Mistress Series 2: The Martyr Mistress

Chapter 8 :

" So, kamusta na ang label ng relasyon niyo? "

Mataray na tanong sakin ni Xyrene. Napairap na lang ako sa kaniya sabay higop ng chocolate coffee sa straw. We're here at the coffee shop na pagmamay-ari ng tiyahin ni Xyrene. Nagyakag siyang mag-girl hopping kami kaya pumayag na din ako kasi kung hindi ako papayag for sure idadaan niya na naman ako sa iyak.

" Kabit pa rin? Hay nako, ayoko namang magsalita bes kasi pinagdaanan ko rin kaya lang, Vivian may Fiancee, eh! At isa pa mahal niya yung babae! So? Anong laban mo dun sa babaing mahal niya? Diba wala? So please, mag-isip ka! "

I sighed. She's right, wala akong laban kay Czarina because in the first place panalo na siya. Bakit? Kasi mahal na siya ni Mark ng maging kabit ako ni Mark. Kaya ano nga ba ang laban ko?

May pag-asa akong pinanghahawakan. At 'yun ay ang sinabi niya last night. Pero hindi ko alam kung dapat ko nga bang panghawakan iyon.

" Bes, alam ko namang wala akong laban. Pero hindi ako nawawalan ng pag-asa. Pag-asang mamahalin niya din ako. Lalo pa at yung pinanghahawakan kong pag-asa ay yung sinabi niya sakin, last night "

Kunot-noo niya akong tinignan. Nagtatanong ang kaniyang mga mata. I forced to smile at her.

" He said that he likes me "

Tumaas ang kaniyang kilay at nag-cross arm. For sure, babae ang gender ng baby niya. Masyado kasi siyang mataray.

" You know what? You're so naive "

" Yeah. I know. Im so naive when it's come to him. Im so fucking naive because I love him so much.. Siguro.. Siguro mahal niya na talaga ako pero hindi niya pa lang nasisigurado sa sarili niya "

She shaked her head and sighed.

" Magkaiba ang gusto sa mahal, Vivian. At siguro? Siguro mahal ka? Siguro lang? Hindi ka pa sigurado? Umayos ka nga bruha ka! Iwasan mo ang umasa dahil kung hindi iuuntog na talaga kita sa pader! Hindi ako natutuwa sa mga ginagawa mo "

Hindi ko maiwasang makaramdam ng kirot. She's always right. Isa pa, ako lang naman ang nagsasabi na siguro mahal na ko ni Mark. Siguro para na din hindi ako lubusang masaktan.

" Thank you "

I said. Halata naman ang pagkataka sa kaniyang mukha.

" For what? "

I smiled.

" Thank you because you're always here when no one else is. Lagi kang nandyan sa tuwing kailangan ko ng masasandalan. Kahit na minsan ang taray mo. Nagpapasalamat din ako sa diyos kasi binigyan niya ako ng kaibigan na katulad mo "

I saw her wiped her tears and rolled her eyes on me. Like Grrr! Iiyak-iyak tapos iirapan ako? Like Gosh!

" Darn you, Vivian! You make me cry with your bitchy vow! "

Bitchy vow? What the heck?! Saan niya naman nakuha ang word na yun?

" Oh, Im sorry. My bad. I just tell what I want to say with you. Malay ko bang iiyak ka sa 'bitchy vow' kamo na yun "

I said sarcastically. Bigla naman siyang ngumiti ng pagkatamis-tamis. Nabigla ako ng tumayo siya ng mabilis sa kaniyang upuan at lumapit sakin sabay yakap.

" You dont have to thank of me, Vivian. We're bestfriend, remember? At ang magkaibigan. Dapat laging magkasama at nagdadamayan sa lahat ng bagay "

May kung anong humaplos saking puso dahil sa kaniyang sinabi. Ang swerte ko dahil nagkaroon ako ng kaibigan na katulad niya. Sa kabila ng sakit nandoon pa rin yung saya kasi may taong nandyan para sakin. And im so thankful to have her. Im so lucky.

" Hey, sweetheart. What's happening here? "

Mabilis na kumalas sakin si Xyrene. Nagsalubong ang kaniyang dalawang kilay at tinignan ng masama si Dylan.

" What are you doing here, My husband Ugly? Did I tell you where I am going? "

Ngumisi si Dylan at pinakita ang kaniyang cellphone.

" GPS. Sweetheart "

Ngumuso si Xyrene saka umirap.

" You're always following me when where Im going, Dylan. Don't you have trust on me? Tell me.. "

Napatawa ng mahina si Dylan atsaka umupo sa tabi ni Xyrene atsaka ito inakbayan. Pasalamat ang damuho na ito at 4-in-1 ang inupuan naming table dahil kung hindi, magtitiis siyang nakatayo sa tabi ni Xyrene.

" No Sweetheart. Im just thinking your safety. Baka mamaya mapaano ka tapos wala ako. Kaya mas mabuting nasusundan kita "

Tumingin siya kay Dylan atsaka pinisil ang matangos nitong ilong.

" Your so sweet. I love you "

" Well, Sayo lang naman. I love you more, Sweetheart "

Kitang-kita ko naman ang pagpula ng dalawang pisngi ni Xyrene. I don't want to ruin they're moment but hello~nakalimutan ba nila na hindi lang sila ang nandito sa table?

Tumikhim ako ng malakas para mabaling ang atensyon nilang dalawa.

" Sorry. Kaya lang pwede bang mamaya na kayo maglambingan kapag wala na kayo sa harap ko? "

I sound bitter dahil sa sinabi ko. Humagalpak ng tawa si Xyrene habang si Dylan ay nakangisi.

" So Bitter haha "

" Shut up, Xyrene "

Nakasimangot kong sabi sa kaniya atsaka sinimsim ang natitirang chocolate coffee ko saka ako tumayo. Napatingin naman sila pareho sakin.

" Wait. Where are you going? "

Dylan asked. Ngumiti ako.

" Somewhere? "

Umiling-iling si Xyrene bago hinawakan ang kaniyang kalakihang tiyan.

" Ngayon ko lang nalaman na may 'somewhere' na palang lugar "

Napangiwi ako. I can't believe her! Ang galing niya talaga mambara.

" Aish! Ewan ko sayo, Xyrene "

She laughed. Nakipag-beso muna ako sa kaniya at ngumiti kay Dylan bago ako lumabas ng Coffee shop. Pumara ako ng taxi at sumakay. It's already 3 o'clock in the afternoon. I get my phone in my bag at tinext si Mark.

Me : Are you done eating your Snacks?

Ilang minuto bago siya sumagot.

Mark: Yes. I actually here with Czarina. Nagpasama siya sakin kumain sa labas.

When I read his text. Para akong sinabugan ng bomba si dibdib. Ang sakit lang. Kailangan ba talaga niya itext pa sakin na kasama nya si Czarina? Okay fine. I know mas maganda na nagsabi siya ng totoo sakin but Fuck! Sobrang sakit. Ang sakit kasi sa mga oras na ito kasama niya ang babaing sobrang mahak niya habang ako nagluluksa sa sakit na hatid niya.

I replied him 'okay' and I turned off my phone. Napasandal ako kasabay ng pagtulo ng aking luha.

Fucking Life! Fucking Pain!

" Manong, dyan na lang po sa tabi "

I said. Tumigil naman si Manong. Binayaran ko muna siya bago bumaba at humarap sa pinagbabaan ko.

' Maximo's Bar '

Here I am sa lugar kung saan ako nagta-trabaho. At dahil pang-night shift ako. Gusto ko munang magpakalasing. Para kahit papaano, mawala saglit yung kirot at sakit na nararamdaman ko ngayon. At dahil bawal na si Xyrene dito, ako lang mag-isa ang magpapakasaya! Magpapakasaya sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

Just Damn!

Ngayon, gusto ko munang takasan ang sakit. Lahat ng sakit. Magpapakaduwag muna ako.

Kasi hindi naman sa lahat ng oras ay matapang at matatag ako sa lahat ng nadarama ko. Pinanghihinaan din ako ng loob to the point na parang gusto ko ng sumuko.

__

Please Kindly vote and comment :) thank you.

Miss_Author018