Metinin cenazesi olmuştu. Siyah yıkılmıştı. diğerleride darmadağındılar. cenazeden 4 gün sonra Ali Siyaha gelmişti. kapıyı çalar. Siyah açar. Ali Siyahı gördüğünde şok olur. çok zayıflamıştı. gözaltıları mosmordu. saçları dağınık, elleriyse mosmordu. o yeşil gözleri kıpkırmızıydı. Ali bunları görünce kalbi acımaya başlar.
Ali: Siyah..
içeri girer.
Ali: Siyah ben ne diyeceğimi bilmiyorum.... çok üzgünüm... başın sağolsun....
Siyah Aliye sarılır. sımsıkı. başını Alinin omuzuna koyar. Ali ise önce şaşırır sonra oda sarılır. Siyahın başından öper, kokusunu içine çeker. Siyah ağlıyordu.
Ali: şşş ağlama.. geçti... hadi gel.
Siyah: hayır..dışarı çıkalım..
Ali: tamam.
birlikte dışarı çıkarlar.
Siyah: gel benim arabamla gidelim.
Ali: ok.
Siyah hangarın kapısını açar. Ali arabayı görünce şok olur.
Ali: bu senin araban mı?
Siyah: evet. bin.
arabaya binerler ve Siyah gaza basar.
Ali: Siyah yavaş ol! Siyah yavaş!
Siyah onu dinlemiyordu. çok hızlı sürüyordu.
Ali: Siyah nolur yavaş ol biraz! bak kaza yapacağız nolur! Siyah!
Siyah: hepsi benim yüzümden... 😭 hepsi....
Ali: ne senin yüzünden?
Siyah susar.
Ali: Siyah ne senin yüzünden?!
Siyah: benim yüzümden öldü Metin.... benim yüzümden....
Ali: hayır... hayır senin hiç bir suçun yok. bak durdur arabayı konuşalım! Siyah!
Siyah: hayır. ben ölmeliyim! ben ölmeliyim!
Ali: Siyah bak ben seninle ölüme bile giderim ama nolur bir düşün. ben seninle daha çıkacaktım... daha evlenecektik! çocuklarımız olacaktı! Siyah dur!
Siyah arabayı durdurur.
Ali: Siyah.. Siyah aşkım... bir tanem.. bak bana bak..
Siyahın yüzünü ellerinin arasına alır.
Ali: niye böyle yapıyorsun? niye? ölmek çare değil! sen ölünce hiç birşey yerine girmeyecek... inan bana..
Siyahı kendine çeker ve sarılır. Siyah ağlayarak onun kokusunu içine çeker.
Siyah: iyiki varsın...
Ali onu başından öper.
Ali: Siyah.. benimle sevgili olur musun?
Siyah: evet..
Ali rahat nefes alır. sımsıkı sarılır Siyaha.
Ali: hadi in. ben kullanacağım.
Siyah araban iner onun yerine Ali oturur. onun elini tutar ve eve gelirler. Siyah arabada uyumuştu o yüzden Ali onu kucağında yukarıya kaldırır ve yatağa yatırır.
Ali: artık benimsin.. söz veriyorum değiştireceğim seni.. söz..
1 ay sonra.
Siyah tamamen değişmişti. Ali onu değiştirmişti. birlikte vakit geçiriyorlardı, sinemaya gidiyorlardı, kafeye, lunaparka falan. Siyah hapı tamamen bırakmıştı. iyi insan olmak onu çok hoşuna gidiyordu.
Ali: Eylül
Eylül: hı
Ali: sana pamuk şeker alıyım mi?
Eylül: al 😃
Ali: pamuk şeker duyunca nasıl gözleri parladı yaa 😃😒
Eylül güler. Ali pamuk şeker alır.
Ali: al aşkım
Eylül: sen istemiyor musun?
Ali: yok ben pek sevmem
Eylül: ama aşkım lütfen
Ali: ya sevmiyorum işte. zorla mı?
Eylül: gerekirse zorla 😄
pamuk şekerden bir dilim kopartır ve Aliye verir. Ali almıyordu o zaman Eylülde zorla onun ağzına sokar.
Ali: çok fenasın
Eylül: öyleyimdir
Eylülün telefonu çalar.
Eylül: dur.
arayan Defnedir.
Eylül: Defne arıyor.
açar.
~konuşma~
Eylül: efendim Defne
Defne: Siyah bana gelir misin?
Eylül: Defne biliyorsunki benim ismim Eylül. niye geleyimki?
Defne: lütfen seninle konuşacaklarım var.
Eylül: tamam geliyorum.
~konuşma biter ~
Ali: noldu?
Eylül: bilmemki. bana gel diyor. konuşucakları varmış.
Ali: hadi o zaman birlikte gidelim.
Eylül: hadi.
Defneye giderler.
Ali: siz hepiniz çok zenginsiniz ha! ev değil saray saray!!
Eylül kapıyı çalar. Defne açar.
Eylül: Defne noldu?
Defne: ben yalnız konuşacağız diye düşünüyordum ama..
Eylül Aliye döner.
Eylül: Ali sen burda bekle tamam mı?
Ali: tamam aşkım
Eylül içeri girer. içerde Mira, Merve ve Kardelende vardı.
Eylül: sizdemi burdasınız?
suratların asık olduklarını görür.
Eylül: noldu? niye çağırdınız beni?
Defne: sen Ali ile çıktıktan beri çok değiştin. bizi unuttun.
Kardelen: ama senin ailen biziydik.
Mira: biz birlikte birbirimize söz verdik. bu Dünyaya Karşı gidecektik.
Merve: ama Ali geldi ve herşeyi yok etti.
Defne: şimdi madem bizim sana hiç bir ihtiyacımız yok..
Kardelen: bizde çekip gideriz.
Eylül: kızlar ne diyorsunuz? hiç birşey anlamıyorum.
Ali dışarda bekliyordu. hava soğukdu. birden silah sesi duyar. eve koşar. eve girdiğinde şok olur.
Eylül: hayır! HAYIR!!!! MERVE!!!!!!!! MİRA!!! DEFNE!!!!!!!! KARDELEN!!!!!!!! HAYIR!!!!!!
kızlar yerde öylece yatıyorlardı. Defnenin ve Mervenin ellerinde silah vardı.
Eylül: HAYIR!!!!!!!!!!! OLAMAZ!!!!!!!!! HAYIR!!!!!! KIZLAR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
