ALTÜST

15.Bölüm ~ Belki

Selam :) Medyada Derin'in Akın'a gülümsediği gif var bakın derim. Vote ve yorumları arttırırsanız çok mutlu olurum. Hepinizi kocaman öptüm :*

"Derin dinle."dedi Demir. Yüzüne kapıyı kapatmaya çalıştığımda ayağını kapının arasına koydu. Benden çok daha güçlü olduğu için kapıyı açtı. Arkasından henüz yeni farkettiğim Nil, Sarp ve Bahar içeri girdi.

"Şimdi de zorla evime girmeye mi başladın?"

"Bir kez olsun beni dinler misin?"

"Neyi dinlememi istiyorsun? Beni nasıl salak yerine koyduğunu mu ?"

"Özür dilerim. Ama açıklamama izin ver bana hak vericeksin."

"Ben senden hiç bir açıklama istemiyorum. Sadece hayatımdan defol git."

"Derin Demir'le aranda ne oldu bilmiyorum ama bir dinlesen."dedi Sarp.

"Size anlatmadı mı ?" dedim alayla. Tabii beni takan olmadı.

Nil Demir'in kulağına bir şeyler söyledi. Demir tekrar bana döndü.

"Şimdilik gidiyorum."dedi. Hepsi arkasını dönüp gitti. Bende yalnızlığımın kanıtının arkasındna bakakaldım. Nil ve diğerlerinin hiç bir şey bilmemelerine rağmen Demir'in yanında olmaları fena koydu.

Yine iğrenç bir Pazartesi sabahına uyandım. Okulun olduğu aklıma geldikçe hiç yataktan kalkasım gelmiyordu. Annemin zoruyla kalkıp hazırlandım. Kahvaltı yapmadan evden çıktım. Hava bulutluydu. Cuma gecesinden beri havalar bozulmuştu.Herkes yağmurluğunu giymişti. Ama ben gömlek ve etekleydim. Vücudum her zaman soğuktu ve üşümüyordum. Okula tek gidiyordum. Nil gelmemişti. Sınıfa çıktığımda yağmur yağmaya başlamıştı. İyi zamanlama. Asıl sorun nerde oturacağımdı. Sadece Akın'ın yanı boştu. Kimsede benimle yer değiştirip Demir'le oturmak istemedi. Zil çaldığında tüm öğreciler sınıflara girdi. Ben hala öylece ne yapacağımı düşünüyordum. Sonunda mecburen Akın'ın yanına oturdum. Herkes ne olduğunu anlamamış bir şekilde bana bakıyordu.

"Üzgünüm boş yer yoktu kimse benimle yerini değiştirmek istemedi." dedim bir çırpıda.

"Sakin, ben halimden memnunum."dedi gülerek. Ne güzel gülüyorsun sen öyle. Ne diyorum ben. Önüme dönüp başımı sıraya koydum. Uykumu almıştım ama hala yorgun hissediyordum kendimi. Ders edebiyattı. Severdim edebiyat dersini ama bu aralar dersler pek ilgimi çekmiyordu. Hoca sınıfa girip derse başladı. Akın'ın önünde oturan Melis her fırsatta konuşmaya çalışıyordu onunla. Hey kıskanmıyorum. Telefonumun titremesiyle sıranın altında tuş kilidini açtım. Demir'den gelen mesajdı.

"Akın'dan uzak dur !! Sana zarar verir."

Kafamı kaldırıp Demir'e baktım. O da bana bakıyordu. Bana en büyük zararı o vermişti. Kalbimi kırmıştı.

"Bazen düşünmemek çok daha iyi." Akın'a anlamamış gözlerle baktım.

"Sürekli 'neden yaptı, o en yakın arkadaşımdı, ona güvenmiştim' gibi şeylerle aklını meşgul etme ya git öğren olayın detaylarını ya da unut gitsin. Çünkü düşündükçe kalbine zarar verirsin.Daha da çıkmaza girersin" dedi. Sözlerini bitirdiğinde dudaklarım yukarı kıvrıldı. Beni böyle bir zamanda gülümsettiği için ona teşekkür ettim.

Hoca önemli bir ödev vereceğini söyleyince ona döndüm.

"Gençler, yanınızdaki arkadaşınızla bir şiir seçmenizi istiyorum. Şiirin şairiyle de ilgili kapsamlı bir araştırma yapıcaksınız. Doğduğu eve gidebilirsiniz onunla ilgili bir müze varsa oraya gidebilirsiniz. Araştırmanızıda dosyalayacaksınız. Bir haftanız var. Bol şans."dedi ve toplantısı olduğu için ders bitmeden gitti.