KAFES

Kime Koşarsın Canın Yandığında?

Nasıldı o söz?

Kime koşarsın canın yandığında?
En çok sevdiğine mi?
Seni en çok sevene mi?
Canın yandığında koştuğun insan da canını yakınca, nereye gideceğini bilmiyor insan..

Yakmıştı Nefise Muzaffer'i. Canı yandığında koşmuştu ama o daha fazla yakmıştı. Tek bir tokat, üç saniye göz göze geliş bile yerle yeksan etmişti.. Üstelik daha bu başlangıçtı. Daha neler bekliyordu onları? Bütün yanma hakkını burda kullanmamalıydı. ( bence siz de bütün ağlama hakkınızı burda kullanmayın. : ) ) Daha çok yanacaktı çünkü. Sevdiği kadın yangını oldu diye yanmayı sevmişti. Çünkü vazgeçmek kitabında yoktu..
Muzaffer'in tarlası çoktan yanıp küle dönmüştü ama o ısrarla çiçeklerin açmasını bekliyordu. Çünkü bu umuttu. Muzaffer'in son umuduydu..

Nefise'nin attığı tokat sonrası süren bi kaç saniyelik sessizlik var olan gerginliği daha da arttırıyordu. Nefise pişmandı vurduğu için, zaten göz altı mor, dudağı patlaktı. Zaten Serkan'dan kalan izler hala Muzaffer'in suratındaydı. İçi acıyordu onu öyle görünce ama bastıramıyordu öfkesini. Muzaffer'se başı omzunda öylece duruyordu. Sürekli yanağını okşayan el, tokat için kalkmıştı bu sefer. Gözlerini üzgün bir şekilde kapatır. Yutkunur. Toparlanması gerekiyordu. Nefise karşısındaydı. Tek umudu, tek şansıydı. Dinletmeliydi kendini. Başını yavaşça kaldırır. Nefise'ye döner. Nefise gözgöze gelince pişmanlığını da aşkını da unutur. Öfke vardı gözlerinde. Muzaffer'inse özlem.. aşk.. pişmanlık.. hatta en çok pişmanlık.. Nefise kesin ve sinirli bir şekilde bağırır.
N:defol git hayatımdan
Muzaffer halsiz ve tükenmiş bir şekilde kafasını iki yana sallar. Nefise daha da sinirlenir.

N:istemiyorum seni.. görmek istemiyorum.. sesini duymak istemiyorum.. istemiyorum.. çık git hayatımdan çık git

Nefise her seferinde bir öncekinden daha fazla bağırıyordu.
N:çıkma bir daha karşıma
Muzaffer başını önüne eğer. Çaresiz, hareketsiz, ölmeye yakın bir uçurumun dibindeydi sanki.
M:yapamam
Nefise daha da fazla sinirlenir. Vurmak, canını, acıtmak, bağırmak istiyordu.
N:gelme sakın bir daha buraya
Muzaffer başını kaldıramıyordu. Nefise'nin bağırışları karşısında sesi elinde olmadan alçalıyordu. Sessiz sessiz, ara ara yutkunarak konuşur..
M:ben bu sokağı, bu kaldırımı, seni.. Nefise ben seni ezbere bilirken nasıl giderim
Nefise dayanamaz artık. Çıldırmak üzereydi. Hayatını mahvetmişti Muzaffer onun. Hala nasıl böyle konuşabiliyordu. Köpürür adeta
N:sakın! Sakın bir daha çıkma karşıma
M:Nefise.. ne olur dinle.. bana ayırcak vaktin yok mu

N:yok! Senin gibi bir adama ayırcak beş dakikam bile yok. Git! Karının yanına git! Kollarına git! Senden nefret ediyorum Muzaffer nefret!

Kurduğu bu son cümlelerden sonra arkasını döner. Daha fazla duymak, daha fazla görmek istemiyordu onu.. daha tutulacak yası vardı.. Muzaffer kolundan tutar kendine çevirir. İzin veremezdi, gitmesine izin veremezdi. Nefise ondan giderse ölürdü.. sesi titremeye başlar.
M:beni dinle sonra istemezsen yine giderim.. Nefise dünden beri seni görmüyorum.. sesini duymuyorum.. Nefise ben seni çok özledim
N:yalan!
M:bana duydukların bitmiş olamaz..
Yavaşça yaklaşır Nefise'nin alnına alnını dayar. İkisi de ağlıyordu. Nefise gözlerini kapatır. Haklıydı Muzaffer.. özlemekte haklıydı.. nasıl özlemezdi ki bir insan, kalp atışını değiştiren, bedeninin her zerresini titreten insanı? Muzaffer kollarını okşar yavaşça.. incitmeden.. usulca..
M:bak.. bak hala kalbin ağzında atıyor.. benden vazgeçme yalvarırım benden bizden vazgeçme
Nefise toparlanmaya çalışır. Ama bunu pek beceremez. Muzaffer dibindeyken, dudakları alnındayken.. sesi olabildiğince az çıkar.. kelimeler çıkmıyordu.. diline gelene kadar da tek tek düşüyor, cümle haline gelemiyordu zaten..
N:bir daha karşıma çıkma
M:Nefiseee
Nefise daha fazla dayanamaz, gücünü toplar bağırarak Muzaffer'in göğsüne vurmaya başlar aynı zamanda da ağlıyordu.
N:çık git.. çık git hayatımdan.. çık! İstemiyorum
Sesini alçaltarak devam eder ağlaya ağlaya sessizce konuşur. Muzaffer'in kolları kollarındadır. Gücü tükenmişti, vurma hızını azaltır.. yavaş yavaş vurmaya devam eder. Nerdeyse düşecekti..
N:istemiyorum der fısıldayarak.. elleri Muzafferin göğsünde kalır. Muzaffer'in çenesine alnını dayar. Gözlerinden yaşlar öylece akıyordu. Fısıldar..
N:senden nefret ediyorum Muzaffer
M:seni çok seviyorum