Oktay, Menekşe ve Altan hastaneye koşarlar.
Altan: kuzenim... kuzenim buraya getirilmiştir. nerde?
X: kuzeninizin ismi?
Altan: Esma Elibol
X: üçüncü katta 314 oda.
Altan: teşekkürler
yukarıya koşarlar. odayı bulmaya çalışırlar ama uzun sürmez çünkü Esmanın sesini tüm hastane duyuyordu.
Esma: BEN HAMİLE DEĞİLİM!!!!!!!! BEN HAMİLE DEĞİLİM!!!!!!!!!!!!! HAYIR!!!!!!!!!
hemşire: sakin ol.
Esma: NOLUR! NOLUR YARDIM EDİN!!!!! ALIN ŞU BEBEĞİ!!!!! İSTEMİYORUM!!!!!!!
Altan, Menekşe ve Oktay odaya gelirler.
Altan: Esma! noldu?
Esma: Altan... Altan ben hamile değilim! değilim değilim!!! 😭
Menekşe: kızım sakin ol. doğru dürüst anlat şunu.
hemşire: siz annesi misiniz?
Menekşe: evet. nesi var kızımın?
hemşire: kızınız hamile.
hemşire çıkar.
Menekşe: ne?
şok olur.
Oktay: sen ne yaptın?
Esma: baba ben...
Oktay: Allah senin belanı versin.....
Altanın telefonuna bir mesaj gelir. videoydu. altında yazısı vardı ,, eğer bunun polise gitmediğini istiyorsan kuzenine söyle bizden uzak dursun!"
Altan: bir dakika sakin olur musunuz?
Oktay: sen...
Altan: bir dakika!!!
videoyu açar.
~videoda~
Esma: beni öpsene
Rüzgar: ne?
Esma: öp işte
Rüzgar: anlamadım
Esma Rüzgarın dudaklarına yapışır. ayrılırlar
Esma: bunda anlamayacak ne var?
~video biter ~
herkes şok geçiriyordu.
Esma: şerefsiz! videoya çekmiş! hayvan herif!
Oktay: KES SESİNİ!!!!
Menekşe: kızım sen ne yaptın?
Menekşe ve Oktay odadan çıkarlar. Esma Altana bakıyordu.
Altan: beklemezdim.. 😢
çıkar. Esma ağlar.
2 saat sonra.
eve gelirler. Esma odasına gider. yatağına oturur. yüzünde hiç bir duyu yoktu. gözleri boştu. elini karnına götürür.
Esma: sendende bu acı hayattanda kurtulucağım!
bir kağıt ve kalem alır. mektup yazar.
,,annem.... babam.... kuzenim...
bu dünyada sizden başka hiç kimsem yok. inanın halimden gayet memnundum. o okula gidene dek. o okulda harika bir insanlarla tanıştım. Cemre, Kader, Songül ve Meral. bu kızlar benim en iyi dostlarım oldu. keşke onları daha önceden tanısaydım..... Güney, Serkan, Tuna ve Mert. en iyi yardımcılarım oldu. siz beni dinlemediniz ama onlar dinledi. olsun... ben şimdi size yazacağım. o gün okuldan geç çıktım. hava karanlıktı. eve doğru yürümeye başladım. korkuyordum. bir tünele girdim ve önüme iki erkek çıktı. çok düşünmeden yolumu değiştirdim. ama ne yazıkki bu taraftanda üç erkek çıktı karşıma. bana dokunmaya çalıştılar. ben var gücümle kendimi savunmaya çalışıyordum ama beceremiyordum. o an Rüzgar çıktı. nerden çıktı bilmiyorum ama o benim hayatımı kurtardı. onları dövdü sonra benim elimden tuttu ve kendi evine götürdü. inanın hiç gitmek istemiyordum ama ısrar etti. eve geldiğimizde başımı çok fena bir ağrı tuttu. Rüzgar bana bir ilaç verdi. önce almak istemedim çünkü hap olduğunu düşünüyordum. ama o dediki hap olmadığını ve bende aldım içtim. keşke ellerim kırılsaydıda almasaydım..... bir kaç dakika sonra başım dönmeye başladı. kendimde değildim. eve gelmek istedim ama o ısrar etti ve beni bırakmadı. ben ayağa kalktım ama dengemi kaybettim ve düşücektim. Rüzgar beni tuttu... keşke hiç tutmasaydı... keşke düşüp kafamı çarpıp ölseydim..... sonra ben ona ,,beni öp" dedim. ama bunu Esma söylemedi, içimdeki şeytan söyledi. o itiraz ediyordu ama ben ısrar ettim ve kendim öptüm onu. sonra ise........ nerden bilebilirdim? nerden bileyimki o hayvan bana hap verdi? bilmiyordum...... ama suç benim suçum. Siyah bana dedi ,,bizimle uğraşma " diye ama ben inatçı olduğuma göre uğraştım. sonundada belamı buldum.... anne.. baba... sizin gibi anne babaya sahip olduğum için ben dünyanın en şanslı kızıyım. ikinizede yürekten teşekkür ederim. özellikle sana annem. sen dünyanın en iyi annesisin. baba sende dünyanın en iyi kahraman babasısın. şimdi siz bana soracaksınız ,, kızım neden bu mektubu bize yazdın?" diye. çünkü ben böyle yaşayamam! vicdanım el vermez! siz bu mektubu okuyunca ben çok uzaklarda olacağım. sizi orda bekleyeceğim. hepinizi çok seviyorum!
Hoşçakalın.
Esma"
Esma mektubu yazdıktan sonra odadan çıkar. annesinin ve babasının konuştuklarını görünce gizlice evden çıkar. bir yüksek evin çatısına çıkar. ellerini kuşlar gibi açar. yüzünde özgülüğü hisseder. derin nefes alır.
Esma: özgürlük.........
yüzünden yaşlar süzülür.
Esma: sendende kendimdende kurtulucağım.
çatının uçuna bir adım atar. son kez derin nefes alır.
Esma: hoşçakal hayat..😢
kendini atar. Menekşenin kalbi ağrıyordur.
Menekşe: ah kalbim...
Oktay: noldu?
Menekşe: kalbim tuttu. ben bir Esmaya bakim.
yukarı çıkar.
Altan: inanmıyorum. Esma nasıl böyle bir şey yapar? inanmıyorum.
Menekşe: HAYIR!!!!!! KIZIM!!!!!! ESMAM!!!!!!!!
Altan: noluyor?
yukarı çıkarlar. odaya gelirler.
Oktay: Menekşe noldu?
Altan yerde olan mektubu alır ve okur.
Oktay: Altan... noldu? o ne?
Altan: Esma... Esma kendini öldürmüş.
