Esmadan.
bugün ben yeni üniversiteme gideceğim. çok heyecanlıyım. sabah kalktım, elimi yüzümü yıkadım, üstümü giyindim, saçımı yaptım ve çantama baktım. evet. herşeyi götürdüm. aşağıya indim.
Esmanın annesi: kızım! günaydın! gel hadi kahvaltı yapalım.
Esma: günaydın anne! günaydın baba!
onlara yaklaştım ve önce annemin sonra babamın yanaklarından öptüm.
Esma: anne ben çok kalmayacağım. bugün yeni okulumun ilk günü. çok heyecanlıyım 😃
Esmanın annesi: tamam bari çay iç.
Esma: çayımı içerim.
çayımı içtim ve evden çıktım. okula doğru yürümeye başladım. okulun önünde durdum ve baktım. kocamandı! burda okuyacağıma inanmıyordum! içeri girdim. sınıfa gittim ve içeri girdim.
hoca: çocuklar bugün sınıfınıza yeni öğrenci katılacak. tanıştırayım bu Esma. Esma kızım Cemrenin yanı boş. geç onun yanına.
hıcanın gösterdiği yere baktım. bir kız oturuyordu. gülümsüyordu ve bende onun yanına gittim ve oturdum.
Cemre: selam! ben Cemre! memnun oldum.
Esma: bende Esma. memnun oldum. 😃
teneffüste Cemre bana döndü.
Cemre: bak benim arkadaşlarım var. şimdi onlar kantinde oturuyorlardır. hadi gidelim.
Esma: tamam.
kantine gittik ve Cemrenin arkadaşların yanına geldik.
Cemre: Esma bunlar benim arkadaşlarım. tanışın.
Songül: ben Songül.
Kader: ben Kader. memnun oldum.
Meral: ay canısı bende Meral
Esma: canısı?
Songül: Meral herkese ,,canısı" der.
Esma: hmm anladım.
Serkan: ben Serkan.
Mert: ben Mert.
Tuna: ben Tuna.
Güney: bende Güney.
Esma: memnun oldum 😊
Cemre: hadi otur.
oturdum ve konuşmaya başladık.
Yazar.
Siyah uyanır. gerçi kalkar çünkü geceyi hiç uyumadı. uyumuyordu. siyah dolabını açar ve her zamanki gibi siyah kıyafetleri giyer, çantasını alır, telefonunu, kulaklıklarını ve aşağıya inip evden çıkar. okula gider. okula geldiğinde içeri girer. herkes ona bakıyordu. o gelmeden önce herkes gülüyordu ve konuşuyorlardı ama o okulun bahçesine girer girmez herkes susar. Siyah sadece önüne bakıyordu. okula girdi ve direk kantine gitti.
Defne: nerde kaldı bu?
Rüzgar kantinin kapısına bakar.
Rüzgar: Siyah!
elini kaldırır ve Siyah onu görüp onların yanına gider. çantasını fırlatıp bir sandalyeye oturur.
Siyah: selam.
Merve: selam.
Orkun başını geriye atar.
Defne: senin başın ağrıyor dimi?
Orkun: ölüyorum.
Merve: bende var. almak ister misin?
Orkun: ver.
Merve çantasına girer ve beyaz ilaçlar çıkarır. Orkuna verir. Orkun onları kahvesine koyar ve içer. başını geriye atar. iyi geliyordu.
Rüzgar: nasıl?
Orkun: harika............
Esma başını arkaya döndürür ve gözü bir masaya takılır. kızlara yaklaşır.
Esma: onlar kim?
herkes Esmanın gösterdiği yere bakar.
Cemre: Siyahın çetesi.
Esma: ne?
Kader: bak o kızı görüyor musun?
parmağıyla Siyahı gösterir.
Esma: evet.
Kader: o Siyah. yanındaki insanlarda, gerçi onlara hiç ,,insan" demek olmaz, hep onun yanında oluyorlar.
Esma: neden Siyah?
Cemre: hep siyah giyiniyorda o yüzden. diğerleride öyle.
Esma: arkadaşlar mı?
Serkan: arkadaşlar, kardeşler, dostlar, düşmanlar belli değil.
Güney: ama sana tavsiyemiz. eğer başına bela istemiyorsan onlardan uzak duracaksın!
Esma: nedenki?
Tuna: onu sorma. sadece bizi dinle.
Esmanın gözü onlara takılır kalır. düşünür.
Esma: ,,acaba neden onlardan uzak durmam lazım?"
bu soruyu düşünür ama düşüncelerini zilin çalması böler ve derse gider.
