İlkbahar yağmurunu damla damla hissedip,
Bembeyaz bulutlara sarmaktır seni sevmek.
Bir kuşun kanadında uçarmış gibi,
Gönüller vuslatına ermektir seni sevmek.
İlkbahar kırlarında papatya falı gibi,
"Seviyor mudur " diye sormaktır seni sevmek.
Aşkın yolu huzura çıkar gibi,
Uğrunda kaybolmaktır seni sevmek.
Tüm şehir sessizliğe bulanırken çığlıklarımda,
Sana muhtaç kelimeleri sayıklamaktır seni sevmek.
Herkes yüz çevirmişken bize,
Gülüşlerine sığınmaktır seni sevmek.
Ömrümü ömrüne feda edip,
İsmini dağlara taşlara yazmaktır seni sevmek.
Sana ulaşmayı hayal edip,
Sana kavuşmayı arzulamaktır seni sevmek.
Yağan yağmur iliklerime kadar işlerken,
Üşümemek için sarılmaktır seni sevmek.
Gönül zindanlarıma herşeyi hapsederken,
Kirpiklerimdeki uykuya sırnaşmaktadır seni sevmek.
Seni sevmek ibadet, Yaradan'a şükürdür,
Yüreğimin ortasına vurulmuş prangadır.
Aynı gönül içinde iki cihan ömürdür,
Bu dünyada cenneti görmektir seni sevmek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoetryAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
