Falling in Love with HIM (COMPLETED)

Ika-22 Kabanata

Jessie's POV

****Kriiiiiiing!!!!****

at last! uwian na..  kanina pa ako uwing-uwi. Paano ba naman Antok na antok pa ako. Tsaka ang boring ng last subject ko..

(phone vibrates)

kinuha ko yung phone ko. kanina pa yan nagvavibrate. kainis lang. may klase yung tao e..

25 missed calls and 24 text messages

Goodness!!! Sino ba to? e puro unknown number naman.

binasa ko yung messages

'it's me Mark Robert. please answer my call.'

'Hey!'

'Would you mind to answer my call lady!'

Ano bang kailangan ng kampon ng kadiliman na to? Hindi niya ba alam na may klase ako?.. Baliw lang..

binasa ko pa ang mga message Niya at ang huli ang nakakuha ng atensyon ko.

'FINE!! AFTER YOUR CLASS, MEET ME IN THE PARKING AREA IMMEDIATELY. BETTER COME OR ELSE .....'

Or else what??! Patay ako nito.

Agad akong nagtungo sa parking area. Eh? Ang lawak kaya. saan ba siya banda?.. Kinuha ko ulit yung phone ko at aktong tatawagan siya pero may humablot nito.

"Hoy!" napalingon ako

O.O"

"Mark Robert!!" o my goodness. siya nga.

"Tssss. Come with me." naglakad na siya going to his car.

"Uy yung phone ko !" sigaw ko rito habang hinahabol siya.

No answer... baka gusto niya English.? loko to a.  nosebleed....

"Hey! Give my phone back to me " goodness!

Walang imik!!! Binilisan ko na lang maglakad para mahabol siya. Ola!! nahawakan ko ang kanyang ma-muscle na arm.

Tumigil siya sa paglalakad at tiningnan ako.....

"Don't touch me!" seryoso niyang sabi. E baliw pala siya e. Kaasar a  !!!

"E kasi po, ibigay mo na phone ko.!" medyo pasigaw ko ng sabi....

"This?" sabay tiningnan yung phone kong 3210. Nagsmirk siya..

"Oo. May problema?" tanong ko habang nagtataray.

nagulat ako sa ginawa niya.  Ibinato ang phone ko ng sobrang layo. Shocks!!!

O.O

nag-init ang ulo ko.   how dare him!!

"HOY!!! DI PURKET LUMA ANG CELLPHONE KO IHAHAGIS MO NA LANG BIGLA IYON.!!" di ko na napigilan ang galit ko.

"That phone? o well, sorry. you can buy a new phone. Updated one. since you have money from my family " he then smirked. What? so ganun-ganun na lang? Bastos talaga to e no. 

"I DONT NEED THOSE UPDATED PHONE DAHIL TEXT AND CALL LANG NAMAN ANG KAILANGAN KO. PAANO NA YUNG MGA CONTACTS KO?!!!" nangingilid na ang mga luha sa mata ko. Don't cry Jesse.

"Then go! Fix it. It's not my problem. I'll wait you in 1 minute.." grrrrr... he walked away. shomay......

kinuha ko na yung phone kong sira-sira na. Durog-durog na nga kasi nadaanan pa ng mga sasakyan.. Bwisit na Kampong kadiliman yan!!!

Lord please give me long temperance.. please!!!!

kinuha ko na lang yung sim card ko. thanks God dahil hindi siya nasira. mukhang gagana pa.

Agad akong pumasok sa sasakyan niya. Aba!! Naka-BMW pa. isinara ko na lang yung pinto ng malakas na malakas  ....

"Oooooooppppssss Sorry!" with sarcastic smile.  pero sinadya ko talaga.. bwahaha. who cares. may pera naman siya.

"How dare you!!!" ola! nagalit siya. haha. ang cute Niya

what did I just say? CUTE?!!!!

erase. erase. erase.

pero bakit ganito ang tibok ng heart ko ? Ang bilis. parang kabayong tumatakbo.  ugh!!!

"Saan mo ba ako dadalhin Mr. Araneta?" tanong ko pero may pagkasweet...

"..........." okay talk to my hand... napa-hand gesture pa ako.

tumingin naman ako sa labas. Ang dilim ng ulap. Mukhang bubuhos ng malakas ang ulan maya-maya...

"Saan po ba tayo pupunta Mr. Araneta?!!!!" napasigaw ako. kasi naman, ayaw kong umaalis ng umuulan. e baka maabutan kami.although may car siya...

ang serious naman ng face niya... Hay naku.... mapagtripan nga.

"Hey!" medyo humarap ako sa kanya. still serious face.

"uy...!" tinapik ko yung balikat niya. No reaction.

Nilapit ko ang mukha ko sa tenga niya at ...

"Hoy!!!!! Saan ba tayo pupunta!!?"

Bigla na lang niyang itinigil ang sasakyan at muntik na akong mapasubsob sa dash board ng sasakyan. Nakalimutan ko palang mag seat belt.

Stupid Jesse!!!!!!!!!

"Ay kabayong palaka!" napapikit na lang ako. pero naramdaman ko yung bisig ni Mr. Araneta..

"YOU LADY!!!!!!!!!!" sigaw niya..

"Are you out of your mind?!!! Will you please keep quiet.?!" napagalitan pa ako. huhu. Hindi ako sanay na mapagalitan. Napapaiyak ako..  

"Eh ikaw kasi ayaw mo akong kausapin e.!!" nangingilid na luha ko hanggang kumawala ang luha ko.

Di ko alam pero kinabahan ako nung muntik na akong mauntog sa dash board. at sa takot ko Kay Mr. Araneta........

"...tsaka galit ka sa akin..." tuloy-tuloy na ang pagluha ko. Ayaw ko kasi ng may galit sa akin..

inayos ko na lang yung pag-upo ko at nag-face palm na lang ako. Nakakahiya sa kanya...

"tsk. Stop crying. Baka mahalata ni mom yan. we'll meet her. Dun tayo pupunta."

Napatigil ako sa sinabi niya. What? si Mrs. I mean mom imimeet kami?

Hindi ko inaasahan ang ginawa ni Mr. Araneta. Shoot. Naistatwa ako....

-------> to be continued

Sorry for late UD.. I'll update later. lulubos-lubosin ko na. he he. please read din pala yung new story ko. Sincerely Loving You <3 thanks!! Love you all. God bless.