KAFES

Senin Olmak İstiyorum

Muzaffer Nefise'yi görmeden yapamıyordu artık. Aylin'in geceki hali her ne kadar onu meraklandırsa da Nefise'yi düşünmek bile yetiyordu ona. Sabah olsun da göreyim diye hemen uyur, uyanır uyanmazda Nefisenin kapısına dayanır.
Kapıyı çalar. Saat daha 9'dur. Nefise de uyuya kalmıştır. Kapı sesiyle uyanır. Gözlerini ovar. Kapı çalmaya devam ediyordu. Saate bakar
N:kim ki bu saatte?
Üstüne bir hırka alır eşofmanıyla aşağı iner. Dürbünden bakar. Muzafferi görünce şaşırır. Gülümser. Hemen aynaya döner. Saçını başını düzeltir. Muzaffer kapıdan seslenir. Ellerini cebine koyar. Yere bakarak gülümser.
M:saç baş düzeltmen bittiyse kapıyı açsan artık
Nefise şaşırır. Aynadan kendine bakar. Gözlerini devirerek gülümser. Kapıyı açar. Nerden biliyorsun dercesine başını eğerek bakar. Muzaffer ellerini cebinden çıkarır. Nefisenin saçlarını kulağının arkasına iter.
M:burayı düzeltememişsin
Nefise kaçamak bakışlarla gülümser
N:nerden anladın
Muzaffer derin bir nefes alır, gözlerini kısarak gülümser.
M:merdivenlerden inişini duydum önce.. sonra gelip dürbünden baktın.. e sabahın bu saatinde beni beklemediğin için yataktan fırlayıp gelmiştin. Esra olsa eminim dürbüne bakmanla kapıyı açman aynı ana denk gelirdi. Ama gelen bendim. (elleriyle kendini gösterir) aşık olduğun adam.
Nefise gülümseyerek izler Muzafferi.
M:e tabi.. baktın karizmatik sevgilin geldi.. ne haldeyim acaba diye aynaya baktın.. saçını düzeltin.. (yanaklarına bakar, bıyık altından gülümser) ve sanırım yanakların al al olsun diye de sıkmışsın
Nefise gözlerini büyüterek bakar. Utanır. Sinirle gözlerini kısar. Muzaffer bıyık altından gülüyordu. Nefise başını tavırla başka tarafa döndürür.
M:gözlerine bakarsam gülümserim diyip başını başka yöne çevirmen de güzel bir küskünlük
Nefise yumuşar. Muzaffere döner. Başını eğip aşkla bakar.
N:senin çenen düşmüş sabah sabah
Muzaffer güler. Omuzlarını havaya kaldırır.
M:aşktan
Nefise elinden tutar. İçeriye çeker kapıyı kapatır. Muzaffere döner. Muzaffer Nefisenin uykudan uyanmış haline bakar gülümser, dayanamaz yavaşça Nefise'ye doğru yaklaşır öpmeye başlar. Nefise önce neye uğradığını şaşırır. Sonra ellerini Muzafferin kollarına koyar. Muzaffer kollarını Nefisenin beline dolamıştır. Kapıya doğru ilerlerler. Nefise kapıya yaslanır. Muzaffer hızla öpmeye devam eder. Nefise ellerini Muzafferin göğsünden boynuna doğru çıkarır. Muzaffer yavaşça boynuna doğru iner. Nefise elini ensesine koyar saçlarını okşar. Muzaffer Nefisenin belindeki elini sırtına doğru çıkarır. Kendine daha çok çeker. Boynundan tekrar dudaklarına döner. Yüzünü tutup öpmeye devam eder. Sonunda yavaşça durur. Dudakları Nefisenin yanağında öylece bekler. Nefise gözlerini sıkıca kapatmış. Eli Muzaffer'in saçlarında hızlı hızlı nefes alıyordur. Muzaffer biraz rahatlar. Sonra yavaşça geri çekilir. Nefise ile gözgöze gelirler. İkisinin de gözleri parlıyordur. Muzaffer Nefisenin belini okşar. Nefise şaşkındı. Yutkunur. Çekine çekine
N:Muzaffer
Muzaffer bakışlarını kaçırır. Utanır
M:kızdın mı der çocukça.. masumca. Nefise elini Muzafferin saçlarından yanağına doğru götürür. Yavaşça okşar. Muzaffer gözlerini kapatır. Nefise sıkıca sarılır.
N:sana nasıl kızarım ben
Başını kaldırıp Muzaffere bakar. Muzaffer hala az önceki yangınlarının etkisindeydi. İnsan her dokunduğunda yanar mıydı? Yanıyordu Muzaffer. Yandıkça nefes alıyordu. Nefise aşkla izliyordu. Muzaffer Nefisenin saçlarını okşar
N:sadece şaşırdım
M:neden
N:yani ne bileyim.. sabahın bu saatinde kalkıp geldin.. sonra böyle der devamını getiremez utanır başını eğer. Muzaffer gülümser Nefiseye doğru eğilir
M:böyle öptüm
Nefise başını kaldırıp bakar, dudağını ısırır. Hıhım anlamında kafa sallar
M:bir gecede öyle özledim ki seni.. hava hiç aydınlanmıcak... güneş hiç doğmucak sandım
N:bana hava seninle aydınlandı, güneş seninle doğdu..
Muzaffer yaklaşıp dudaklarını Nefisenin alnına koyar. Gözlerini kapatır. Nefise derin bir nefes alır. Muzaffer geri çekilip yanağını okşar. Nefise tatlı tatlı gülümser
N:ben de seni..
Muzaffer güler.
N:ne gülüyorsun.. seni seviyorum demek değil mi bu?
M:aman hiç bir şeyi de unutma zaten der Nefise asla anlamında kaşlarını gülerek kaldırır, elinden tutar merdivenlere doğru önde Nefise arkada Muzaffer çıkmaya başlarlar.
N:hayır ben de seni dedim.. yani ben de seni seviyorum.. çok seviyorum..
Nefise birden merdivenlerde durur. Muzaffer bi alt basamağındaydı.. ne oldu dercesine göz kırpar.
N:Muzaffer ben seni çok seviyorum
Muzaffer ellerini tutup öper.
M:bir de bana sor bir de bana..
Birlikte salona gelirler. Muzaffer ceketini çıkarır. Perdeleri çeker. Nefise akşam kahve içmiş ama bardaklar masanın üzerindeydi Muzaffer kafasını iki yana gülümseyerek sallar. Koltuktaki battaniyeyi alıp katlar. Nefise kapının girişinde şaşkın şaşkın onu izliyordur. Muzaffer battaniyeyi koltuğa düzgün bir şekilde bırakır. Bardakları eline alır önünü dönünce Nefise'yi görür.
M:sen burda mısın daha?
N:napıyorsun sen
M:dağınıklığınızı topluyorum Nefise Hanım. Bu ne dağınıklık
Nefise şaşkın şaşkın bakar. Muzaffer'in evin erkeği gibi, kocası gibi evi toplaması çok hoşuna gider.
N:şey.. ben toplucaktım.. uyku tatlı gelince
Muzaffer seni gidi dercesine gülümseyerek kafa sallar.
M:işimiz var senle desene.. evlendikten sonra böyle olacaksan en baştan bileyim
Nefise öylece kalır. Evlilikle ilgili ne zaman konu açılsa heyecanlanıyordu. Olur muydu acaba? Muzaffer'in karısı, evinin kadını.. hayallere dalar. Muzaffer başını eğip bakar
M:Nefiiiise
N:ha.. ya tamam.. evlenelim o zaman görürsün.
Muzaffer gülümser. Bardakları masaya bırakır. Gelip Nefisenin elini tutar. Öper.
M:dağıtalım.. beraber toplayacaksak.. dağıt.. dağıtalım..
N:sen toplayacaksan dağıt, dağıtalım
M:bak sennnn
N:o kadar yakıştı ki eline perde, battaniye, bardaklar
M:dalga geçmesek
N:aaa hayır.. hayır hayır.. çok ciddiyim.. perdeyi çekerken ki halin bile o kadar güzeldi ki.. ya insan battaniye katlayışına bile aşık olur mu bir adamın.. kirli bardak bile elinde güzel gelir mi gözüne
Nefise bunları öyle içten söylüyordu ki. Muzaffer sanki çok sevdiği bi şarkıyı dinliyordu.. sanki en güzel müzikler işliyordu hücrelerine.. bakışları değişir. Nefisenin ellerini tutar avuç içlerinden öper. Nefise ellerine eğilmiş Muzaffer'in saçlarından öper. Muzaffer dikleşir.
M:sen hep böyle olmak zorunda mısın
N:nasıl
M:böyle işte.. güzel.. aşk dolu.. sürekli rahatlatan gülümseten.. Nefise sen hep böyle içtenmisin?
N:beni değiştirdin diyip duruyorsun ya
Muzaffer hıhım anlamında kafa sallar
N:sen de beni değiştirdin.. hem de iliklerime kadar.. sevginle.. aşkınla.. bakışlarınla..
M:yüreğim denk geldi yüreğine napayım..
N:iyi ki der elini Muzafferin göğsüne koyar. Muzaffer ellerini Nefisenin beline koyar. Okşar. Nefise başını göğsüne yaslar. Huzurla gözlerini kapatır.
N:iyikimsin
M:iyi ki
Yavaşça ayrılırlar. Muzaffer saate bakar.
M:10'a çeyrek var
Nefise bakışlarını kaçırarak güler.
N:acıktık yani
M:hem de nasıl
N:tamam ben üzerimi değiştireyim hemen hazırlayayım der kapıya doğru giderken Muzaffer elinden tutar. Nefise dönüp ona bakar
M:değiştirme
N:anlamadım
M:böyle hazırla.. yeni uyanmışız gibii.. senden önce uyanmışım gibi.. beni işe gönderip yeniden uyuyacakmışsın gibi.. ne bileyim işte
N:(gözleri parlar,aşkla bakar, sessizce) kocam gibi
Muzaffer'in yüzü değişir. Nefisenin yanağını okşar. Kocam gibi diyişi serçeler bırakır yüreğine
M:karım gibi
Nefise gülümser. Yanağından öper. Muzaffer kokusunu içine çeker. Nefise öptüğü yeri hafifçe okşar.
N:kocam gibi.. karın gibi.. evimizdeymişiz gibi.. birlikte uyuyup birlikte uyancakmışız gibi..
Muzaffer üzgün şekilde gözlerini kapatır
M:benim evim sensin..
İkisinin de gözleri dolar. Bakışlarını kaçırırlar.. sahteden gülümserler
N:tamam ... tamam... hadi yeter bu kadar romantizm sabah sabah
M:di mi di mi..
N:madem yeni uyandık.. (güler) aa pardon sen benden önce uyandın.. işe de gideceksin madem.. ben de aşık olduğum adama kahvaltı hazırlayayım
M:zahmet olmazsa
N:zevkle der gülerler mutfağa geçerler. Muzaffer dolaptan kahvaltılıkları çıkarır. Nefise patatesleri biberleri domatesleri yıkamaya başlar. Arada aşkla Muzafferi izliyordur. Kocası gibi.. şu an ki halleri bile o kadar iyi hissettiriyordu ki ona. Muzaffer dönüp Nefiseye bakar
M:bak her seferinde beni izlemeye dalıp bütün işi bana yüklüyorsun.. olmuyor ama
N:bak sennn
M:hadi hadi.. hızlı ol.. acıktım ben
N:emredersiniz Muzaffer Bey
Muzaffer güler.. Nefise ne oldu dercesine göz kırpar
M:bana ilk kez, böyle bir anda yine kahvaltı hazırlarken Muzaffer diye seslenmiştin.. Muzaffer Bey'den Muzaffere geçişimiz tam da burda olmuştu
N:canın acıdı diye korkmuştum o heyecanla olmuştu
M:tabi canıııımm..
N:toboo conommm
M:ağzını eğme bana
N:tamam tamam çenesi düşük şu kahvaltıyı hazırlayalım gerçekten ben de acıktım
M:ben de ben de..
Gülerek arada birbirlerine sataşarak kahvaltı hazırlarlar.. birbirlerini izleyerek kahvaltı yaparlar.. Kahvaltı biter. Birlikte mutfağı toplarlar. Muzaffer ellerini kuruluyordur
M:mutfak da bittiğine göre ben artık işe gideyim
Nefise Muzaffer'in elindeki havluyu alır.
N:gitmesen olmaz mı
M:gitmesem?
N:bugünü birlikte geçirsek. Esra'nın bütün hazırlığı tamam bugün de Serkan'la vakit geçirecek. Atolyeyi de kapattık düğün öncesi.. işe gitmicem
M:haa işe gitmicen diye ben de gitmeyeyim sırf canın sıkılmasın diye
N:hayır ya.. bahane bunlar.. ben seninle olmak istiyorum.. ama önemli bir işin varsa
Muzaffer bıyık altından gülümser.
M:hıhım var.. önemli bir işim var
Nefisenin yüzü düşer. Bozulur. Napalım dercesine dudağını sıkar
M:ne yapmak istersin bugün
Nefise şaşırır Muzaffere bakar
N:nasıl yani
M:birlikte vakit geçirmek istemiyor musun
N:ee önemli işin
M:benim senden önemli ne işim olabilir
N:Muzaffer yaa
M:hadi hadi bu sefer üstünü değiş dışarı eşofmanla çıkamazsın
N:tamamm yaaa der gülerek odasına gider. Muzaffer de arkasından güler. Nefise hazırlanınca dışarı çıkarlar.
Arabadadırlar. Yolda konuşa konuşa giderler. Muzaffer'in gözü bi ara bi yere takılır. Yüzü değişir. Yavaşlar. Sonra arabayı durdurur. Nefise şaşırır. Muzaffere bakar.
N:canım? der Muzaffer hala aynı yere bakıyordur. Nefise daha da şaşırır.
N:Muzaffer noldu neden durduk?
M:bir dakika hayatım der emniyet kemerini açar arabadan iner. Nefise ona garip garip bakar.
N:Muzaffer nereye gidiyorsun?
O da peşinden iner. Muzaffer bi banka doğru ilerler. Nefise hala şaşkınca onu izliyordur. Ağacın dibinde oturmuş dokuz yaşlarında bir çocuk, ağlıyordur. Muzaffer yanına gelir şöyle bir bakar. Nefise de gelir
N:Muzaffer? der sonra çocuğa bakar. Şaşkınlığını atamamıştır üstünden.
M:ufaklık.. niye ağlıyorsun sen der çocuk ağlamaya devam eder. Burnunu çeke çeke ağlar.
N:canıııım niye ağlıyorsun der saçlarını okşar. Yere çömelirler.
C:annemi ka.. kaybettim ben
M:e buluruz sen ağlama der Nefise hayran hayran Muzaffere bakar. Gülümser. Çocuk gözlerini siler
C:gerçekten mi der Muzaffer ile Nefise gülümser. Muzaffer kafa sallar.
M:tabi ki hadi bakalım ağlamayı bırak artık der ayağa kalkarlar. Muzaffer çocuğun üzeri silkeler.
M:adın ne senin bakim
C:Can
N:anlat bakalım Can nerde kaybettin anneni
C:ilerde ki pazarda elini bırakınca kaybettim onu ben de buraya geldim
M:numarasını biliyor musun
C:hıhım der numarayı verir. Muzaffer arar arar açılmaz telefon, Nefiseye bakar açmıyor der kaşıyla gözüyle.
C:(ağlayarak) bulamıcaz di mi
N:hayıır.. Tabi ki bulucaz ağlama
M:başka numara var mı
C:bir tek anneminkini biliyorum
M:tamam polise gidelim o zaman der çocukla beraber polise gelirler. Polis de ulaşmaya çalışır aileyi ararlar. Ulaşamazlar. Muzaffer'in arkadaşının odasında dördü oturuyorlardır.
L:Muzaffer ben şimdi adresi araştırıcam bulunca da birilerini gönderirim teyit eder etmez de çocuğu aileye teslim ederiz. Bu bir kaç saat sürebilir. Çocuk burda kalsın siz gidin isterseniz der Can Muzaffere bakar. Korkar. Nefise Can'a üzülür, Muzaffere bakar. Muzaffer napcağını bilmez
C:beni bırakmıcak mısın di mi der üzgün bir şekilde Muzaffer çocuğu kucağına alır. Saçlarını okşar.
M:seni annene ben teslim edicem der Nefise gülümser. Aşkla Muzaffer'e bakar.
M:Levent'cim Can benimle kalsın sen bana haber verirsin olur mu
L:yani şimdi Muzaffer
M:bir şey olursa sorumluluk bana ait
L:başkası olsa asla olmaz ama sen başkasın der sonra Nefiseye garip garip bakar. Aylini bildiği için anlam veremez.
M:sağol Levent çok sağol der çocukla birlikte karakoldan çıkarlar. Bahçededirler.
M:ben Canla ilgileneyim seni de eve bırakırız olur mu
N:olmaz
Muzaffer şaşırır
M:nasıl
N:niye beni dışladınız ki şimdi siz.. hem de bensiz.. ne de eğlenirsiniz.. ben de gelicem.. birlikte vakit geçiririz.. hem ben çok acıktım.. ya sen Can
C:ben de ben de
N:bak o da acıkmış
C:Nefise de gelsin nolurrrrr der Muzaffer Nefiseye bakar
M:ama
N:sen benimle olmak mı istemiyorsun der gülümseyerek, cilve yaparcasına.
M:ben her an seninle olmak istiyorum her an der aşkla. Nefise gülümser
N:o zaman yemeğe der gülerler. Yemek yemeye gelirler. Muzaffer Can'la yakından ilgilenir. Eliyle yemek yedirir. Peçeteyle ağzını siler. Nefise ise Muzafferi izler. Yemek biter. Çocuğu parka getirirler. Muzaffer Can'ı sallamaya başlar. Nefise hayran hayran Muzafferi izliyordur. Gözlerini alamıyordur bir türlü ondan. Muzaffer Can'la çocuk olmuştur resmen. Tanıdığı ağır adam gitmiş, çocuklar gibi şen biri gelmiştir. Bu yönünü de görür. Tanıdıkça daha çok aşık olur. Muzaffer Can'la ilgilenmeye devam eder. Kaydıraktan kayarken tutar. Can ise kaybolduğunu unutmuş Muzafferle eğleniyordur. Yorulurlar. Elele Nefisenin yanına gelirler. Nefes nefese kalmışlardır.
M:yoruldun mu aslan
C:hayırrrr
N:ama olmaz ki Can.. bak ter içinde kalmışsın üzerini değiştirmemiz lazım
M:alalım o zaman hadi der arabaya binip mağazaya giderler. Üçü birden Can'a kıyafet bakarlar. Nefise giydirir. Bu sefer Muzaffer Nefiseyi hayran hayran izler. Nefise sürekli yeni kıyafetler giydirir annesi gibi saçlarını okşar, üzerini düzeltir. Muzaffer elleri göğsünde birleşmiş halde onları izliyordur. Sonunda seçerler, elbise alıp mağazadan çıkarlar. O sırada telefon çalar. Levent arar. Muzaffer ile Nefise çocuğu karakola getirirler. Çocuğun annesiyle babası Can'a sarılıp ağlarlar. Muzaffer ile Nefise onlara gülümseyerek bakar
A:size nasıl teşekkür edeceğimizi bilmiyoruz
B:biz Can'ı ararken telefonları evde unuttuk aklımıza telefon gelene kadar da polis arkadaşlar geldi
A:Allah iyi insanlara denk getirmiş oğlumuzu
B:Allah sizden razı olsun kardeşim
M:önemli değil Can ailesine kavuştu ya
N:hem biz de Can'ı çok sevdik çok iyi bir çocuk yetiştrmişsiniz
C:bir daha görüşür müyüz
Muzaffer Can'a eğilir saçlarını okşar. Annesiyle babası da gülümseyerek izler.
A:sen çok mu sevdin onları
C:evett onlar çok iyiler
B:e isterseniz görüşürsünüz tekrar. Tabi onlar da isterlerse
N:biz isteriz di mi Muzaffer
M:tabi ki der Canın saçlarını okşar.
M:bir daha annenin elini bırakmak yok
C:hayır.. iyi ki bırakmışım seni Nefiseyi tanıdım der herkes güler. Muzaffer kızmış gibi bakar
M:Caaaaan
C:tamam tamam ama sizle yine görüşürüz di mi. Bana yemek yedirirsin, Nefise bana kıyafet giydirir
N:ben hazırım her zaman
M:e ben de
Annesiyle babası gülümserler
A:çok sağolun çok.
B:sizin de çocuğunuz var mı?
Nefise ile Muzaffer şaşırır birbirlerine bakarlar.
N:bizim?
M:şey.. Çocuk
A:hıhım.. sizden ne güzel anne baba olur aile olur yuva olur
Muzaffer Nefiseye aşkla bakar, Nefise utanır. Muzaffere gözleri parlayarak bakar. Anne-Baba cevap bekler. Nefise ağzını açamaz. Muzaffer toparlar
M:henüz yok.. yakında inşAllah
Nefise şaşırır Muzaffere bakar. Muzaffer göz kırpar. Nefise kaçamak şekilde gülümser.
A:inşAllah en yakın zamanda olur.. o çocuk da çok şanslı olur
B:eminim..
M:annesi yönünden evet
N:babası yönünde binler evet
Muzaffer Nefiseye gülümser. Canın ailesiyle vedalaşırlar. Aile tekrar tekrar teşekkür eder. Muzaffer Levent'e teşekkür eder. Kafese gelirler. Salonda otururlar. Nefise gözleri parlayarak Muzaffere bakar. Muzaffer gözlerini kısarak gülümser.
M:niye bakıyorsun öyle
N:sen nasıl bi adamsın
Nefise bunu cevap versin diye sormamıştı. Başlayacağı cümlelerin girişiydi sadece bu cümle. Muzaffer de şaşırır.
M:ne oldu
N:Can'ı nasıl gördün.. nasıl indin arabadan.. yani banane diyip sırtını dönebilirdin.. sen dönmedin.. bütün gün onla ilgilendin.. çocuklar gibi şendin.. beni bazen çok şaşırtıyorsun
M:çocukları severim..
N:kendi çocuğunu kim bilir nasıl seversin der Muzafferin yüzü değişir. Nefiseye bakar. 7 yıldır evliydi ama çocuk sahibi olmayı hiç düşünmemişti.
N:çocuğun olsun ister misin der Muzaffer uzun uzun bakar. Nefisenin saçlarını okşar. Gülümser.
M:annesi sen olcak mısın
N:babası sen olcaksan der gülümseyerek. Muzaffer aşkla bakar. Nefisenin çocuğunun babası olmak.. kocası olmak.. ne güzel düşüncelerdi bunlar.
N:herhalde çocuğumun babası olmasını isteyeceğim bu konuda hiç tereddüt yaşamayacağım adamsın sen
M:gerçekten böyle mi düşünüyorsun der Nefise Muzaffer'in elini tutar. Yavaşça okşar. Gözleri parlayarak bakar.
N:seni sevdim.. ve artık eminim ki senden baba olur.. güzel baba olan adamdan mükemmel koca olur der Muzaffer Nefisenin elini öper. Bir süre öylece durur sonra dikleşir saçlarını okşar.
M:çocuk.. bizim çocuğumuz
Nefise gülümser
N:baba olmayı ister misin der Muzafferin yüzü değişir, hayallere dalır.
(((Aylin'le Muzaffer doktordadılar. Aylin çocuk istediği için tedavi oluyorlardır. Muzaffer ise istemiyordur. Eve gelirler.
Aylin sinirlidir.
A:doktoru duydun.. ikimizde de problem yok ama çocuğumuz olmuyor çünkü sen baba olmayı istemiyorsun.. daha doğrusu benim çocuğumun babası olmayı istemiyorsun der evi dağıtmaya başlar. Abajuru yere atar. Bibloları fırlatır. Resimleri aşağı indirir
M:sakin ol!
A:ben anne olmak istiyorum.. anne.. senin çocuğunun annesi.. ama sen bana dokunurken benimle sevişirken bile beni istemiyorsun diye bağırır. Muzaffer sakinliğini korumaya devam eder.
M:Aylin yeter
A:istemiyorsun! İstemiyorsun!
M:evet! İstemiyorum!. Baba olmak istemiyorum! Biz bu haldeyken baba olmak istemiyorum!!!)))
N:aşkım der Muzaffer toparlanır. O dağınık evden Aylinin bağırışlarından sıyrılır.
M:canım
N:daldın.. soru sordum cevap vermedin.. yoksa çocukları bu denli seven adam baba olmak istemiyor mu der Muzaffer Nefise'nin yanağını okşar. Gözleri dolar.
M:seninle bi aile olmak.. geceleri bebek sesleriyle bebeğimizin sesleriyle uyanmak.. gözlerimizden uyku akarken onun gülüşüyle mutlu olmak.. Nefise ben bunları nasıl istemem.. senden bir çocuğum olsun nasıl istemem..
N:ben de .. ben de istiyorum.. zamanı geldiğinde
M:zamanı geldiğinde der gülümserler. Nefise Muzaffer'in göğsüne yaslanır, Muzaffer Nefise'nin kolunu okşar. Kokusunu içine çeker.
N:baba olmak ne güzel yakışır sana..
M:ne güzel anne olursun sen..
N:hayali bile güzel.. ikimizden bir parça.. biraz sana biraz bana benzeyen
M:en çok sana
Nefisenin hoşuna gider. İyice sırnaşır.
M:Nefise ben kendimi bildim bileli sevdiğim kadından çocuğum olsun istiyorum der Nefise başını kaldırıp Muzaffere bakar. Muzaffer'in gözleri buğuluydu.
N:yani benden
M:bir tek senden
N:oğlumuz olursa adı Ömer olsun
M:neden Ömer
N:babamın ismi.. düşünsene hem sevdiğim adamın bir parçası hem de babamın adaşı.. sevmelere doyamam.. sen de kabul edersen Ömer olsun adı
M:çok güzel düşünmüşsün birtanem.. Ömer olsun der Nefise Muzaffer'in yanağından uzunca öper. Muzaffer gülümser. Huzurla derin bir oh çeker.
N:bir dakika der çantasını eline alır Muzaffer şaşkınca ona bakar.
M:noldu der Nefise çantasından köstekli saati çıkarır. Muzaffere bakar Muzaffer şaşırır saate bakar.
M:babanın saati
N:bugüne kadar hiç ayırmadım yanımdan.. bu saat seni getirdi bana.. aşkı getirdi.. uğur getirdi
Muzaffer aşkla bakar.
N:bundan sonra sende kalsın.. sana da uğur getirsin der Muzaffer şaşırır. Nefise için bu saat çok önemliydi..
M:nasıl yani
N:babamın saatini sevdiğim adama emanet ediyorum
M:ama bu saat senin için çok değerli
N:sen de benim için çok değerlisin der Muzaffer aşkla bakar. Saati alır.. Nefisenin gözlerinin içine bakar.
M:yanımdan hiç ayırmıcam söz
N:beni sevmekten ne zaman vazgeçersen o zaman ayır yanından
M:hiç bir zaman vazgeçmicem seni sevmekten.. nefes aldığım sürece vazgeçmicem
N:o zaman saat hep sende kalıcak
M:emanetine gözüm gibi bakıcam
N:zaten şüphem yok der aşkla Muzaffer'in yanağından öper. Öptüğü yeri okşar. Muzaffer gülümser.
N:seni çok seviyorum.. hayatı yeniden sevecek kadar çok
M:yaşamı yeniden sevecek kadar çok.. der aşkla Nefisenin alnından öper..Nefise gülümser... kalbi ağzında atmaya başlar.
Düğün günü gelip çatar. Nefise kızımız sonunda ne giyeceğine karar vermiştir. Esra ile birlikte kuaförde hazırlanıyorlardı. İkisi de o kadar panikti ki. Halleri görülmeye değerdi. Muzafferle Serkan gelip kuaförün kapısında beklerler. Sonra damatı içeriye çağırırlar. Muzaffer ile Serkan içeri girer. Esranın arkası dönüktür. Herkes Esra ile Serkan'a bakıyordur. Muzaffer dışında. Onun gözleri bir tek Nefise'yi arıyordu. Gözleri gözleriyle buluşunca da başka birşey görmüyordu. Nefise o kadar güzel olmuştu ki Muzaffer gözlerini alamaz. Büyülenir. Nefise utanır artık. Çünkü Muzafferin daldığı sırada Esra önünü dönmüş Serkan gelip alkışlar arasında Esrayı öpmüş elele dışarı çıkmışlardı. Nefise artık gelip Muzafferi yanağından öper. Muzaffer toparlanır. Nefise tatlı tatlı gülümser.
N:çıksak mı bizde acaba
M:tabi.. tabi tabi der toparlanmayaa çalışarak. Nefisenin çok hoşuna gider. Muzafferle Nefise bir arabaya binerler, diğerleri bi araba. Muzaffer Nefiseye bakar. Nefise biraz da mahçup e biraz da beğenmedi herhalde düşüncesiyle Muzaffer'e bakar
N:noldu.. olmamış mı beğenmedin mi
Muzaffer gözleri dolu dolu kafasını sallar
M:napcam ben seninle
N:ne oldu ki şimdi
M:çok güzelsin der aşkla Nefise gülümser. Rahatlar. Beğenmediğini düşününce üzülmüştü. Yüzünde güller açar.
N:ben de beğenmedin sandım..
M:daha önce de söyledim.. beğenmem için bir şey yapmana gerek yok..
N:peki der aşkla. Muzaffere bakar. Sonra yaklaşıp yanağından uzunca öper. Öptüğü yer ruj olur. Gözlerini kısarak gülümser. Muzaffer anlar, gülümser. Torpidodan ıslak mendil çıkarıp verir. Nefise gülümser
N:bu leb demeden leblebiyi anlama şekline hastayım.. zekana aşığım resmen..
M:sırf zekamımı
N:şu an ki çapkınca gülüşüne.. gözlerini kısarak gülmene..
M:yaaa
N:gülüşünden öpesim geliyor
Muzaffer gülümser aynı anda hızla yaklaşıp birbirlerini öperler. Nefise Muzaffer'in yüzüne koymuştu ellerini. Muzaffer'inse direksiyondaydı. Öptükçe öpesi geliyordu. Bir türlü ayrılamıyorlardı. Bu bir kaç gündür birbirlerini öpmeden duramıyorlardı. Sanki doğmuştu içlerine.. sanki bi daha yıllarca kavuşamayacaklardı. Sanki son öpüşleriydi birbirlerini.. hissediyorlardı da sanki o yüzden dayanamıyorlardı. Dudaklarını çekemezler birbirlerinden nefes alıyorlar demiştik ya hani hep, artık nefessiz kalacaklardı sanki..
Onlar yanarken, birbirlerinin dudaklarında nefes alırken sabırsız damatın haklı korna sesiyle kendilerine gelirler. Hemen ayrılıp birbirlerine bakıp gülerler. Nefise Muzaffer'in dudağını da siler. Muzaffer gülümser. Göz kırpar. Arabayı çalıştırır. Konuşa konuşa ilerlerler.
M:ne içindi bu
N:bana aşkla bakan o gözlerin için der Muzaffer gülümser aşkla bakar. Sonra tekrar önüne döner. Arada gene aşkla bakar.
N:heh işte tam da bunun için der gülerler. Muzaffer Nefisenin elini öper. Bırakmaz. Bir elinde Nefisenin eli bir elinde direksiyon kornaya basa basa ilerlerler.
M:sana aşığım
N:ben de der Muzafferin yüzünü okşar. Muzaffer avucunun içini öper.
M:sana çok aşığım Nefise der Nefise gülümser. Düğünün yapıldığı alana gelirler. Gelin ile damat arabadan iner. Hemen arkasından da Muzaffer ile Nefise elele girer.