1.6 | Telefon

1K 122 17
                                    

"Lalice!"

Elinde duran telefonla hızla Lalice'in gittiği yollardan geçti ve görüş açısına geçtiği an durdu.

"Lalice, Lisa sensin öyle değil mi!?"

İçinde tahmin edemeyeceği türde bir heyecan ve mutluluk vardı.

"Lisa? Ne diyorsun?"

Rose ona yaklaştı ve elindeki telefonu gösterdi.

"Telefonlarımız, karışmış. Son gelen mesaj benim sana, yani Lisa'ya attığım mesaj. Lisa sensin, öyle değil mi?"

"Ha, 'Lisa' adlı arkadaşını tanımıyor musun da bana o olup olmadığımı soruyorsun?"

"Ah, peki. Tanrım... Şurada duran çocuk çok yakışıklı değil mi sence de?"

Lalice kaşlarını çattı ve çocuğa baktı.

"Hayır, sen beğendin mi?" dedi. Sesinde Rose'nin anlayamadığı türden bir tuhaflık vardı.

"Eh, evet. Acaba onunla konuşsam mı?"

"Bence yapma. Beni ilgilendirmez gerçi, al şu telefonunu."

"Hadi ama Lalice! Lisa sensin, biliyorum. O gece beni kurtaran bedenle aynı kıvrımlara sahipsin! Neden inkar ediyorsun?"

"Seni sevebileceğimi düşünmen bile iğrenç ötesi tamam mı? Sen bir kızsın!"

"Ne?"

Rose durdu ve donuk bakışları ile ona baktı.

Lisa asla böyle bir şey söylemezdi.

"Fakat... Ben..."

"Ne? Seni sevdiğime ve anonim mesajlar attığıma mı kandın? Şimdi de büyük ihtimalle beni anlama diye kaba konuşuyorum sanarsın ha?" dedi ve ağzından bir 'hıh' mırıltısı çıktı. Küçümsercesine Rose'ye bakıyordu ve kollarını önünde birleştirmişti.

"O zaman... Telefon?"

"Ah, benim telefonum değildi." dedi ve cebinden pembe kılıflı bir telefon daha çıkardı.

"Bu benim telefonum, diğer telefonu ise biz çarpışmadan yaklaşık on saniye önce yerde bulmuştum. Neyse, sahibine götüreceğim."

Rose bir umutla gülümsedi.

"Sahibi kim biliyor musun?"

"Hayır, müdüre götüreceğim ve büyük ihtimalle anons yapar. Soru sormayı kes ve ver şu telefonu."

Rose denileni yaptı ve tek kaşını kaldırdı.

"Feo için hiç üzülmüyor gibisin?"

"Eh, onunla geçen tartıştık ve..."

Lalice birkaç saniye boyunca başını yere eğdi ve ayakkabılarına baktı.

"Bir sorun mu var Lalice?" diye sordu Rose, ona doğru yanaşırken.

Lalice saf bir tavırla kaşlarını hafif çattı ve başını kaldırıp Rose'ye baktı.

"R-rose?

"İyi olduğuna emin misin Lalice?"

Lalice yutkundu ve elindeki iki telefona baktı. Sonra ise yeniden Rose'ye baktı.

"B-ben... Gitmeliyim."

Ses tonu ve bakışları birden değişmiş, az önce olan havalı ve sert kız yerine saf ve tuhaf birisi gelmişti.

Rose buna anlam veremeyerek ondan koşarak uzaklaşan Lalice'e baktı.

"Tuhaf..."

~~~

Vote vermeyi unutmayın 🌈💕

Senpai! |Chaelisa Texting| (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin