ALTÜST

8.Bölüm ~ Yok Artık

Merhaba. Bundan sonra daha uzun yazmaya çalışacağım. Sizden tek istediğim yorum yapmanız hikayemle ilgili düşüncelerinizi merak ediyorum bu benim için çok önemli.Medyadaki Akın

İyi okumalar :)

Dün gece gördüğümüz ev hala aklımdaydı. Aslında neden bu kadar önemsediğimi de çözemiyorum. Bugün ormana gitmeyi düşünüyorduk. Ama Ada ve Burak gelmekten vazgeçti. Bende her zamanki gibi Deniz'e kaldım.

"Geldiğin için teşekkürler kampta kaybolduğum için ormana tek gelemedim."dedim sırıtarak.

"Önemli değil hem şu dünkü eve tekrar bakarız kim yaşıyor merak ediyorum."dedi demek ki tek merak eden ben değilmişim.

Çektiğim fotoğraflara bakınca kendimle gurur duydum. Keşke o yarışmaya katılabilseydim bunun için çok çaba harcamıştım. En çok az önce çektiğim sincabın fotoğrafını beğenmiştim.

Deniz benden biraz ileride durmuştu. Yanına geldiğimde gözlerini pörtletmiş ağzı beş karış açılmış bir şekilde karşıya bakıyordu. Baktığı yerde ağaçlardan başka bir şey yoktu.

" Noldu ?" diye sordum.

" Ev yok gitmiş."

" Nasıl yok burda gördüğümüze emin misin?"

"Evet şu ağaca işaret bırakmıştım dün gece ,gelince bulabilmek için."dedi.

Bir gecede koca ev nereye kaybolabilir ve yerini 3 metrelik ağaçlar alırdı.

"Bu inanılır gibi değil."dedim.

Deniz bana baktı. Gözleri irileşti. Gene ne oldu der gibi baktım.

" Gözlerin mavi olmuş."dedi.

Telefonumun ön kamerasını açıp baktım. Cidden gözlerim masmavi olmuştu.Ama şuan bundan daha önemli bir şey vardı.

" Bu imkansız değil mi ?"

"Öyle. Bunu biran önce Ada ve Burak'a anlatmalıyız.Hadi geri dönelim." dedi. Tekrar ağaçlık yerde gözlerimi gezdirdim. Denize döndüm ve patika yola girdik. Bu aklımın hiç bir zaman anlamayacağı bir durumdu.

Ada" Saçmalamayın bu olucak şey değil."

"Bizde mümkün olmadığını biliyoruz." diye çıkıştı Deniz.

"Bakın ben bu evi görmedim yani nasıl bir şey bilmiyorum." Hepimiz şaşkınca Burak'a baktık.

"Ben daha önce böyle bir ev yine gördüm sizin bahsettiğiniz gibi ev geceleri var ama gündüzleri yok ve arkadaşımla benden başka kimse göremiyordu."dedi.Bu olanlar aklımın sınırlarını zorluyordu.

Burak devam etti"İsterseniz çağrabilirim onu o evle daha çok ilgilenmişti o."

Ada" Çağır gelsin belki bir şeyler öğrenebiliriz."dedi.

" Bence bugün için fazla şey öğrendik daha sonraya bırakalım bu işi."dedim

"Pekala biz gidelim o zaman yarın haberleşiriz." dedi. Ada onları geçirdikten sonra salona yanıma geldi. Israrları üzerine film izledik. Bana bugün Burak'la yaptıkları anlattı. Bu iş olucak gibi gözüküyor. Tabii yine konu dönüp dolaşıp bana döndü. Demir konusunu açmasıyla tepem attı.

" Yeter ama Ada sen bir yandan Bahar Nil bir yandan sıkıldım ama bilmiyorum işte ne hissettiğimi bilmiyorum. Tek bildiğim bunun aşk olmadığı."dedim

"Aman be bir daha açmam kafan dağılsın diye şey yaptım."dedi.

"Neyse yatalım artık" dedim.

Sabah hiç bir şey olmamış gibi kalktık. Deniz kuzenin geldiğini söyledi ve bizimle tanıştırmak istediğini söyledi. Öğleden sonra sahilde ki parkta buluşucaktık. Ada'yla hazırlandıktan sonra evden çıktık. Hava bugün oldukça sıcaktı.

"off ya telefonumu unutmuşum."

"Aman be Derin en olmadık zamanda."diye ofladı.

"Tamam sen git ben alıp gelirim."dedimve eve geri döndüm.Komidinin üstünden telefonumu aldığım gibi hızla evden çıktım. Telefonumun çalmsıyla arayan kişiye baktım.Demir arıyordu.

"Alo Demir"

"Naber Derin"

"İyim sen ?"

"Bende iyim ee napıyorsun nasıl geçiyor tatil ?" Nolsun canım kaybolan görülmeyen evler falan iyi yani.

"Eh iyi işte sen napıyorsun?"

"Ben bir kaç günlüğüne Şile'ye gelicem hem seni de görmüş olurum akşama doğru orda olurum buluşalım mı ?"

" Bilmem bir işim olmazsa buluşuruz tabii."

"Güzel tekrar ararım seni.Görüşürüz.

"Görüşürüz" diyip kapattım telefonu.

Sahile geldiğimde etrafa bakındım ama bizimkileri bulamadım.Ada'yı aradım.

"Ne oldu?"

"Nerdesiniz bulamıyorum sizi."

"Sahilin sonundayız pamuk şekercinin yanında"

Telefonu kapatım cebime koydum ve sahilin sonuna doğru yürüdüm. Bizimkiler görüş alanıma girdiğinde biraz daha hızlandım. Karşılıklı iki bankta oturuyorlardı. Ada ve burak yanyana bana doğru Deniz ve kuzeni arkaları dönük bir şekilde oturuyorlardı.

"Sonunda gelebildin."dedi Ada Gözlerimi Deniz'e ve kuzenine çevirdim.Yok daha neler bu kadar da olmaz herhalde. Karşımda şaşkın bir ifadeyle sırıtan bir Akın Poyraz vardı. Ve Demir'le kesinlikle karşılaşmamalıydılar yoksa neler olurdu tahmin bile etmek istemiyorum.