Undo This Hurt

Chapter Eleven

Jasmine decided to have a vacation back in the Philippines this summer. It was her gift to me, a ticket flight back to the Philippines. Next month would be her flight, unfortunately, I'm going to extend my time to my mother and to my work in Brazil. I have to look for a caregiver for my dear mother but I will follow her there as soon as I found someone. My mum preferred in Brazil than Philippines and in addition to the reason, she has lupus that's why she can't go with me even she wanted to.

I felt a little excitement when I knew I am going back to the Philippines. I will finally had a time to go back in the house where that girl lived. The last time me and Jasmine had sex, she suddenly got upset when she heard the name Payton in my voice.

I have to reason out that day... and eventually she forgot about her. She never knew that Payton is a lovely girl.

--

PAYTON

I am pushing the stroller of my six-month-old baby after the mass and after we talk to Father who'd also been my close friend since I was stayed and lived in the orphanage. Tuwang-tuwa lagi ang baby ko sa tuwing may kumakausap sa kanya. Lagi syang nag lalabas ng ingay na tila ba nakikipag usap din sya sa mga tao.

Linggo-linggo kaming nag sisimba dito kaya naman kilala na ni Father ang Baby Nigel namin. Naipag dasal nya ring sana maging isa sya sa mga sugo ng panginoon sa mga susunod pang mga taon.

Sabay sa pag sayaw ng hangin ang sundress na suot ko na pinatungan ko ng cardigan. Nakaharap sa akin si Baby Nigel habang tinutulak ko ang stroller nya. Masaya syang nag lalaro ng kanyang Caracas na maliit na laruan habang naka pasak sa kanyang bibig ang pacifier nya.

Nag tuloy-tuloy lamang ako sa pag tulak sa stroller hanggang sa makarating kami sa park. Pumwesto kami sa may tabi ng lawa kung saan masarap ang simoy ng hangin. Ilang saglit lang ay umaringit na ang baby ko dahil natanggal sa kanyang bibig ang pacifier na kanina nya pa sinisipsip.

Agad ko syang kinarga paalis sa stroller at naupo kami sa upuan sa tabi naming mag ina. Hinagkan ko ng paulit-ulit ang kanyang mapula at matabang pisngi habang karga-karga ko sya. Humahiggik sya ng humahiggik hanggang sa tinigilan ko na ang pag halik at pag kilita sa kanyang maliit at malambot na katawan.

Nilabas ko ang phone ko at kinuhaan ko sya ulit ng litrato sa iba't ibang anggulo, solo at madalas ay kasama ako. Pag katapos ko syang kuhaan ng litrato ay tinawagan ko si Ninang para sinduin kami dito sa park.

Habang nag hihintay ay nilaro ko ng nilaro ang baby ko. Naging mahirap at minsan ay naging madali sa akin ang anim na buwang pag papalaki sa anak ko dahil na rin sa tulong ng mga nakakatanda sa akin.

Minsan ay naliligo ako na kasama sya sa banyo habang nakahiga sa kanyang baby bed. Sa loob ng anim na buwan, naging mahirap sa akin ang sugat na iniwan ng pag kakalabas nya sa aking tiyan. Bawal akong mag buhat ng mabibigat lalo bawal akong kumain ng favorite kong mga seafood. Gayon pa man, heto na ako. Hindi pa man sya tuluyan malaki pero worth it ang lahat ng hirap namin dahil alam kong lumalaki syang matalino at malapit sa Diyos.

Hanggang ngayon ay naka-apelyido pa rin sya sa akin, pero kung sakaling bumalik si Isaiah ay tanggap akong ipapalit ang apelyido nya. Kaso medyo hindi tanggap ni papa ang desisyon kong iyon. Kahit hindi nya pa man nakikita at nakikilala si Isaiah ay ayaw na nito sa kanya. Feeling nya naging duwag si Isaiah na harapin ang totoo, kaya hanggang ngayon ay hindi pa rin sya nag papakita sa akin.

At tungkol naman sa pamilya ni Papa? Hanggang ngayon hindi pa rin kami nag kakaharap-harap. Humahanap ng magandang tiyempo ang papa sa tatlo nitong anak sa Pilipinas. Nabanggit sa akin ni Papa na kung pwede ay sa pag balik na ni Jasmine ang panganay nyang anak na nasa Brazil ngayon. Si Jasmine ang tinutukoy nya sa akin noon na mahirap pakiusapan at medyo lihis ang utak pag dating sa mga pag tataksil.