HOSPITAL × TaeGi

4. Bölüm

Seslerin geldiği yöne baktığımda 'Derdin ne senin?!' diye bağıranın Yoon Gi olduğunu ve aniden Dong Hyun'un suratına geçirdiği yumruğu... Dong Hyun'un burnundan ve dudağından bir miktar kan gelmesine sebep olmuştu.

"Doktor Yoongi!" diye bağırdığımda beni gördüğü için oldukça şaşırmış görünüyordu. Dong Hyun'un yakasını bırakıp, üzerine çeki düzen vermiş ve bana doğru yaklaşmıştı.

Neden burada olduğumu soran gözlerle bakıyordu. Yutkundum ve "Hava bu kadar güzelken hastane odasında yatmak ne kadar can sıkıcı biliyor musun? Hem yakında taburcu olacağım, iyiyim." dedim. 'Hastanenin ön tarafı daha güzel sanıyordum, orada da oturabilirdiniz.' demişti gülümseyerek. "Burası daha sakin olduğu için ve uykum geldiği için burayı seçtim." dedim gülümseyerek. 'Yatmak için buraları kullanmamalısınız.' Yoon Gi konuşurken Dong Hyun Yoon Gi'ye arkadan yaklaşıyordu, en azından bana öyle geliyordu. "Sanırım haklısı- Dong Hyun!" deyip üzerine atlamıştım.

Yapmasaydım muhtemelen bir korkak gibi Yoon Gi'ye arkadan saldıracaktı. Yoon Gi ne olduğunu anlamamış gözlerle yerdeki Dong Hyun'a ve üzerinde yatan bana bakıyordu. O arada kendimi tutamayıp bir yumrukta ben geçirdim Dong Hyun'a.

Yoon Gi gerçekten şaşkın bir şekilde bana bakıyordu, sanırım benden böyle bir şey beklemiyordu. Şaşkın bakışlarının altında hafif muzip bir gülümseme de vardı, sanki hoşuna gitmiş gibi... Şaşırması da gayet normaldi aslında, ben bile böyle bir şey yapacağımı düşünmemiştim şimdiye dek.

Dong Hyun'un inleme sesiyle kendime geldim. Yanlış yerlerdeydim sanırım. Hemen kalkıp Yoon Gi'yi de çekiştirerek ordan uzaklaşmıştım. Biliyordum bu böyle son bulmayacaktı ama en azından Yoon Gi bulaşmamalıydı. Gerçi ilk başta neden yumruk attığını da pek anlayamamıştım ama... Belki de çoktan bulaşmıştı.

Bir süre sessizlik hakim olmuştu aramızda. Yoon Gi bu sessizliği bozmak ister gibi benim sormam gereken soruyu bana yöneltmişti 'Neden vurdun ona?'. "Her şeyin berbat gidiyor olması onun suçu ya da benim burda olmam onun suçu. Bilmiyorum ama ne gelse başıma onun yüzünden geliyor. Ona hiçbir şey yapmamışken hemde... Sanırım bundan sonra karşılık vereceğim." dedim. 'Onun suçu mu? Nasıl?'.

"Bu başıma gelen olaydan da o sorumlu işte, kendisi bile söyledi daha fazlasını yapacağını. Ailemden uzaklaşmam, sevgilimden ayrılmam, hepsi onun yüzünden." dedim. Gerçekten sinirlerim bozulmuştu. Aklıma geldikçe daha çok sinirleniyordum. Cidden bundan sonra bende boş durmayacağım diye düşünüyordum ki...

Merhaba! Uzun zamandır yoktuk... Sizleri bekletmiş olmalıyız, bunun için çokca özür dileriz sizlerden. Bu bölüm diğerlerine oranla daha kısa oldu fakat 2 gün sonra yeni bir bölüm daha atmaya çalışacağız. Gecikmeden dolayı tekrar özür dileriz. Umarız beğenerek okursunuz. ♡♡