Geçmişin Tozları | YağHaz

Geçmişin Tozlar | 16 |

Medya da ki : Çağlar! :)

Hazan yutkunur ve Çağlar'a bakar. 

Hazan : Yağ..yağız, dediklerin. Yani Çağlar, senin çocuğun mu?

Yağız elini ensesine koyup Çağlar'a kısa bir bakış attıktan sonra başını sağlar.

Hazan : İnanamıyorum! Benden nasıl saklarsın?

Yağız : Saklamadım işte, söyledim ya.. Biz seninle tanışalı şurada kaç ay oldu?

Hazan : Peki annesi nasıl öldü?

Çağlar'ın gözleri dolmuştur, Yağız ise Hazan'ın gözlerinin içine bakıp açıklamayacağını işaret eder, Hazan Çağlar'a dönüp elini omzuna koyar.

Hazan : Üzgünüm Çağlar, sormamalıydım.

Çağlar : Sorun değil, üvey annecik.

Hazan ve Yağız şaşırırlar duydukları cümleye, Çağlar ise gülümser.

---

Ece ve Sinan şöminenin karşısında koltukta birbirlerine sarılı bir şekilde oturuyorlardır.

-Sinan-

İlk başlar da bunun bir oyun olmasını isterken onun gerçek yüzünü öğrendim, gerçek sevgiyi mutluluğu gördüm onda ve aşık oldum. Belki de aşık olduğumu sanıyordum, onu kaybetmekten korkmak da aşka dahil miydi? Aklında hep onu geçirmek, dudaklarına uzanmak istemek. Şuan sımsıkı sarılı idik çünkü birbirimizden kopmak istemiyorduk. Saçlarını okşadığımda daha sıkılaştırdı sarılmayı.

Ece : Sinan, evlenelim.

Başımı yüzüne doğru eğdim.

Sinan : Ciddi misin? Çünkü şaka falan yapıyorsan komik değil!

Ece : Şaka değil, ben evlenip seninle yaşamak istiyorum.

Sinan : O zaman çocuklarımız da olacak büyük bir aile olacağız, hayali güzel, gerçeğe dönüştürelim. 

-Ece-

Çocuk lafını duyduğum gibi sarılmayı kesip ayağa kalktım. Sinan beni izliyordu, sorgulu bakışlarla.

Sinan : Ne oldu?

Ece : Çocuk olmaz.

Sinan : Neden? Bizden klonlamak istemez misin?

Lafına gülerim ama içten acı çekerim, diyemezdim çocuğum olmuyor diye. Dilim varmıyordu, ergenlik yıllarımda yaşadığım olaydan sonra bir daha çocuğum olamayacaktı ve ona söyleyemiyordum. 

Ece : Si..

O sırada telefonum çalar, sözümü bitirmeden hızla telefona yapışıp açtım.

Ece : Ağabey..

Yağız : Neredesin sen?

Ece : Arkadaşlarla takılıyorum.

Yağız : Bana yalan söyleme! Sinan seni kaçırmış. Neredesiniz?!

Yutkundum, Sinan fark edince hızla elimden telefonu aldı.

---

Sinan : Rahat bırak bizi Yağız!

Yağız : Sen kimsin lan! Hem kardeşimi kaçırıyorsun hem de üste çıkıyorsun!

Sinan : O benimle daha güvende! Biz birbirimizi seviyoruz, ayırma bizi, zaten ayıramayacaksın!

Yağız : Ne? Ne diyor..

Sinan telefonu kapatır. Ece Sinan'a sarılır ve omzuna küçük bir öpücük bırakır. Sinan saçlarını okşar Ece'nin ve çenesini başına koyar.