The Fall Stealth

CHAPTER 10

Hi!

-

NANGINGINIG na nagtungo ako sa sulok ng kwarto ko. I look at the room.. no.. this is not even my room. Maganda ang kwarto ko dati, kulay old rose ang kulay ng dingding at mabango ngunit ang kwartong to ay luma at mabaho. Oh! I forgot, sa attic nila ako ipinatapon. They lock me here!

My life which is beyond perfect suddenly turned 360 degrees when my parents die. I sobbed. Wala pang dalawang araw noong inilibiang ang mama at papa ko pero hito ang mga kamag anak nagtatamasa na sa karangyaan hindi naman nila pinag hirapan. 

"B-Bakit niyo ako iniwan mag-isa! S-sana! Sana! Sumama nalang ako!" Hinagpis ko habang patuloy padin sa pag agos sa luhang hindi na ata tumitigil. Why Lord?! Sana kinuha niyo nalang din po ako! 

My mom and my dad.... sabi nila hindi nila ako iiwan. Anong nangyari ngayon? Bakit mag-isa nalang ako? 

Kinapa ko ang dibdib ko. Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi ko kaya... 

"M-ma.. p-pa..." Bulong ko sa hangin habang sinusuntok ang kaliwang bahagi ng dibdib ko. Hindi nawawala ang sakit. Halos hindi na ako makahinga. 

I looked up to the both of them. Mahal na mahal ko ang mga magulang ko. Ang aga naman ata silang kinuha ng itaas sa akin.  Ano na ang mangyayari sakin?

Alam ko sa sarili kong walang matitira sa akin lalo na't rinig na rinig ko ang pag-uusap ng tiyuhan ko at ang asawa niya sa mga balak nilang pagkuha ng kompanya na pinaghirapang itayo ng papa ko. Oh Lord! Sana man lang makaalis pa ako ng buhay sa bahay na ito. Kahit iyon nalang.  

I jumped out when someone barged in the attic. It's my uncle Marcelo. 

"When Atty. Medina arrive permahan mo lahat ng papeles na ibibigay niya."  Wala akong isinagot sa sinabi niya at yumuko nalang at tahimik na umiiyak. 

Hindi umabot ng isang oras ay dumating si Atty. Media, our family lawayer, at inilapag ang mga papeles na dapat kung pepermahan. I am so scared then I remember what Atty. Medina told me when he visit the wake of my parents telling me not to sign any papers at kahit anong mangyari wag akong papayag. 

Sinunod ko ang sinabi ng attorney.. and yun din ang simula ng pasakit na ibingay nila sa akin. 

"Matigas ka ding bata ka ano!" He lashed out his whip and I cried out of pain. Ganito nalang palagi. Walang habas na pagmamaltrato ang ginawa nila sa akin. 

Sampal. Suntok. Sipa. Hagis. Lahat ginawa na nila. 

"TAMA NA!" Sigaw ko pero patuloy pa din siya paglalatigo sa likod ko. 

Ayoko na.. Can someone take the pain that I feeling right now?

Please save me.. 

"FOREST!"

"FOREST! Baby wake up!" Napabangon ako habang habol na habol ang hininga.

Another nightmare for me... 

Nilingon ko ang katabi ko he suddenly cupped my face using his hands at inilapit niya ang mukha niya. "You made me worried, witch." Mahinang wika niya. Tuluyang nagbagsakan ang mga luhang hindi ko alam ko para saan. 

Kinapa ko kong nasaan naroroon ang puso ko. It's beating. I'm alive. Pero bakit masakit? 

Naramdaman ko nalang ang paghagod ni Fall sa likod ko. "I made up my mind, Forest Anny, you'll stay here with me and you will not disobey me this time. Time's up to your forest life, my dear." Hindi ko alam ang ire-react ko sa sinabi niya.