Undo This Hurt

Chapter Twelve

PAYTON

Dumating ang araw na nakauwi na si Jasmine sa Pilipinas. Nasa bahay lang ako noong araw na iyon habang sila ay sinundo si Jasmine sa airport kasama si Papa. Binalitaan na lang ako ni Papa through text. Makalipas ng ilang araw ay bumyahe na sila papuntang Zambales nang hindi kasama si Papa.

Ang balak kasi ni Tita Michelle ang asawa ni Papa ay sumunod na lang kami doon kasama si Baby Nigel. Hindi din makakasama si Ninang sa outing namin dahil nagka-emergency ang anak nyang nag ta-trabaho Japan bilang isang restaurant owner impluwensya na rin ng kanyang Daddy na Hapon. Kaya naman ako lang ang mag-isa sa bahay ngayon kasama si Nigel at ang isang kasambahay ni Ninang na si Mae.

Bandang hapon ng dumating si Papa sa bahay para sunduin kami. Hindi pa ako tapos mag impake ng gamit ni Baby Nigel kaya naman nag hintay pa si Papa ng kalahating oras para matapos ko ang lahat ng hindi ko pa nagagawa. Nabanggit nyang nandoon na daw sila sa Zambales, nakapag bonding na sila at nakapag swimming na rin sa beach doon.

Bandang alas-sais na kami ng maka-alis sa bahay. Habang nag babyahe ay tulog kaming mag-ina sa back seat ni Baby.

At 10 ng gabi na kami nakarating sa Zambales. Nag check-in kami sa bukod na kwarto kasama ang anak ko. Doon din naka-check in ang pamilya ni Papa. Kaya naman nang maihatid kami ni Papa sa kwarto naman ay nag paalam na syang pupunta na sa kabilang kwarto kung saan nandoon ang pamilya nila.

Agad kong nilapag si Baby Nigel sa kama. Nilagay ko ang hotdog pillows nya sa mag kabilang gilid. Mabuti na lang at medyo malaki ang kama kaya hindi agad agad mahuhulog ang Baby ko.

Nag asikaso ako ng sarili ko at nag padeliver na rin ng pagkain sa room namin. Pag katapos kumain ay si Baby Nigel naman ang inasikaso ko, pinalitan ko sya ng damit at pinadede sa akin hanggang sa makatulog na sya sa aking bisig.

Malalim na ang gabi pero hindi pa rin ako makatulog. Sumasanggi sa isip ko kung ano ang maaring mangyari bukas. Kung ano ang magiging reaksyon ng mga anak ni Papa sa akin at kay Baby Nigel.

At habang tulog si Baby Nigel, kinuha ko ang phone ko at lumabas sa balcony ng kwarto namin. It's a seaview place, the curtain behind me started to dance as I opened the sliding door, and even my hair danced haphazardly. It is nice to see the sea again... its calmness, the sound of the waves crashing directly through the rock formation and in the shore. Last time I went in the beach was on a school trip where all of my block mates sang while we are inside the bus. Danced in the fine sand with their own summer shorts and bikinis.

Kitang-kita din sa aking pwesto ang liwanag na nang gagaling sa maliit na bonfire. I have to admit that I'm missing to be with my friends before, but suddenly they treated me as their enemy just because I got a title of being a Prom Queen when I was a third year college. And they caught me kissed on the forehead by their Prince Charming. They used to believed that I betrayed them, that I'd been a selfish friend and because of that I got bullied many times because of them.

Every now and then, I wasn't a very social-active-type of girl. I always want to be alone by myself and nothing else. I only have two bestfriends in my childhood and in my teenage, they are my cousins but when Papa wants to moved to our new house in Manila I haven't had a chance to go there and visit them. Seemed I left them entirely... and never gonna see them again.

Napangiti na lang ako nang wala sa huwisyo dahil sa mga naalala ko ngayon gabi. At isa pa sa inaalala ko... iyon ay baka hindi na mag karoon ng Papa ang anak ko. I'm so tired of waiting... I'm so tired to assume that Isaiah would be back in the right time on the clock.

Bigla na lang tumulo ang luha ko sa mag kabilang pisngi. Hindi ko mapigilan ang luha ko. I know now to myself that I love him, I am willing to say that to him once he would back. Pero sobra na kong napapagod kasi ang tagal na.