Mistress Series 2: The Martyr Mistress

Chapter 9:

" Vivian!! Pakihatid naman 'to sa table 5. Please? "

Tumango ako kay Precious at Mabilis na kumilos. Habang patungo ako sa table 5 ay agad akong napatigil ng makita ko ang lalaking ilang araw kong hindi nakita at nakasama.

I missed him so much. Agad na sumiklob ang pangungulila ko sa kaniya. Gusto kong tumakbo papalapit sa kaniya at yakapin siya ng sobrang higpit. Ngunit agad ko ding sinaway ang aking sarili na gawin 'yun.

Walang kahit na sino man ang nakakaalam ng tungkol samin ni Mark kun'di si Xiara at Dylan lang. Ayokong may makaalam pa bukod sa kanila lalo na at isang sikat na bussinessman si Mark. Masakit man na patago lamang ang relasyong meron kami ngunit wala akong magagawa. Isa lamang akong kabit na nakikisalo sa oras niya.

Napabuntong-hininga ako at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa table kung nasaan siya kasama ang mga kaibigan nito.

" This is your order, Sir "

Kinakabahang sabi ko. Ramdam ko ang bawat titig niya sa mga kilos ko. Para bang tumutusok sa buong katawan ko ang pagtingin niya sakin. Nagulat ako ng may humawak sa ibabaw ng kamay ko kaya't napatingin ako sa lalaking humawak ng kamay ko.

" Oh. Sorry. I did'nt mean to that. I just wanna take my order wine "

Tumango ako.

" O-okay lang po. Sir "

Ngumiti siya. Ngiting totoo. Ngiting nagpasingkit sa chinito niyang mata. He's handsome too.

" By the way, Im Donrie Regero "

Then tinaas niya ang kaniyang kanang kamay na para bang nakikipagkilala.

" Woah! Dude! Dumadamoves ah! "

Sabi ng kulay Gray Polo-Tshirt. Ngumiti naman sa kaniya ang nagpakilalang si Donrie. Napatungo ako. Pakiramam ko ang sama ng tingin sakin ni Mark. Pero dahil ayokong maging bastos tinanggap ko ang pagpapakilala niya.

" Vivian Samonte po, Sir "

Nagulat kaming lahat ng padabog na kinuha ni Mark yung Tequilla na nasa ibabaw ng glass table.

" Are you okay, bro? "

Tanong ni Donrie. Tumango lang si Mark pero halata sa mukha niya ang inis.

" Ah, Excuse me po "

Tatalikod na sana ako ng magsalita ulit su Donrie.

" Nice meeting you, Vivian. I hope we can be friends "

Humarap ako. Nakangiti siya. Ang hirap niyang tanggihan kapag ganun ang ngiti. Mukha naman siyang mabait at may respeto sa babae. Ngumiti ako pabalik sa kaniya. Kita ko naman kung paano napanganga ang iba pang mga kasama nila sa table.

Eh?

" Nice meeting you too, Sir "

Then again Tumalikod na ako. Maglalakad na sana ako ng marinig ko naman ang boses ni Mark na magsalita. Halos ikadurog ng puso ko ang mga sinabi niya.

" Just work. Wala dapat kasamang paglalandi. Tss "

Hindi ko alam pero nanginig ang buo kong katawan. Pinilit kong patatagin ang tuhod ko para hindi ako matumba.

Landi? Hindi naman ako nakikipaglandian?! Im just trying friendly with Donrie at ayokong maging bastos sa harap ng mga kaibigan niya.

" Woaah! Easy bro "

" Bitter. Haha! Bakit kasi di ka na lang magpaka-enjoy kesa magpakabitter ka sa pag-aaway niyo ni Czarina? "

" Yeah. Right! Go. Find some girl here. 'Wag mo lang buntisin haha "

" Fuck you! Edward "

Napailing-iling ako at mariing pumikit. So, nag-away pala sila ni Czarina kaya siya nandito sa bar at nagpapakalasing.Pero bakit kapag kami ang nagtatalo? Parang wala lang sa kaniya. He's still okay.

" Vivian, ayos ka lang? "

Tanong ni Jenny. Tumango lang ako at pilit na ngumiti sa kaniya.

" You look so stress. Mabuti pa magpaalam ka muna kay Manager na uuwi na. Magpahinga ka. Para kang zombie eh "

Sabi naman ni Bea.

" Thank you guys. Pero sayang din kasi 'yung kikitain ko dito. Okay lang ako. Don't worry "

Halata naman sa mukha nila na hindi sila kumbinsido sa sinabi ko pero wala na rin silang nagawa.

" O-okay. Sabi mo eh "

Nagsimula na ulit silang magtrabaho. Napabuntong hininga ako.

Yeah. Im okay. Im always Okay. Even though it's hurt like hell. I still hope that he can love me too. Even though I know nothing.

I sighed and looked with his direction where he is

Kapag nagmahal ka talaga. Hindi mo na makikita 'yung mali. Magiging bulag at bingi ka. Pero ganun talaga, kapag nagmahal ka, dapat handa kang magpakatanga.

Parang ako. Nagpapakatanga ako kay Mark kahit na alam 'kong may deserving na tao para sakin. Na kayang suklian ang pamamahal ko. Na lalaking ako lang ang mahal pero wala e, puso ko 'to. Kahit sabihin man ng utak kong 'itigil ko na. Ayoko na' wala pa ring nangyayari dahil mas nanalo at nasusunod pa rin ang puso ko kesa sa utak ko.

__

Miss_Author018