Esma okula gelir. bugün çok dersi vardı. akşama kadar okulda olacakmış. zil çaldı ve derse girdi. iki saat sonra teneffüste telefonu çaldı. arayan annesidir.
~konuşma ~
Esma: efendim annecim
Menekşe: kızım akşam Cem geliyor. eve çabuk gel tamam mı?
Esma: bugün dersim çok ama çabuk gelmeye çalışacağım.
Menekşe: tamam o zaman. hadi iyi dersler. öpüyorum.
Esma: sağol anne. bende seni öpüyorum.
~konuşma biter~
Dersler biter. Esma eve gelir. oturma odasına geçer.
Menekşe: hoşgeldin kızım.
Esma: hoşbulduk anne.
annesinin yanağından öper.
Menekşe: günün nasıl geçti?
Esma: iyi. her zamanki gibi.
arkadan bir ses: görüyorum hiç beni merak etmiyorsun.
kuzeni çıkar.
Esma: kuzen!
Altan: canım!
sarılırlar.
Esma: hoşgeldin.
Atakan: hoşbuldum.
Esma: hadi gel otur. anlat. Demet teyze nasıl? Deniz amca?
Altan: herkes iyiler çok şükür! sen nasılsın?
Esma: bende çok iyiyim. ya ben seni çok özledim. 😃
sarılır.
Altan: ( gülerek) bende 😃
Akşama kadar Altan ve Esma konuşurlar sonra yatarlar.
Sabah.
Esma erkenden kalkıp, hazırlanıp evden çıkar. okula gelir. Siyahın çetesi ona bakıyordu. Esma bunu farkeder ama araya girmek istemez. dersler bittiğinde okuldan çıkar. akşam olmuştu. hava karanlıktı. eve doğru yürümeye başlar. bir tünele girer ve önüne iki erkek gelir. Esma arkasını döner ve hızlı hızlı yürür. erkekler arkasından gelirler. Esma hızlanır, onlar hızlanırlar. burdanda karşısına üç erkek çıkar.
X: hey bebek eğlenmek ister misin?
X: tabiki ister olm!
X: ama o benim beyler.
X: nerden senin oluyormuş?
Esmaya sataşırlar.
Esma: bırak beni! çekil!
X: tamam yavrum az eğleneceğiz.
Esma: dokunma bana! çekil!!!
X: dokunmayın lan ona!
X: sen kimsin lan?
Rüzgar çıkar.
Rüzgar: eğer o kızı rahat bırakmazsınız, eceliniz!
X: noldu lan? hayata mı küstün?
Rüzgar: evet! hayata küstüm....
Rüzgar onları döver. biraz burnu kanıyordu. Esmanın elinden tutar.
Rüzgar: yürü benimle!
Esma: ben senle gelmem!
Rüzgar: tamam. o zaman bunlara av ol! sen onların ne istediklerini biliyor musun?
Esma: ya sen?
Rüzgar: tahmin etmek zor değil.... yürü!
Esmanın elinden tutar ve kaçarlar.
1 saat sonra.
Rüzgar Esmayı kendi evine getirmiştir.
Esma: evin niye siyah?
Rüzgar: çünkü benim hayatım siyah. aç mısın?
Esma: hayır.
Elini başına koyar.
Rüzgar: başın mı ağrıyor?
Esma: yani.... biraz.....
Rüzgar: dur.
gider ve elinde bir ilaçla döner.
Rüzgar: al. iç bunu. iyi gelir.
Esma: ne bu?
Rüzgar: baş ağrısından ilaç.
Esma: hap olmadığını nerden bileyim?
Rüzgar: hee bekle! işim gücüm yok sana hap vereceğim! al iç!
Esma alır ve içer. Rüzgarsa sinsi sinsi gülüyordu. 20 dk sonra Esmanın başı dönmeye başlar. ayağa kalmaya çalışır ama Rüzgar ona tutar.
Rüzgar: dur! ne yapıyorsun?
Esma: ben en iyisi gideyim.
Rüzgar: bu saatte seni hiç bir yere bırakmam. gece bende kal, yarın gidersin.
Esma: annemin haberi yok. merak eder şimdi.
Rüzgar: ya göndermeyeceğim dedim! ısrar etme!
Esma: tamam. bari izin ver tuvalete gideyim. nerde?
Rüzgar: sağdan karşıdaki kapı.
Esma ayağa kalkar, bir kaç adım atar ama dengesini kaybeder. Rüzgar onu tutar.
Rüzgar: ooo belliki sen kendin gidemeyeceksin. dur.
Esma ona bakar.
Rüzgar: ne var? ne bakıyorsun?
Esma: beni öpsene.
Rüzgar: ne?
Esma: öp işte.
Rüzgar: anlamadım.
Esma onun dudağına yapışır. ayrılırlar.
Esma: bunda anlamayacak ne var?
Rüzgar onu öper. duvara yaslar. üstündekileri çıkarır. vücuduna alacaklı bakar.
Rüzgar: çok güzelsin... çok
Esmayı kucağına alır ve yatak odasına götürür. yatağa uzatır.
Rüzgar: güzel ve akıllı kızsın. bizimle uğraşmayacaktın. yazık olacak sana.
Kemerini çıkarır ve üstüne çıkar gerisi malum.
