Yıkık dökük bir harabedir zihnim,
Düşünceler içinde acizim.
Dört yanımı sardı kırılmışlık
Ne kadar çaresizim.
İçimde meyhus anılar kol gezerken
Zamansızlığın içinde debelenirim
Sonra
Çatlar dudaklarım
Ah ben
Ne kadar yorgunum
Vakit esir alır beni,
Yüreğime ıstıraplar düşer
Bakışlarım
düşlerim
sancılanır
Yanlızlığın ortasında
gece saklasa da izleri mi.
Çıkmaz sokaklara sürüklenirim
Çünkü Ben
geceye mahkum bir sessizliğim
Ve hayata
Nereden baksam
Bir tutarsızlık çıkar karşıma..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoesíaAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
