ALTÜST

22.Bölüm ~ Kıskandım

Medyaya bakın.

*İyi Okumalar*

Ertesi gün öğlene kadar uyumuştuk 5 gibi yatmıştık. Tabii uyumak benim için oldukça zor oldu.

Akın'a nasıl davranıcağımı bilmiyordum. Sanırım yine ilk adımı onun atmasını bekleyecektim. Ama ya atmazsa ya her şey bittiyse ? Düşüncesi bile kalbimde baskı oluşturuyordu. O gece konuşmamız tekrar aklıma geldiğinde ona hiç bir şey söylemediğimi fark ettim. Onu sevdiğimi söylememiştim. Ama fark etmiş olmalı. Yani fark etmiştir.

Telefonuma gelen mesajla kendime geldim.

Demir

Kapıyı aç.

Şaşkınlıkla aşağı indim kapıyı açtım. Demir karşımdaydı.

"Biliyorum şaşkınsın ama daha fazla daya-" Konuşmasını kesip bakışlarını arkama çevirdi. Arkamı döndüm. Akın bize bakıyordu. Ardından yavaş adımlarla ve umursamaz tavrıyla yanımıza geldi.

"Neden geldin ?"

"Derin'le konuşmam gerek."

"Pekala."dedi ve aynı şekilde içeri gitti.

Demir'e döndüğümde "Lütfen konuşalım."dedi.

"İçeri gel."dedim. Salona geçtik.

"Buraya kadar gelmene neden olan neydi ?" Dedim

"Derin ben sensiz yapamıyorum olmuyor seni seviyorum. Melis beni bununla tehdit etti. Arkadaşlığımız bozulmasn diye yapmak zorunda kaldm ve Akın'dan soğuman için çünkü ondan hoşlandığını biliyordum. Ben seni kaybetmek istemedim."

"Demir sen benim için o kadar değerliydin ki. Ama bir hata yaptın insanlar hata yapabilirler. Ben bile öyle hatalar yaptım ki. İnsan bir anlık saçmalığıyla en sevdiği insanı kaybediyor. Seni anlıyorum. Seni affetsem bile unutma hiç bir zaman eskisi gibi olamayacağız."

"Seni seviyorum.... Belki bir gün beni affedersin. Tek istediğim bu beni affettiğini görmek."

"Demir üzgünüm ben hislerine karşılık veremem."dedim

"Belki bir gün affederim ..."

"O değil mi ?"dedi "Akın... Onu seviyorsun. Biliyorum."

"Üzgünüm."dedim demirde aniden çıktı ve gitti. Arkasından Akın salona girdi ve yanıma oturdu.

"Bana bir şey söylemedin."

"Ne için ?"

"Önceden benden hoşlandığınla ilgili."

"Akın farkında mısın bilmiyorum ama sen olmaz dedin yapamam dedin ve şimdi gelmiş bunu mu soruyorsun bence konuşmamız gereken bu değil."

"Evet belkide Demir'in sana olan aşkından bahsetmeliyiz."

"Seni seviyorum ben anladın mı ? Seni başkasını değil ve umrumda da değiller."cevap vermeyince kalkıp odama gittim. Gerçekten sıkılmıştım bu durumdan bir daha Adanın aklına uyarsam. Evde durmaktan da sıkılmıştım. Kalkıp üzerimi değiştirdim. Evden çıktım.

Dalgın bir şekilde yürürken birden arabanın korna sesini duydum ve beni yoldan çeken biri. Akın kollarını bana sarmış saçlarımı öpüyordu. Ben hala kendime gelememiştim. Başımı kaldırıp ona baktım.

"Ya yetişemeseydim ya sana çarpsaydı." Bir şey söyleyemedim.

"Ya sana bir şey olsaydı ?"dedi.