ALTÜST

9.Bölüm ~ Sürpriz

Merhaba ! Güzel yorum ve oylarınızı eksik etmezseniz çok sevinirim. Görüşleriniz benim için çok önemli beğenip beğenmediğinizi merak ediyorum :)  İyi okumalar :)

"Akın..."

"Selam Derin" yine alaylı bir sırıtış. Bu çocukan hoşlanmadığımı söylemiş miydim ?

"Deniz bir açıklaman vardır umarım." Akın'la kuzen olduklarına bir türlü inanamıyordum.

"Akın benim kuzenim ve şu Burak'ın bahsettiği arkadaşı da Akın oluyor" dedi gülerek.

"Hey bir dakika yavaş olun o kuzenin ve yardım edeceğin arkadaşın öyle mi ?"dedim Burak'a bakarak.

"Evet Derin neden bu kadar şaşırdın ?"

"İnanamıyorum."dedim gözlerimi bir kaç saniye kapatıp anlımı ovaladım.Gözlerimi açıp Deniz'e döndüm.

"Öncelikle kuzeninin yardımını istemiyorum. Tamam mı?"Akın yerinde kıpırdandı ve doğruldu.

"Nolur Demir duyarsa çok mu kızar?"dedi bıkmış bir şekilde.

"Derin ne oluyor doğru düzgün anlatsana."

"O benimle aynı sınıfta"

"Belliki birbirinizden pek hoşlanmıyorsunuz."dedi Deniz.

"Sırf şu gerizekalı Demir yüzünden benden hoşlanmıyor."

"Bu durumun Demir'le bir ilgisi yok. Sen benim düşmanımsın Akın Poyraz. Bu yüzden seni de yardımını da istemiyorum.Anladınız mı?"dedim diğerlerine göz gezdirerek.

Burak" Derin çocukluk yapmayı bırak. Bu iş ciddi."dedi.

"Sadece ev hakkında bilgi vericek. Lütfen otur hadi." dedi Ada'nın yanına oturdum.

Ada" Senin gözlerin neden böyle maviye dönüştü?"

"Bilmiyorum dün de olmuştu."dedim.

"Ne zamanlar oluyor sürekli mi ?"

"Seni görmeden önce gayet iyiydim."

"Bu durum genellikle mutlu olduğun zaman gerçekleşir aynısı bende de oluyor. Beni görünce bu kadar mutlu olucağını bilseydim daha erken gelirdim." dedi Akın.Söyliycek bir şey aklıma gelmeyince "Ev konusuna geri dönsek."dedim.

"Pekala öncelikle biz Burak'la bu evi ormanda görmüştük ama ilgimizi çekmedi. Daha sonra ben gündüz evin ordsan geçerken evin olmadığını farkettim.Daha sonrada evin geceleri ortaya çıktığını anladım."

"Çok zekice(!)"diye mırıldandım.

"Bir şey mi söyledin?"Aman her şeyide duy !

"Yok sen devam et."

"Devam edicek bir şey yok."

"Ne yani bu kadar mı bunları biz zaten biliyoruz."dedim.

"Ben biraz araştırma yaptım ama pek bir şey bulduğum söylenemez. Ama bu tarz olaylarla ilgili kitaplar satan bir yerin adresini buldum."dedi.

"Hemen gidelim o zaman buraya yakın mı ?" diye atladı bizim deli kız.

"Evet. Ama biraz yürümemiz gerek."

" O zaman bir an önce gidelim."dedim.

Sahildeki yolda ilerlemeye başladık. Ben önden giderken Akın yanımdan yürümeye başladı. Yolu bilmediğim için bir şey söyliyemedim. Giderken bir şey farkettim. Tüm kızlar Akın'a bakıyorlardı. Akın gayet yakışıklıydı. Kahverengi gözleri ve kumral teni vardı. Kızların bakmaması mümkün değildi ben hariç.

Dar bir sokak arasına girdik. Kitapçının önüne geldiğimizde Akın önde biz arkada içeri girdik.

İçeriye kahverengi hakimdi ve kitaplar oldukça eski görünüyordu. Dükkanın sahibi yanımıza geldi hemen. Yaşlı bir adamdı.

"Hoşgeldiniz gençler. Ne tarz kitaplar arıyorsunuz?"

" Panoromal olaylarla ilgili bir araştırma yapacağız." dedi rehberimiz. Amca bizi dikkatle süzdü. Anında raflara döndü bir kaç kitap alıp bize uzattı. Ben kitapları aldım.

"Kitapları bir saat sonra size geri getirsek ?" diye sordu Deniz.

"Pekala mutlaka getirin kitapları." yok Amca yicez kitaplarını.

Burak" Şimdi nereye gidiyoruz Deniz ?"

"Bir cafede oturup şu kitapları kurcalayalım"dedi.

" Biraz ileride bir kafe var oraya gidelim."dedi rehberimiz Akın.

"Bunda da bir b*k yok !" diye söylendi Burak. Yarım saattir kitapları kurcalıyorduk ama hiç birşey bulamamıştık. Yanımda oturan Akın"Hey sanırım bir şey buldum. Bu olaya benzer bir olay 1995 yılında da yaşanmış. Ev başka bir boyuta açılıyormuş."dedi.

" Tek çaremiz o eve girmek." dedi Deniz.

"Bu işi yarın gece halledelim. Bugün yeterince aksiyonlu geçti."dedim.

" Artık gidelim. Siz kitapları bırakın sonra haberleşiriz." dedi Ada cafeden çıkıp eve döndük.

" Vayy be demek Akın bu Akın..." dedi Ada belki yüzüncü kez. Teyzemler ve annemler bizi evde bırakıp yemeğe gittiler geç geliceklerdi. Zil çalmasıyla birbirimize baktık. Kimseyi beklemiyorduk. Ben pijamalarımla ve klasik ev topuzumla koltukta  oturuyordum. Ada kapıyı açmaya gitti. Salona Burak, Akın ve Deniz girdi.

"Biz geldik !" diye sırıttı Deniz. Tamam siz gelin de bu çocuğun ne işi var ?

Burak"Gelirken pizza aldık."dedi.

"Ben kola için bardakları getiriyim" diyip mutfağa uçtu Ada. Hepsi salondaki koltuklara gömülmüşlerdi.Bende cam sehpayı ortaya çekmeye çalıştım ama başarısız oldum. Akın bana yardım etmeye çalışınca" Yardım etme!" diye çıkıştım beni dinlemeyip cam sehpayı kaldırıp ortaya koydu. Bende de o kadar kas olsa bende kaldırırım sehpayı. Yalnız hangi ara kasları dikkatimi çekti hiç bilmiyorum. Ada mutfaktan gelince pizzalarımızı yedik. Sonra da film faslına geçtik.

"Ben bakarım"diyip koltuktan kalktım.Kimse filmin en heyecanlı yerinde gelmişti.Kapıyı açmamla ağzımın beş karış açılması bir oldu.Gelen Demir'di.

"Sürpriz !!" Sürpriz ki ne sürpriz !