BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN

HÜZÜN KOKULU GECELER

Acıya zincirlendi ruhum,
Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime...

Kan revan göğsümün kıyısında,
Yemin içmiş kelimeler sensizliğe...

Şafak ilmeklerini söktüğünde,
Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde...

Ruhumun çatlak topraklarında,
Kurumaya yüz tuttu güller...

Gecenin hüznü çekildi kıyılarıma,
Umutlar dadandı avuçlarıma...

Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi,
Dikişlerini gökyüzüne geçirmiş...

Kasırga misali yarıldı ruhum,
İdam sehpası bırakıldı her bedene...