ESMER.

7.-Çok safsın.-

Selam yavrularımm!! Taam biliyorum uzun zaman oldu fakat anca yazabildim işte. Hem de baya uzun yazdım sanki. Bir de benim laptopum bozuldu, telefondan yazmak uzun sürüyor. Neyse bir süre böyle idare edicez artık.

Öptüm. Keyifli okumalar..

"Bence Burak'a sen anlatmalısın Esmer." deyince yüzümü buruşturup ofladım.

"Anlatamam."

"Saçmalık.Senin gizli manitan değilim sonuçta." dedi gülerek. Böyle söyleyince ben de güldüm, ikimizin arasında bir şey olması düşüncesi komikti.
Mehmet ve ben farklıydık.

"Ona yalan söyledim." deyip başımı ellerimin arasına aldım. Elimi çekip avucuna aldı ve sıktı.

"Minik bir yalan.Hem bunu Tuna'dan duyması daha kötü olur." dedi ve devam etti,

"Sahi bu Tuna seninle niye uğraşıyor?"

"Ah aptal Tuna. Benim mutlu olmamı çekemiyor.Her zaman böyleydi." deyip kaşlarımı çattım. Tunayla aramız hiç normal olmamıştı. Ben hep gizliden gizliye onu izleyen bir aptaldım, o ise benimle sürekli dalga geçip ne zaman mutsuz olsam eğlenen bir tipti. Zaten genelde mutsuz ve ezik bir tiptim. Eskiden.

"Bence kıskanıyor." deyince içtiğim su boğazımda kaldı, öksürmeye başladım. Elini kaldırıp sırtıma vurdu ve bir yudum su içirdi bana. Öksürmeyi kestiğimde dalga geçerek baktım ve,

"Tuna beni mi kıskanacak?" dedim. Aptalmışım gibi baktı.

"Anlasana, sen eskiden Tunanın avucundaydın. Ama şimdi kendi ayakların üzerinde durabiliyorsun ve Burak'la birliktesin." dediğinde anlamıyor gibi baktım bu yüzden açıklama ihtiyacı duydu.

"Artık dalga geçebileceği kız değilsin yani, anlıyor musun?"

Sıkıntıyla gözlerimi devirdim ve konuyu değiştirdim.

"Tunadan bahsetmek istemiyorum. Senden ne haber? Seninde gizli manitanla paylaşmak istediğin sırların yok mu?" dediğimde ikimiz de güldük. Gülmeyi bıraktığımızda sessiz kaldı.

"Bana anlatabilirsin barmenciğim." deyip şirince gülümsedim.

"Genelde insanlar barmene bir şeyler anlatır Esmerciğim." dedi ve burnumu sıktı.

"Bana gerçekten anlatabilirsin Mehmet." deyip elimi masada duran elinin üzerine koydum. Bir sorunu vardı ve benim sorunlarımı çözmeye yardımcı olmuş birine ben de yardım ederdim. O benim arkadaşımdı.

"Belki başka zaman." deyip elini çekti ve ayağa kalktı.

"Seni seviyorum Esmer."

"Ben de seni." dedim ve el sallayışına karşılık verdim.

Mehmet gittikten sonra telefonumun bilindik melodisi kulağıma geldi.Çantamı karıştırırken elime Mehmet'in ceketi geldi.Ah, çantamda unutmuştu.Elimi daha derinlere sokup telefonumu çıkardım.

"Efendim?"

"Nasılsın fıstık?" dedi kadifemsi bir ses tonu.

"İyiyim canım, sen?"

"İyiyim. Nerdesin?" diyen sevgilime olduğum kafenin adresini verdim ve beklemeye başladım.

Onu beklerken aynı zamanda ona ne söyleyeceğimi de kararlaştırmaya çalışıyordum. Acaba ben ona yalan söylediğimi söyleyince ne diyecekti? Ben sadece onun güvenini sarsmak istemiyordum ama tabi ki Tuna'ya güvenmiyordum. Elbet bir yolunu bulup o fettan sevgilisiyle söyleyeceklerdi Burak'a.