Sen hiç sevmedin ki beni.
Sevseydin, bilirdin çaresizlikten kıvrandığımı...
Yaşar gibi yaptığım bu hayatın bana dar geldiğini...
Sana ne çok ihtiyaç duyduğumu...
Bilirdin... ama bilemedin
Bilemedin... bilmek istemedin
Merak bile etmedin...
Güvenim kalmadı artık sevda denilen kaleş duyguya
"Seni seviyorum "demenin bu kadar basit oluşuna ve
Kolayca sarf edilmesine şaşıyorum sadece...
Ne kadar çok canım yanıyor bi bilsen...
Ama bilemezsin ki...
Çünkü sen hiç sevmedin ki beni...
Duygularım sahipsiz, hislerim yetim
Sahip çıkmadın sen hiç onlara...
Sen kendi sevgine bile cahildin oysaki...
Gittin...sevmedin...merhamet eylemedin...
Dönüşü olmayan çıkmaz bir sokak,
Ulaşılması imkansız olan sen...
Katre katre kan damlarken yüreğimden,
Sahiplenemediğin duygularım ağlıyor duyuyor musun?
Ama duyamazsın ki ...
Çünkü sen hiç sevmedin ki beni...
Bir uçurum hasreti seni sevmek belki.
Saatler her akşam sen gece
Gelecekmissin gibi yakın ama bir o kadar da uzak
Öyle imkansız öyle muhtemel...
Bir sana hasret kaldım bu kadar.
Bir tek sen az oldun isteklerim içinde.
Hissediyor musun öbür yanım kaldı senin yanında
Ne konuşur ne de susar...
Ama hissedemezsin ki...
Çünkü sen hiç sevmedin ki beni. ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoesiaAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
