The Business Affair

Chapter 27 The Date is Set

 The Date is Set

I woke up with my head throbbing and I groaned in pain as I felt my back ache and the room spin as I sat lousily on the bed with one elbow propped. Pinasadahan ko ng tingin ang kwarto. Madilim pa kaya sigurado akong gabi pa o di kaya'y nasa kalagitnaan na ng pagsapit ng umaga wala namang masyadong kakaiba pero may napansin akong isa. Wala sa kwarto si Trevor.

Asan na 'yun?

Napatanga ako sa may terrace. I could not recall everything that happened lastnight. Masyado kong tinutoo ang pagsasalaysay ko. Ang huli ko lang na natandaan ay walang habas lang ako sa pag-iyak habang todo alo naman si Trevor sa akin. I don't know if I cried myself to sleep but I think it happened that way. Alangan namang pinatulog ako ni Trevor diba? Asa naman ako. Mas makokomplika lang ang pag-iwas ko sa kanya pagnagkataon. But the problem is, di ako nakakatulog kapag binabangungot ako ng nakaraang iyon. Anong pinagkaiba ng kagabi sa ibang araw na binabaliw ko ang sarili ko sa pagsisisi? The thought made my forehead knot. Titingin sana ako sa orasan ng madako ang tingin ko sa dagat. Malakas ang alon. Ang ganda magswmming ngayon. 

I stood up to wear a bikini, a daring one dahil sa madilim ko lang naman pwedeng suotin 'yun, at naghanda para sa madaling araw na pagsi-swimming. Wala din naman si Trevor kaya wala din sigurong maghahanap sa akin saglit. I need to take my stress away too at sa tingin ko magandang ideya ang tubig. I went out of the room and headed towards the beach pero bago iyon ay tiningnan ko muna ang orasan. Alas tres ng umaga.

I snapped back to the present as I sped up for air and shook my head to get some of the water. Malayu-layo na ang narating ko na medyo nagpanganga sa akin. Varsity ako sa swimming before pero matagal ko na itong kinalimutan. This is one thing I've shared with Diana on the good times. I sighed. Stop thinking! My mind yelled and I did. I started to head back to the shore with a rush of huge waves making me fall up and down. Magsurfing nalang kaya ako? Maganda ang alon kaya pe-pwede na rin.

Napangiti ako sa iniisip ko as I glided with the waves not until I felt rock hard slap on my head. I felt the pain and numbness took over me until nothing was clear at nagsimula akong lumubog. 

****

Trevor's POV

"O, anong ginagawa mo dito? Kamusta na si Lei?" tanong sa akin ni Terrence. They were drinking at 3 am in the morning. Iniwan ko muna si Alessandra Denise sa kwarto so she can rest with the space. Hating gabi na din siyang tumigil sa pag-iiyak at kahit na pikit na ang mga mata niya ay may umaagos pa rin doon.

"Sleeping in the room" I said shortly as I grabbed peanuts. I'm planning to leave today instead of tomorrow para kay Lei. Now that I know what's going on with her and Diana, I felt the urge to protect her at hindi ko alam kung bakit. I don't entertain this kind of feeling. Not again. Certainly not now. 
Kaya ako pumunta dito.

"Asleep?" Her brother Andrew said and I just nodded as I sipped a bit of beer. "Would I be wrong kung tungkol ito kay Diana?" Franco asked with a brow raised. I stopped from raising another glass. I don't know what to answer so I played safe and kept my mouth shut. "So it's her again" 

"You know?" Alam nila pero di nila pinaalam sa akin?

"Anong you know? Manny Pacquiao?" singit ng kapatid ko and Andrew hit him in the head. "Gago! Manny Pacquiao ka diyan. Seryoso tayo dito eh"

"Ano nga? Nagtatanong lang eh."

"Si Mommy D 'yon! Uyam"

My shoulder sank and I gave them a bored look. Akala ko pa naman sasagutin ni Andrew 'yon ng maayos. Sasakyan lang pala tsk.