Gizler gibi,
Bekler gibi,
Acı çeker gibi... gelmeyeceğini bilir gibi.
Kalbine saklayıp gider gibi.
Ben sen olduğun için sevdim seni ...
Hani beni neden sevdin dedinya ...?
Ben işte sen olduğun için sevdim seni...
İmkansız olan ne bende ki sen nede kalbimdeki aşkın...
Herşeyden önceydin...yürüdüğüm bütün yolların tek çıkışıydın
Ben sen olduğun için sevdim seni..acıtarak sevdirdin beni
Defalarca yüreğimi paramparça etmene rağmen,
Gözlerimdeki yaşları inatla akıtmama rağmen,
Sensiz geçen her günü senin geleceğini umarak
Umutla,özlemle, kırgınlıkla,acıyla bekledim...
Oysa ben seni bir anne duası kadar içten sevdim
Dilime kilit yüreğime pranga vururcasına...
Mutluluklarıma, güzel günlerime elvada ... senle herşeye kucak açarcasına...
Ne kadarda zormuş her gün yokluğunla kucaklaşmak,
Ben sen olduğun için sevdim seni, acıtarak sevdirdin kendini
Acını sakladım içimde ona bile muhtaç olan yüreğim için...
Gülüşünü sakladım zihnime hiç kimseler görmesin diye
Senin sevgin beni bitirirken ben yinede sen olduğun için sevdim seni
Kendini içime işlerken sevdanın acı feryatları yüreğimi parçaladı.
Kelimelerini, bakışlarını hapsettim yalnız sen yalnızca sen olasın , bir tek bende kalasın diye...
Aşkımın büyüklüğünü ölçesin diye değil bende ki seni gör diye değil
Seni sen olduğun için sevdim işte , acıtarak sevdirdin kendini
Yaş yerine ,hasret ağlayan gözlerimle, kan akıtan yüreğimle
Herşeyi , herkesi, yaşamayı bırakarak
Mecburiyetler biriktirdim sana rağmen. ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU SONSUZ KAYBOLUŞTAN
PoesíaAcıya zincirlendi ruhum, Yanık tenli yıldızlar iliştirdim yüreğime... Kan revan göğsümün kıyısında, Yemin içmiş kelimeler sensizliğe... Şafak ilmeklerini söktüğünde, Serçeler özgürce uçuştu gökyüzümde... ... Göğün dağarcığına hapsedilmiş mavi, Dikiş...
