4 ders çok şükür bitmişti.4 ders değilde sanki 4 gün gibi geldi bana.Emre'yi görememiştim hiç.Yani görmüştüm ama yanıma gelmemişti.Her tenefüste sınıfın kapısına çıkıp orada Emre'yi beklemiştim.Gelmeyince de üst kata bi arkadaşımın yanına gidiyormuş gibi yapıp ona bakmaya karar verdim.Son derece sakince merdivenleri çıktım.İlk başta bakmadım.Onların sınıfının olduğu koridora değilde diğer koridora döndüm.2 dakika sonra tekrar sakince aşağıya inecektim.Ve koridoru terk edip onların sınıfının koridoruna çıkmıştım.Kafamı sınıfına doğru kaçamak bi bakış attım.Emre Bey'in etrafı kızlarla çevriliydi :)))
Sadece o öldürücü bakışlarımı ona yönlendirmekle yetindim.Bu bakışlar oldukça etkiliydi.Gördüm ki yanındaki kızlar çok güzel.Kıskandım evet.Ama ona bi şey diyemezdim.Ben onun neyiydim ki ? Sıradan bi okul arkadaşı... Bu düşüncelerle sınıfa ulaştım.Moralim çok bozuktu.Üstelik zil de çalmıştı.Gözyaşlarımı bırakmak için uygun bi ortamda değildim.Zil çalmamış olsa okulumuzun bahçesindeki en sonunca banka gidip otururdum yalnız başıma.Kimse görmez orayı.Daha sakindir.Moralim her bozuk olduğunda oraya giderim.Ama olmadı.Derken arkamdan bir ses geldi.
-Başak !!!
Evet,Emreydi...
Tam sevinmiştim cevap verecektim ki matematik öğretmenimiz -gönül işlerine çok hoşgörülü olmayan- Nihal Hoca göründü koridorun başında.
Karalı sesiyle
-Başak sınıfa gir ! dedi
Başım önde girdim sınıfa.Ama birazcık mutluydum.Emre gelmişti arkamdan.Derken o sıkıcı matematik dersi başladı.
"Allahım lütfen şu ders çabuk bitsin" dedim içimden.
Nihal Hoca
-Ne o Başak ? Not almıyor musun ? dedi.
+Defterimi evde unutmuşum.dedim.
-Aklını da başka birinde unuttun heralde. dedi
Kızardığımı hissediyordum.Sürtük karı işte..
Ders bitmişti :))))
Ve öğle arası...Emre'nin gelmesini istiyordum.Ben gitmiycektim.Ve sınıfın kapısının sağ tarafındaki pencerenin önündeki kaloriferin üstüne oturup beklemeye başladım :dd (Ne yazdığımı bende anlamadım.)
Pencereden dışarıya bakmaya başladım.Her ayak tıkırtısında arkamı dönüp koridora bakıyordum.Herkes vardı ama Emre yoktu.Derken Emre'nin sürekli beraber olduğu arkadaşları İhsan,Şahin ve Osman'ı gördüm :))))))
Emre sürekli onlarla olduğu için dışarı çıkmış olması imkansızdı.Ya da kızların yanındaydı.Of off neler düşünüyordum böyle ? Bu çocuk beni deli edecekti.
Arkamdaki koridordan bir "Pişt" sesi geldi.
Emreeeee :)))))
-Meraba dedim,şirin görünmeye çalışarak
+Meraba,napiyorsun burada ? dedi.
-Şey benn ımm sıkıldım da burada duruyordum öyle.dedim
Yalan söylediğimi anlamış gibi güldü.Ben ciddi durdum.Çünkü sinirliydimm.
+Başak,onlar benim arkadaşlarım.Biliyorsun değil mi ? dedi.
-Ne güzel Emre.De banane ki ? dedim.
+Ben sandım ki yani öyle sinirli bakınca beni kıskandın dedi.
Güldüm.
-İnsan kendisinin olmayan bi şeyi kıskanmaz dedim.
+Sende benim değilsin,ama ben seni kıskanıyorum dedi.
Hayran hayran baktım ona.Nolursa olsun ona kırılamıyordum.Ona kıyamıyordum.O güzel gözlerine,kısa boyuna ve o minnoş göbüşüne dayanamıyordum.Ona aşıktım !
-Şey,onlar senin sadece arkadaşın değil mi ? dedim.
Yüzüne memnun olduğunu ifade eden bi gülüş yayıldı.
+Sadece sınıf arkadaşlarım.dedi.
Bi süre sessiz durduk.Ardından Emre
+Dışarı çıkmak ister misin ? Aç mısın ? Ne yemek istersin ? dedi
-Soru bombardımanı demek.Heyecanlı insanlar bu noktada hep açık veriyor dedim.
Kızardı.
-Aslında dışarı çıkmak fena olmazdı dedim.
+Hadi o zaman dedi.
Daha 45 dakikamız vardı.Boş boş dolandık bahçede.Tam 45 dakika onun yanındaydım.Onun sesini doya doya dinledim.Güzel gözlerine baktım.Varlığını hissettim.Ve onun benim olduğunu düşündüm.Onunla mutluydum.Ama maalesef zil çaldı.Ve beni sınıfıma bıraktı.
+İyi dersler prenses.dedi.
-İyi dersler Emre dedim gülerek
+Şey diyecektim ben.Bugün müsaitsen bir şeyler yapalım mı ?
-Olur,müsaitim.Haberleşiriz dedim.
+Peki görüşürüz dedi.
Ve o son 3 ders benden mutlusu yoktu.
Ders bitti zil çaldı.Ve çantamı toplayıp sınıftan çıktım.Aşağıya indim.Servisin ön koltuğuna bindim.Tesadüf Emre'nin servisi de bizim yanımızda durmuştu.Ve önde oturuyordu.Ona baktım ve güldüm.O da bana el salladı.Bende ona el sallayacaktım ki servis hareket etti.Ama yine de el salladım.Elimi görmüş olacağı sırıtışından belliydi.
Yaklaşık 20 dakika sonra eve yetiştim.Çantamı fırlatıp odama koştum.Annem ve Murat amca evdeydi.
-Merabaaa diyip odama koştum.
+Kızım nereye ? dedi.
-Anne dışarıya çıkacam ben arkadaşlarla.dedim.
Ve hemen Emre'ye mesaj attım.
-Ne zaman çıkabilirsin ?
+Sen ne zaman istersen.dedi
-Ben yarım saate hazırım.
+Tamam bekliyorum prenses.Nerede buluşalım ?
-Avm'deki sinema ?
+Tamam canım.Yarım saat sonra evden çıkarım.dedi
-Peki,görüşürüz.dedim
Şimdi ben ne giyecektim ?
Siyah yırtık kotumun üzerine üzerinde siyah kuru kafa baskısı olan tişörtümü giymeye karar verdim.Altına da beyaz Superga'larımı giydim.Saçlarımı düzleştirdim.Gözüme eyeliner çektim.Ve hazırdım.Umarım buluşmamız güzel geçerdi...
