ALTÜST

18.Bölüm ~ Bu hiç hissetmediğim his...

Tatilden döndüm güzel bir bölümle. Yorum ve voteler için teşekkürler. Medyada şarkı var o kısma geldiğinizde açın bence çok güzel. Medyada Akın var.

Dünden beri aklımda aynı soru dolanıyordu. Ondan hoşlanıyor muyum ?

Ne yaparsam yapayım aklıma hep aynı soru geliyordu ve arkasından uzun bir off çekiyordum.

"Offfffff...." Yine aynı oflamamı telefonumun zil sesi bozdu. Saçma salak yattığım yataktan kalkıp masamdan telefonumu aldım. Arayan kişi kalp ritmimi değiştirirken hala telefon ekranıyla bakışıyordum. Sonunda kendime gelip aramayı cevapladım.

"Geç açtın müsait miydin ?" dedi Akın.

"Yok ya aşağıdan yukarı çıkıyodum da merdivenlerde duydum telefonu odamdaydı." Yalan valla yalan.

"Derin senden bir şey isteyeceğim."

"İşin düştü demek?"dedim dalgayla.

"Yarın o adamla buluşacağım sende yanımda olur musun ?" İsmini söylememesinden babası olduğunu anlamıştım.

"Akın tabii ki yanında olurum ama özel konuşmanız gerekmez mi ?"

"Tek olmak istemiyorum. Senin varlığın iyi geliyor."dedi ve yine aynı tatlı his.

"Yarın beni alırsın o zaman hoşçakal" dedim ve telefonu kapattım.

Akın iki gibi beni almaya geldi. Birlikte babasıyla buluşacağımız kafeye geldik. Köşedeki masada oturan adam bizi görünce ayağa kalktı. Ona doğru ilerledik. Elimi Akın'ın sıcak eline koydum ve elini tuttum. Kendini yalnız hissetmesini istemiyordum. Karşımızdaki adam Akın'a özlemle bakıyordu. Akın kesinlikle babasına benziyordu.

"Merhaba oğ- Akın benimle görüşmeye geldiğin için teşekkürler."dedi ve Akın'la aynı tondaki kahverengi gözlerini benim üzerimde dolaştırdı.

"Kız arkadaşın mı ? Çok yakışmışsınız."dedi ben yanlış anlamayı tam düzelticekken Akın konuştu.

"Buraya sadece açıklamanı merak ettiğim için geldim. Seni asla affetmeyeceğim."dedi Akın ın sözleri babasını oldukça üzmüştü. Masaya oturduğumuzda babası ne içmek istediğimizi sordu. Bir şey istemediğimizi söyledik.

"Ben Selim Akın'ın babasıyım."

"Sadece biyolojik açıdan."dedi Akın sözünü keserek.

"Ben Derin." dedim kısaca.

"Bana kızgın olduğunu biliyorum. Haklısında sizi bırakıp gittim. Neler yaşadığını biliyorum."

"Sen hiç bir şey bilmiyorsun. Arkadaşlarımın babam olmadığı için beni dışladığını. İnsanların bana acıyarak baktığını bilmiyorsun. Annemin her gece benden gizlice ağladığını bilmiyorsun. Sen hiç bir zaman yanımızda olmadın."dedi gözlerinde yine aynı alevler belirmişti. Babasının görmemesi için bakışlarını kaçırdı. Akın masanın altından dizimin üstündeki elimi alıp tuttu. Elinin sıcaklığı tüm vücuduma yayılırken bakışlarımı ona çevirdim. Gözlerindeki alevin yavaşça kaybolmasını izledim.

"Üzgünüm. Sizi bırakmamalıydım. Ama mecburdum oğlum."

"Bana asla oğlum deme. Neye mecburdun ?"diye sordu alayla. Ben hala elimi tuttuğu için oluşan hissin sarhoşluğunu yaşamaktaydım.

"Sizi bırakmama neden olucak kadar önemli olan bir şeydi. Sana bunu şuan söyleyemem."

"Buraya gelmem hataydı seni bir daha asla görmek istemiyorum."dedi Akın ve ayağa kalktı bende hemen ardından kalkmak zorunda kaldım elimi hala tuttuğu için. Hızlıca kapıya yönelip dışarı çıktık. Arkasında beni sürükleyerek uzun bir süre ilerledik. Sonunda durduğunda bana dönüp sarıldı.