ALTÜST

10.Bölüm ~ Demir'le bir gün

Hikayemde desteğe ihtiyacım var bu da sizin oy ve yorumlarınızla olabilir ancak. Lütfen bana destek olun sadece hikayemin beğenilip beğenilmediğini anlamak istiyorum.

Medyadaki Derin.

İyi Okumalar :)

Kollarını bana sardı Demir. Özlemiştim onu ama şaşkınlıktan öylece dikilmiştim. Nasıl unutmuştum bu sabah konuştuğumuzda geleceğini söylemişti.

"Beni özlemedin galiba." kollarını gevşetti ama hala sarılıyorduk.

"Hayır özledim. Geliceğini unutmuşum. Arasaydın yola  çıkarken."diyip kollarımı on sardım.

"Aramayınca gelmeyeceğimi düşünürsün diye aramadım. Yani sürpriz yapmak istedim."dedi benden ayrılarak.

Salona yöneldiğinde napacağımı şaşırdım.

" Dışarı çıkalım mı?"

" Sen bilirsin."dedi içim rahatlamıştı.Kapıya yöneldiğimde

"Böyle mi geliceksin?" dedi gülümsemesini saklamaya çalışarak.

" Evet zaten ilerideki parka gidicez kimse olmaz." dedim. Fortmantodan hırkamı alıp üzerime geçirdim ve onu hemen evden çıkardım. Bizimkiler kendilerini filme o kadar kaptırdılar ki beni unuttular ama ben Ada'ya mesaj attım onları göndermesi için. Akın'la karşılaşmamalıydılar bir de bizde film izlediğini duysa beni fena yapardı.

"Ne zamana kadar burdasın ?"

"Bir kaç gün burdayım çok kalmayacağım."

"İyi dedim iç geçirerek."

" Senin neyin var ?"

" Nerden çıkardın hiç bir şeyim yok."

" Derin beni kandıramazsın kaç senedir tanıyorum seni."

" Aslında şöyle  biz böyle garip bir ev bulduk. Geceleri var gündüzleri yok. Hatta yardım etmesi için Akın'la da görüşüyoruz sen gelmeden önce film izliyorduk."demedim tabii. Asla böyle bir şeyi söyleyemezdim.

" Hiç tatil biraz sıkıcı geçiyor da." Ne kadar da iyi yalan söyleyebiliyorum.

" Bende bu yüzden geldim."dedi gülerek.

" Öyle mi ilk olarak ne yapacağız."

" Yarın ilk olarak sabah kahvaltı yapacağız sonra sinema yemek kitapçı falan."

" Pekala... Senin gelmen iyi oldu." Bugün yalan söylemekte master yaptım.

Güldü.

Bende güldüm.

Telefonumun titremesiyle irkildim. Ahh Adaya attığım mesajı tamamen unutmuştum.

" Hepsini gönderdim. Neler oluyor Derin ?"

Döneceğimiz için cevap vermedim.

" Artık eve gitmeliyim saat geç olmuş."

"Pekela seni bırakayım."

"Demir... Ev çok yakın."

" Biliyorum ama tek gidemezsin ne kadar da uzattın hadi" Kolumu çekiştirerek beni banktan kaldırdı. Bugün karşılaşmalarını engellemiştim. Kendime kocaman bir alkış. Elimi uzatıp zile bastım. Yanımda duran Demire döndüm.

"Artık gidebilirsin sabah kaçta gidicez?"

" Ben seni gelip alıcam 10'da." Bu sırada kapı açıldı. Ada ve Demir birkaç dakika konuştu ve sonunda gitti.