Ben seni bir sonbahar günü sevdim.
Solan karanfillere , kuruyan ağaçlara inat.
Ben seni içime attım.
Sonbaharla sessizliğe kucak açarken,
Yüreğimde bir feryatla sana merhaba dedim.
Bazen umudum tükensede eylülle sana selam verdim
Konuşmadım kimselerle karalar bağladım
Bu aşk da kendim kayboldum da seni kaybetmedim
Yaprakla dökülürken yavaş yavaş
Ben yinede seni terketmedim
Sonbahar bitti...
Ama içimdeki sen bitmedin
Eylüle veda ettim...
Ama sana hiç veda etmedim, edemedim.
Çünkü sen beni içimde hiç kopmayacakmış gibi kök saldın.
Yıkılmamak için sarıldım sana
Sen benim sonbaharı sevme sebebimsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoetryAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
