KAFES
Kafes'in biri, bir kuş aramaya çıktı..
Ne demişti Özdemir Asaf ; "Aşk, görmekten çok özlemeyi sever.
Dokunmaktan çok düşlemeyi..
Ve aşk öyle haindir ki;
Nerde imkansız varsa gider onu sever."
Aşkı arayan değil aşktan kaçan iki kişinin hikayes...
Özür dilemek değil, Affet beni diye haykırmakmış pişman olmak..
" Ben.. seni hastanede gördüğüm ilk gün yaşadığımı anladım... nefes aldım Muzaffer.. 6 yıldır nefessizmişim.. nefes aldım.. kalbim atmaya başladı.. kalbine denk geldi diye. "
"M:artık herkes sana yakın olabilir, herkesle gülebilir, herkesi sevebilirsin, ama inan biz seninle artık imkansız bile değiliz."
...........................
Muzaffer'le Nefise'nin tartışmasını ısrarla arayan Ali bölmüştü.
M:ne var Kartal ne var!!
Nefise öylece izliyordu. Muzaffer'in yüzü değişir. Beti benzi atar.. Nefise de şaşırır. Ali ne demişti de Muzaffer bu hale gelmişti.. Muzaffer yutkunur. Telefonu kapatır.. ağzından tek kelime çıkar.
M:Kaptann..
Nefise Muzaffer'e bakıyordu. Muzaffer'in yüzü değişmişti, kapıya doğru ilerler. Nefise önüne geçer.
N:Muzaffer.. ne oldu.. Kaptan'a bir şey olmadı di mi
Muzaffer Nefise'ye bakar. Hala öfkeliydi. Ama konuları şimdi bu değildi.
M:yok bir şey.. N:Muzaffer yüzünün haline bak.. ne oldu.. Kaptan iyi di mi M:sonra Nefise sonra N:ben de gelicem seninle
Muzaffer sinirlenir. Ters ters bakar M:sen hiç bir yere gelmiyorsun N:ya seninle gelmeme izin verirsin.. ya da tek gelirim M:Nefise! N:çıkalım hadi
Muzaffer derin bir nefes alır. Mecbur beraber çıkarlar. Arabada tek kelime konuşmazlar. Kaptan'ın yerine gelirler. Bahçeye geldiklerinde öylece dururlar. Bütün masalar dağıtılmış, elemanların her biri bir köşedeydi.. kimisinin ağzı kanıyordu, kimisinin burnu. Kaptan'la Ali Kaptan'ın hep oturduğu yerde öylece oturmuşlardı. Nefise Muzaffer'e bakar. Muzaffer sakin durmaya çalışarak Kaptan'ın yanına gelir. Ali hemen ayağa kalkar. (Kaptan'la Ali'de bir şey yok. Ali zaten sonradan gelmişti.)
A:abiğğ
Kaptan öylece denize bakıyordu. Muzaffer ona bakar. Gelip yanına oturur. Nefise ile Ali birbirine bakıyordu. Kimseden ses çıkmıyordu. Muzaffer başını önüne eğer. Kaptan sessizce denizi izler. Gözleri dolu doluydu..
M:Kaptannn..
Kaptan derin bir nefes alır. Ayağa kalkar. Odasına gidecekken Muzaffer hemen ayağa kalkıp kolundan tutar. Birbirlerine bakarlar. Kaptan hüzünlüydü..
M:Kaptann.. K:yapamadım oğlum.. Zehra'mın katilinin nefes almasına izin verdim.. burdan elini kolunu sallaya sallaya gitmesine izin verdim
Kimse tek kelime edemez..Nefise bir şey bilmiyordu. Ali ile Muzaffer kullanacak kelime bulamıyorlardı.. Kaptan Muzaffer'i çekip göğsüne yaslar.. saçlarını okşar.. nasıl Muzaffer'e Kaptan iyi geliyorsa, Kaptan'a da Muzaffer iyi geliyordu.. acıları ortaktı.. gözlerinden yaşlar süzülür..Muzaffer sarmalar Kaptan'ı
K:yapamadım oğlum.. yapamadım
...................
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
