Öyle kırgınım ki,
Dilim susuyor ama kalbim bu sessizliğe isyan ediyor.
Öyle canım yanıyor ki,
Göz yaşlarım akmıyorda içime sızıyor.
Öyle çaresizim ki,
Olmayacak bir aşkın rüyası beni çıkmaza sürüklüyor.
Öyle bitkinim ki,
Sevmediğini bile bile yürek ona gidiyor.
Gittiği her adımında bitiyor, tükeniyor.
Şimdi içimin en hücra köşesine sakladım seni.
Kimsenin bilemediği, görmediği,
Sadece benim olan, Sadece sana ait olan.
Neler hissettiğimi görebildiğin yere,
Kalbime sakladım seni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoesíaAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
