Geçmişin Tozları | YağHaz

Geçmişin Tozları | 4 |

Gecenin bir yarısında çalan telefonla Yağız hızla yataktan kalktı ve telefonu açıp cam kenarına geçti.

Yağız : Bu saate aramanızın nedeni ne?

Erdal : Yağız bey, hani şu 1 gün içerisinde parasını getirmesi gereken adam var ya.. İşte o ailesini alıp kaçmış.. Hiçbir mekanında yok..!

Yağız sinirle elini yumruk yapıp duvara geçirdi. 

Yağız : ERDAL! O adamı bana bul ve getir! Hemen! 

Yağız bağırdığını fark edince derin derin nefesini aldı ve kontrolünü yaptı.. Hazan uyuyormuş gibi yapıp aslında onu dinliyordu.

Erdal : Yağız bey biz o adamı nasıl bulacağız ? 

Yağız sesli bir şekilde kahkaha atar sinirle.. Dişlerini sıkıp bağırmamak için sessizce konuşur.

Yağız : Ben mi söyleyeceğim, nasıl bulacağınızı.. Hadi Erdal.. Hadi! Bul o adamı ve paramı geri getir! 

Yağız telefonu kapatıp yere atar ve sinirle bir o yana bir diğer yana gider. Sinirle üstünde ki gömleği çıkarır. O sırada Hazan yavaşça gözlerini aralar ve Yağız'a bakar, gördüğü dövme ile şok olur. Araba da gördüğü kolye ile aynı simgedir.

*Flashback*

Hazan : Asılı olan şu kolyenin anlamı ne?

Yağız kolyeye bakar ve dokunur.

Yağız : Bunun benim için önemli bir yeri var. Bir nevi simge gibi bir şey.

*Son*

Hazan, gözlerini yumar, Yağız ise yatağa geçer ve Hazan'ı izler.

Yağız : Seni bir yerden hatırlıyorum ama kim olduğunu kesinlikle çıkaracağım..

Yağız bunu söyledikten sonra arkasını döner ve gözlerini yumar.

Karşımda duran iki çift mavi göze bakıyordum, alnımdan ter akıyor, korkudan titriyordum. Daha 18 idim.. Yutkundum ve yalvarırmış gibi ellerimi birbirine birleştirdim..

Hazan : Lütfen beni ve ailemi bırakın..

Karşımda duran iki çift mavi gözden başka bir şey göremiyordum.. Bana kahkaha atmıştı.. Fakat hiçbir şey dememişti.. Odaya annem ve babam getirilerek diz çöktürüldü. Bağırmaya başlamıştım, o mavi gözlere sahip olan adam geldiğini hissetmiştim.. Benim gözlerimi siyah bir bez ile kapamışlardı.. Sonrasında iki el ateş sesi duyarak irkildim..

/Sabah/

Hızla gözlerini açtı Hazan, derin derin nefes alıp veriyordu, Yağız ise ondan önce uyanmıştı ve onu izliyordu.. Yanına oturup elini saçlarına götürdü Hazan'ın.. Hazan yutkunuyor ve etrafına bakıyordu. 

Yağız : Kabus gördün sanırım..

Hazan Yağız'a döndüğünde kendisine bakan iki çift mavi göz görünce korkuyla çığlık attı. Yağız anlamsızca onu izlerken Hazan Yağız'ı tokatlamaya başladı.. Yağız hemen yanından kalkıp onu sakinleştirmeye çalıştı, Hazan da kalkıp vurmaya devam etti..

Hazan : Senin yüzünden, senin yüzünden! 

Yağız dediklerinden hiçbir şey anlamıyor iken artık dayanamaz ve kendisine gelebilsin diye ufaktan Hazana tokat attı. Hazan bir anda kendine geldi ve Yağız'a baktı.

Hazan : Ben- ben üzgünüm.. Seni o adam- o zannettim.. Çok üzgünüm..

Hazan bunları dedikten sonra gözyaşlarına hakim olamadı, Yağız dayanamayarak Hazan'ı kendine çekti ve sarıldı, başını öpücük kondurup okşadı.

Yağız : İyisin.. iyisin.. Ben yanındayım.. Kimse sana zarar veremez.. Şimdi anlat bakalım ne gördün? 

Yağız Hazana bakarak sorduğu bu sorun cevabını çok merak ediyordu. Hazan yere oturunca o da oturdu.

Hazan : Barış anlatacağım fakat aramızda kalacak..

Yağız onayladı başıyla ve merakla onu dinlemeye başladı.

Ece süslenip hızla evinden çıktı, dün Sinan'ın numarasını almıştı.. Arabasına binip ilerledi o sıra Sinan'ı aradı.. 

Sinan yeni uyanmıştı, gözlerini yavaşça açıp kapatıyor esniyordu.. Telefonun çaldığını fark edince hemen alıp açtı.

Ece : Günaydın!

Sinan : Kimsin?

Ece Sinan'ın bu dediğine bozulmuştur.

Ece : Nasıl ya tanımadın mı ben Ece..

Sinan : Ha! Pardon, yeni uyandığım için unuttum bir an olsun..

Ece : Önemli değil, şey diyecektim benimle bugün buluş-

Sinan : Olmaz.. Ablamı bulmam gerekiyor, başka zaman..

Ece : Pek-peki..

Sinan telefonu kapayıp duşa girer, Ece ise arabayı hızla kenara çekip düşünür.. Çünkü ilk defa bir erkek tarafından reddedilmiştir..

Yağız anlatılan hikayeden sonra hızla yerden kalkar, gözleri dolmuştur fakat ağlamıyordur..

-Yağız-

Demek ailesini katleden bendim.. Sadece ona ve kardeşine dokunmamıştım.. Bu hikayeyi duyduktan sonra daha fazla onun yanında kalamazdım, camın kenarına geçip camı açtım ve derin derin nefes aldım. Zar zor nefes alıyordum, elim kalbime gitmişti.. O öğrenirse beni sevmezdi, nefret ederdi.. Arkamdan omzuma dokunulan eli hissedince geri ittirdim, Hazan şaşkınca beni izliyordu.. Nefes alamaz hale gelmiştim.. Bunu ifşa etmek istemezdim ama mecburdum yoksa şuan ölecektim.. Ceketimi gösterdim ve astım spreyimi istedim, başta anlamadı daha sonra olayı çakıp hemen getirdi.. Ağzıma sokup hemen sıktım ve kendime gelmiştim, yere dizlerim üzerine çöktüğümde o da çökmüştü.

Hazan : Sen çok etkilendin.. Neden?

Yağız : Ben alışkın değilim böyle şeylere..

Yine her zamanki gibi yalan söylemiştim..

Hazan : Özür dilerim ben gerçekten.. 

Yağız : Hayır sakın özür dileme! Asla özür dileme, senin suçun yok suç benim..

Hazan : Seninde suçun yok.. Ben anlattım..

Yağız : Ben istedim ve konuyu kapat! 

Hazan bana yaklaşıp ellerimden tuttu.

Hazan : Sana bir şey olacak diye korktum.. Sanırım ben senden hoşlanıyorum Barış..

Şimdi ne demeliydim.. Kalbim o kadar hızlı çarpıyordu ki.. İlk defa böyle oluyordu.. Ben YÜCE YAĞIZ EGEMİN!  Neler oluyor bana..

Yağız : Haz-

Telefonum çaldı, Hazan bana bakmam gerektiğini söyledi, kalkıp telefonu açtım.. Arayan Erdal idi.

Erdal : Adamdan parayı aldık, sonra öldürdük!

Yağız : Ne yaptınız siz?!!

Erdal : Öldürdük!

Aptallar... 

Yağız : Kapat Erdal, bir saat sonra oradayım..

Hızla Hazan'ın yanına geri döndüm ve ellerini tuttum..

Yağız : Şuan sana bende duygularımı ifade etmek isterdim ama çok önemli bir işim çıktı.. Geri dönmemiz gerek..

Hazan : Tamam tamam da araba?

Yağız : Benzin var Hazan.. Ben sadece senle yalnız kalmak için öyle dedim.. Benim gibi birinin arabasında yedek benzin taşımaması mümkün mü?

Hazan gülümsedi, beraber evden çıkıp köylülerle vedalaştık ve arabanın oraya geri gidip benzin doldurduk. Arabaya geçip ilerledik..

-Gençler yeni bölüm nasıl? Uzun bir aradan sonra geldi tabii.. Affedin beni.. Sizleri seviyorum.. Yorumları eksik tutmayın..-