazır yemeğin
Nefise masaya geçer birlikte otururlar
N:kendine de bir şeyler hazırlasaydın
M:aç değilim
N:ama
M:aç olsam kendime de hazırlardım
Nefise peki der yemeğe başlar
N:hımmmm... nefis olmuş
M:beğendin mi
N:tabi ki.. ne var bunun içinde
M:özel bi sos
N:bana da söyle
M:hayır.. sır
N:Muzaffer lütfen
M:yemeğine devam eder misin
N:ya ama
M:Nefiseeee
N:tamam.. peki der tavırla devam eder.. Muzaffer haline güler. O sırada Esrayla Serkan da gelir. (Esra'da anahtar var) her yere bakarlar. Mutfağa bakarlar en son. Nefise ile Muzafferi görürler şaşkın şaşkın önce birbirlerine sonra onlara bakarlar
N:aaa hoş geldiniz
Esra Serkan garip garip onlara bakar onları böyle görünce şaşırmışlardır.
M:otursanıza
N:hiç oturmayın salona geçelim
Hep birlikte salona geçerler.
E:Nefise (gülümseyerek)
Nefisenin gözleri haftalar sonra ilk kez böyle parlıyordur
N:hıı der gülümseyerek
E:sen iyi misin
S:iyi işte neyini soruyorsun der imalı bir şekilde
N:iyiyim canım iyiym der Muzaffere bakar. Muzaffer göz kırpar. Biraz muhabbet ederler.
S:ya benim ameliyatım vardı ben kalkmak zorundayım
E:ben biraz daha kalcam canım
S:tamam aşkım
Ayağa kalkarlar.
N:aaa Esra sen de gitsen ekmek alsan ya
E:tamam canım
M:sen otur Esra ben alırım
Herkes şaşırır
N:sen mi
M:evet.. kaç tane
N:üç tane yeter bize herhalde der şaşkın şaşkın Esra Serkan sırıtır
M:tamam .. hadi Serkan der çıkarlar. Esra Muzaffer gider gitmez Nefiseye döner
E:güller açmış gül bahçesine dönmüş yüzümüz
N:deme öyle
E:kaç zamandır yüzün böyle değildi
N:onda bir şey var Esra.. adını koyamadığım bir şey.. o kadar iyi geliyor ki
E:biz buna aşk diyoruz der gülümseyerek
N:aşk der gülümser. Esra şaşırır
E:hayret.. Nefise hayret
N:noldu
E:inkâr etmedin
N:yalan söyleyince yanaklarım kızarıyormuş Muzaffer öyle dedi der gülerler
E:bakseeennn.. ay hadi hayırlısı
N:bakalım..
O sırada bir telefon çalar
N:açsana
E:benim ki değil ki
N:e benim ki de değil
Esra sesin geldiği yöne gider. Telefonu alır
E:bu kimin der telefonu Nefiseye verir.
N:Muzaffer'in herhalde der telefon hala çalıyordur. Muzaffer ilk kez telefonunu unutmuştur. Nefise arayana bakar. Başını kaldırır. Sonra tekrar bakar. Neye uğradığını şaşırır. Öylece kalır. Yüzü değişir. Esra da Nefisenin haline şaşırır.
E:Nefise.. noldu
Nefise üzgün bir şekilde telefonu Esraya gösterir. Esra önce anlamaz. Sonra yüzü değişir.
E:(heyecanla) Nefiiiise!!!
Nefisenin gözleri dolar. Muzaffer de ekmeği almış. Çıkarken anahtarı da aldığı için kapıyı çalmadan salona gelir.
M:ekmekler geldiii der gülümseyerek. İkisi ona ters ters bakar. Muzaffer şaşırır. Hallerine anlam veremez.
M:ne oluyor der telefonunu görür. Rengi kaçar. Öylece kalır. Nefiseye bakar. Yüzü değişir. Başını eğer. Buraya kadarmış Muzaffer diye geçirir içinden. Her şey bitmişti. Aslında her şey yeni başlıyordu...

Umarım beğenirsiniz 🙏🙏🙏😊😊😊