Never Shall We Fail (an Ara Galang/Thomas Torres FF)

Chapter 4

12:00pm @Agno

Since tapos na ang first class nila Ara at Carol nagdecide sila na kumain sa Agno. Habang kumakain nagkwekwentuhan din sila tungkol sa kanilang subject kung saan sila magkaklase. "Arsy nakakastress si prof. no, ang dami nating gagawing papers, hindi ko pa nga nasisimulan eh." Sabi ni Carol. "Well, I'm so lucky malapit ko ng matapos yung mga paperss na pinapagawa ni prof., malas mo lang Cars. Haha." Sabi ni Ara na may hlong pangaasar. "Arsy, can I have a favor? Please..." Pagmamakaawang sabi ni Carol, with matching puppy eyes. "Tumigil ka nga di bagay sayo yan no! Haha. Ano ba yon?" Sabi ni Ara. "Pag natapos mo na papers mo, pwede pakopya since we're classmate naman eh, Arsy?" Nakangiting sabi ni Carol. "No way! Magsipag ka! Wag kang tamad! Hahaha." Patawang sabi ni Ara. "Hmp! Ang sama mo naman. Di bale na lang, ang bully mo talaga Arsy!" Sabi ni Carol. Nagkatinginan naman silang dalawa at sabay nilang sabi ang palaging sinasabi ng bullies. "Once a bully, always a bully!" Sabay nilang pagkasabi.

>>>Fastfoward>>>

1:50pm

Ara's POV

After namin kumain ni Carol sa Agno I decided na pumunta na sa second class ko for today. Naglalakad ako ngayon sa campus papuntang building kung saan ang secon class ko magaganap.

Pagkapasok ko sa buildig I decided to take the stairs na lang since maaga pa mamayang 2:20 pasok ko, ayoko rin umuwi ng dorm para magpahinga dahil walang tao, scary kaya yun wala akong kasama mamaya may white lady. Haha. Tanda ko na naniniwala pa ko sa multo. Haha. Eh, paano kung totoo nga.    

Nandito nako sa hall kung asan ang classroom ko, ng may narinig akong umiiyak, nakakakilabot, sundan ko kaya kung saan nagmumula ang tunog. Sinundan ko ang tunog at dinala naman ako ng mga paa ko sa isang abandoned na classroom. Nakakataakot may umiiyak sa isang abandoned na classroom. Tumuloy ako sa loob ng classroom at puro ito alikabok at siper webs. Sinundan ko ulit yung iyak at ang na tagpuan ko ay isang lalaki na nakaupo sa sulok ng classroom. Nakaupo sya habang nakayuko at yakap-yakap ang kanyang tuhod. Hindi man nya lang ako napansin. At nagsimula akong magsalita.  

"Uhhmmm.. Okay ka lang ba?" Pagalala kong tanong sa lalaking ito. Ay hindi Victonara okay lang sya kaya sya umiiyak, tears of joy. Pati sarili ko binabara ko -_-. Nakakatakot sya baka multo sya kaya hindi nya ako napapansin? Huh? Tuloy pa rin sya sa pagiyak at ginawa ko na lang ay umupo sa tabi nya. At nagsimula ulit akong magsalita. "Ah, alam ko na, may problema ka no? Let me guess, brokehearted?" Tanong ko sa kanya in a seriuos tone. Dahan-dahan naman nya itinaas ang kanyang ulo at nilabas ko ang aking panyo at ipinahiram to sa kanya. "Pano mo naman nalaman?" Tanong nya habang nag so-sob. "Ikaw pala yan......Mr. Torres? Alam ko syempre mukhang-mukha na dahil sa love ang dahilan ng pagiyak mo." I said in a serious tone. Kawawa naman sya sino kaya yung babae? "Kilala mo pala ako. *sob*" Sabi nya. "Oo naman." Sabi ko. "Bat ka andito?" Tanong nya. "May narinig kasi akong umiiyak, pupunta na sana ako sa class ko dito lang din yung classroom ko, dito sa hall malapit lang dito sa room na to. Eh narinig kita konsensya ko yun kapag nag comit kang magsuicide, diba?" Sabi ko."Alam mo, ang tanga ko lang , 1 year na kami nagsama ng girlfriend ko yun pala 1 year nya na din akong niloloko." Sabi ni lalake sabay iyak.

"Kayo pa rin ba? Sino nakipag break?" Seryoso kong tanong.

"Hindi na *sob* ako ang nakipagbreak sa kanya. I caught her this morning cheating on me, she was kissing another guy and the were holding their hands together. I was so hurt on what I saw, I love her so much but she wasted it. I approached them and then I punched the guy *sob* my girlfriend was so shocked on what happened she doesn't know what to do  when she saw me puched the guy. She was scared and she started explaining everything *sob* that she doesn't love me anymore *sob* and then I broke up with her. *sob* It really hurts, I also blame myself 'cause I didn't even notice that she already has a boyfriend, she's a two timer. *sob*." Pagkatapos nung ga sinabi nya hindi ko na lang namalayan na umiiyak na rin ako. Grabe ang sakit nun, para kang nabagsakan ng langit.

What should I do? Ah! Alam ko na. "Tanga na lang sya sinaktan nya ang nagiisang 'the' Thomas Torres. Alam kong mahirap at masakit pero di naman sa nakikialam, *sigh* kalimutan mo na lang sya kahit mahirap, subukan mo munang hindi pumasok at pumunta sa province nyo at magpakasaya, advice lang." Sabi ko ng nakayuko. "Edi nakikialam ka na nga, pero salamat sa advice mo, susubukan ko syang kaimutan. Kahit mahirap." Sabi nya with a fake smile. And then tumayo na kami at nagulat ako ng niyakap nya ko. "Oh, bat mo ko niyakap?" Tanong ko habang nakayakap parin sya sakin. Wew ang higpit ng pagkayakap nya. Tapos isinubsub nya naman ang mukha nya sa leeg ko, naramdaman ko naman na may likidong umalabas sa kanyang mga mata.

"Oh, tumigil ka na nga dyan sa pagiyak mo di bagay." Sabi ko at kumawala sa pagkayap nito.

"Salamat ah." Matipid nyang sinabi sabay punas ng mga luha. "Labas na tayo." Dagdag nyang pagkasabi. "Tara na, baka late na ko sa class ko." Sabi ko.

Pagkalabas namin-

"Uhm, anong oras na pala?" Tanong nya sakin. "Ahh.. *tingin ssa wrist watch* 2:25." Sabi ko. "2:25? Okay lang wala naman na akong pasok puro training na lang." Sabi nya. "2:25!?" Gulat na pagkasabi ko. "Oh no! Late na ko! O sige see yu next time!" Sabi ko sabay takbo.

Pagdating ko sa class lahat sila ay nakatingin sa akin. Oh my... "Prof. sorry I'm late." Hini-hingal kong pagkasabi. "Okay, take a sit Ms. Galang. May I ask you a question Ms. Galang? Why are you late?" Tanong ni prof. di pa nga ako nakakasagot  sa first question nya deretso naman kaagad sa second question nya. Aba matinde! "Uhm..Kasi prof-" Hindi na natuloy ang pagkasabi ko ng may kumatok sa pituan. Oh my.. Bat andito sya? "Oh, Mr. Torres bakit andito ka?" Tanong ni prof. kay liit. "Uhm.. prof. wag nyo na po si Ara pagalitan ako naman po may kasalanan kung bakit sya late eh." Sagot ni Thomas. Bakit nya kailangan gawin yun hindi naman ako papagalitann eh tinatanong lang naman ako. "Ah, ganon ba? O sige. Eh. Bakit naman ikaw ang may kasalanan ano bang ginawa nyo?" Tanong ni prof. "Nagusap lang po." Matipid na sagot ni liit. "Oh sige maaari kanang umalis, I believe may tarining pa kayo this afternoon." Sabi ni prof. kay Thomas. Tumingin naman sakin si Thomas at nginitian ako gumanti naman din ako ng ngiti sa kanya. At nag wave goodbye na sya. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[A/N: Magiging friends ba sila next time? Sana. Sana hindi. Joke lang. Hehe. Keep supproting NSWF. Until next chapter.]