Senpai! |Chaelisa Texting| (Tamamlandı)

1.2 | Kan

Lisa: Geliyorum

Rose'yi yakasından tutan genç kafasına sertçe geçirilen karpuzlu soda şişesi ile ellerini Rose'den çekip kendini yer bıraktı.

"Ne oluyor lan?"

Sigarası hala dudaklarının arasında olan genç, karanlıkta görülmeyen fakat az da olsa farkedilen kişiye bir yumruk savurdu. Yumruğunun koluna çarptığını fark ettiğinde zarar verdiğini sanmıştı fakat karşısında duran bedenin kırık şişeyi (az önce arkadaşının kafasında kırdığı şişe) koluna geçirmesi ile acı ile bağırdı.

Diğeri ise yutkundu ve arkasına bakmadan oradan kaçtı.

Rose az önce neler olduğunu bilmiyordu.

On beş saniye. Bütün bunlar inanılmaz gelebilirdi belki fakat sadece on beş saniye de olmuştu.

Lisa'nın mesajını hatırlaması ile çok az vuran ışığın vücudunu belli ettiği kişiye baktı. Saçları veya yüzü gölgenin tam altında durduğu için görülmüyordu.

Titreyen ve ağlamaklı sesi ile konuştu;

"L-lisa?"

Aklı hala az önce olanlardaydı.

Ölebilirdi, saldırıya uğrayabilirdi veya aklından geçirmeye bile korktuğu şeyler olabilirdi.

Kendiyle eşit boyda olan zayıf beden ani bir hareketle ona Rose'ye sarıldı ve kafasını boynuna gömdü.

"Eve git..." diye fısıldadı.

Rose bu fısıltı ile ürküldü. Lisa, Rose'nin titreyen bedenine biraz daha sıkı sarıldı ve kendini ilk kez iyi biri gibi hissettiğini farketti.

Saf biriymiş gibi hissetti.

Mutlu birisi gibi.

Kimseyi öldürmemiş gibi...

Hızla kalktı ve sesinin anlaşılmasını istemediği için fısıldadı;

"Git."

Rose ayağa kalktı ve karşısında duran bedene baktı. Hala yüzünü göremiyordu. Görmeye dayanabileceğini de düşünmüyordu.

"Ben... Teşekkür ederim."

Rose arkasını döndü ve eve doğru koştu.

Lisa, Rose'nin koşan bedenine baktı ve gözünden kaybolduğunda hızla yere çöküp sancılar giren kalbine elini bastırdı.

"Acıyor..."

Senpai: Lisa, ben... Ne diyeceğimi bilemiyorum

Senpai: Ben çok teşekkür ederim

Senpai: Doğru zamanda doğru yerde ne işin vardı bilmiyorum

Senpai: Beni takip mi ediyordun bilmiyordum ama

Senpai: Teşekkürler Lisa...

Lisa: Önemli değil, Rose. Bir daha akşam dışarı çıkma.

Zorlukla yanıt yazdı ve birden burnundan akan kanı eliyle sildi.

"Lanet olsun..."