KAFES

Kaptan'ı Vurmuşlar

~ Herhal seni görmem yakındır.. gözlerinden hasretle, bi dolu, bi viran öperim Liman'ım.. ~

..................................

Ambulansın acı acı çalan sesi ve kalabalığı yara yara ilerleyişi kan donduracak cinstendi.. Kaptan'ın vücudunun çıplak olan bölgesinin çeşitli yerlerine küçük küçük aletler takılmış, ağzında da oksijen maskesi vardı..

H:üç kurşun var.. nabız düşüyor.. kanama durmuyor.. hastayı kaybediyoruz..

Kaptan'ın gözleri açılıp kapanıyordu.. hemşirenin sesini kesik kesik duyuyordu ama kulağında net şekilde duyduğu ses başkasına aitti..

"uzun konuşmucam.. seni kırmıcam.. yapamam bunu.. yapamam.. Kaptan'sın çünkü sen.. sığındığım limanın Kaptan'ısın.."

Kaptan gözlerini açıp kapatır.. karın bölgesinden ve kalbine yakın yerden kanlar sızmaya devam ediyordu..

"laf olsun diye demiyorum.. bundan sonra yoksun.. bana bi iyilik yap.. son bi iyilik.. öldü bil beni.. çünkü ben öyle bilicem seni.."

Kaptan'ın gözleri yavaşça, usul usul, dudaklarında sevgilisine kavuşacak olmanın verdiği huzur kaynaklı tebessümle gözlerini kapatır..

H:hastayı kaybediyoruz.. kalbi durdu..

.....................

Nefise / Muzaffer / Ev

Muzaffer uyanmış elini yüzünü yıkıyordu.. Nefise her ne kadar aklı Kaptan'da da olsa Muzaffer'e bir şey belli etmemeye çalışıyordu.. mutfakta kahvaltı hazırlarken Muzaffer elinde havluyla yüzünü kurulaya kurulaya gelir.. başı çatlıyordu..

M:günaydın..

Nefise hemen önünü döner.. çocuğuna bakar gibi masum bi halde gözlerine odaklanır.. yaklaşıp boynundan öper.. Muzaffer hüzünle gülümser.. Nefise geri çekilip aşkla bakar..

N:günaydın..

Muzaffer aşkla hayran hayran bakar.. serçe ve yüzük parmağıyla Nefise'nin saçlarını kulağının arkasına iter.. yanağını okşar..

M:iyiyim ben..

Nefise kaşlarını kaldırıp bakar..
N:emin misin?

Muzaffer hafif tebessüm eder..
M:endişelenme.. toparlan sen de.. iyiyim ben.. seninle çok iyiyim..

Nefise gülümser..
N:iyi olmamı istiyorsan güzelce kahvaltını yaparsın..

Muzaffer dudaklarını sıkarak oflar..
M:aç değilim..

Nefise kızmış gibi bakarak, elinden tutup sandalyeye oturtur.. tepesinden öper.. bi eli de yanağındaydı..

N:hepsi bitecek Karamaner hepsi..

Muzaffer gözlerini devirir.. çatalı eline alıp, domatesi ağzına atar.. istemeye istemeye çiğnemeye başlar.. Nefise gülümser.. hemen çayını doldurup yanına oturur.. Muzaffer mızmızlanan çocuklar gibi yiyordu.. Nefise gülümseyerek izliyordu.. ama aklına yine Kaptan gelir..

Muzaffer yemeğine zorla devam ediyordu.. Nefise söyleyip söylememe konusunda kararsızdı.. Muzaffer yine sinirlenecekti ama Kaptan'ın hali de hal değildi.. çekine çekine..

N:Muzafferrr..

Muzaffer ne diyeceğini bildiği için dişlerini sıkarak tabağına bakar halde durur..

M:Nefise.. lütfen..

Nefise daha da çekinerek..
N:ama Muzaffer..

Muzaffer çatalı elinden bırakır.. Nefise'ye ters ters bakar.. Nefise ne diyeceğini bilemiyordu..