My Special Angel

IKA-APAT

  CHAPTER 4

Luann's PoV

"Hindi ka man lang ba magpapasalamat?" nakangising tanong ni Archie. Hindi ko siya sinagot.

Nandito pa rin kami sa hospital. Inabot na kami ng umaga ditto. Buti na lang pumayag si gago. Kararating lang ng kapitbahay naming para ibigay sa akin si Lander. Im still wearing this shits. At kanina pa ako nilalamig.

"Mama ko, suot mo po ito. Bad po yan diba? Nakikita ko na po yan o" sabi niya sabay turo sa dibdib ko. Napangiti ako. Ibinigay niya sa akin yung jacket niya kahit hindi naman kasya sa akin.

"Salamat.." sagot ko na lang. Ramdam ko ang tingin sa amin ni Archie. At kanina ko pa napapansin ang pagtingin-tingin niya kay Lander.

"Mama? Sino po pala siya?" tanong niya sabay turo kay Archie.

"ahmm , a-amo ko yan.. sa kanya ako n-nagtatrabaho.." kinakabahang sabi ko. "Siya din ang tumulong na magbayad ng bill ng kakambal mo." Dagdag ko pa.

"Wow! Talaga po?!" manghang sabi niya. Napatingin ako kay Lander na lumapit kay Archie. "Hello po! Ako po si Lander.. kakambal po ako ni Lara. Salamat po sa pagtulong sa kanya! Napakabait niyo po!" masayang ani ni Lander.

Napaiwas ako ng tingin. Hangga't maari ay kailangang mapalayo sila sa isa't isa. Ang ganyang napakagandang hulma na katulad ni Lander at Lara ay hindi pwedeng mapunta kay Archie. Kahit siya pa ang may gawa.

Maya-maya ay lumapit na si Lander sa kama ni Lara. Naramdaman ko na lang ang pagtabi sa akin ni Archie.

"What a beautiful creature. Swerte naman ng ama nila... pero teka sino ba ang tatay niyan?" bumilis na naman ang tibok ng puso ko. A-alam niya kaya?

"How stupid he is... Sinayang niya kayo..." saka ako nakahinga. Sa sinabi niya, hindi niya pa alam. Buti na naman. Dahil hindi niya deserve mag-kaanak, hindi niya deserve ang kambal. Sa demonyong katulad niya. Hindi niya deserve lahat.

Nanahimik lang ako.

"Gusto ko ng umuwi.." nagsitindigan ang mga balahibo ko dahil sa bulong niyang iyon. Sobrang lapit niya na sa akin.

"Mag c-cr lang ako." Sabi ko at napatayo at dumiretso ako sa banyo.

Huminga ako ng malalim saka bumuga ng marahas. Nagulat ako ng bumukas din ang pinto at iniluwa non si Archie. Agad na namang dumagundong ang dibdib ko. Napaatras ako sa paglapit nya.

"G-gumagamit pa ako.. l-lumabas ka muna.. please.." kinakabahang sabi ko.

"Kagabi ka pa please ng please.. ako naman ang pagbigyan mo.." napasinghap ako ng mabilis niya akong halikan sa labi. Sinubukan kong magpumiglas pero sobrang diin na ng pagkakahalik niya sa akin.

"Wag mo akong pigilan.. sinabi ko na syo diba.. gagawin ko kung ano ang gusto ko.."

Napaluha na naman ako. Bumagal na ang halik niya. At hindi na ako nagpumiglas pa. Patuloy lang sa pagagos ang luha ko. Sinimulan niya akong hawakan sa binti. Naging madali lang sa kanya yun dahil suot ko pa rin ang suot ko kagabi. Bumaba ang halik niya sa leeg ko. Nakaramdam ako ng kakaibang sensasyon. Ayokong umungol.. pinipigilan ko lahat ng gustong kumawala sa bibig ko.

Maya-maya ay tumigil na siya.

"Namiss ko ang anghel ko.. namiss kita Luann"