The Battered Husband (ONGOING)

Chapter 04

Genevive's POV

Whenever I see you around, or even feel your presence near me, the uncomfortable and unbreathable feeling makes me feel more like I'm living a life that I do not even deserve to have. Ni minsan. hindi ko ginustong maipit sa ganito kakomplikadong sitwasyon, sa ganito ka walang saysay na pamilyang nabuo lang out of reckless and bullshit decisions. Kahit kailan, hindi ko pinangarap na magkaganito ang buhay na inaasam ko. Marco, you've given me nothing but sorrow, anger. You gave me pain and I'll never forgive you for what you have done to make this relationship miserable.

Oo, minahal ko si Marco. Aminado naman ako doon at hindi man niya nararamdaman 'yon ngayon, lahat ng niloloob ko hanggang ngayon, totoo. Mahal ko pa rin siya. And I'm so stupid for falling in love on someone who did me all wrong shits in life. Mahal na mahal ko si Marco, pero para gawin niya ang bagay na 'yon just because he thinks that with his stupid acts, things will get better bago kami magpakasal? Malabo. Mas nananaig ang galit sa puso ko. Hindi ko naman kailangang pigilan ang sarili ko. Alam kong nasa tama ako at kung hindi lang niya ginawa ang bagay na 'yon, sana ayos pa ang lahat. Sana hindi kami nagkaganito.

Inalis ko sa isip ko ang bagay na iyon at nagpukol ng tingin sa mga dokumentong nakakalat sa table ko. Damn this paper works. Hindi maubos-ubos. I quickly scanned each document and recorded them on my computer. Records ito ng mga nanay na nanganak this month. Isang mabigat na buntong-hininga ang napakawalan ko.

"How I wish I could also have one."

"Arf! Arf!" Lumingon ako sa paligid at nakita si Marene na naka-upo sa paanan ko. Cute little puppy.

"Arf!" Tahol niya ulit kaya napangiti naman ako at kinarga siya habang sinisimulang haplusin. Nang dalhin ni Marco dito sa bahay si Marene, hindi ko talaga maiwasang mapangiti noong time na 'yon. That was the first time na nakaramdam ulit ako na parang may gusto akong pahalagahan at alagaan, katulad ng pag-aalaga ko kay Chong noon. He really knew how much I love dogs but I later on came to realize na hindi ako dapat magpadala sa ginagawa niya. It'll just worsen the situation more at hindi ko alam kung kakayanin ko pa kapag lumala pa 'tong sitwasyon namin.

"Baby Marene, have you eaten na ba? Do you want some food?"

Hindi siya sumagot at sa halip ay ipinatong ang ulo niya sa braso ko. Inayos ko muna ang mga documents sa table habang buhat-buhat si Marene at pinatay ang laptop ko bago ako pumunta sa kama at ihiniga siya doon. I started caressing my baby's fur and napapikit naman siya dahil sa ginawa ko. I smiled.

"Baby Marene, gusto mo bang magsama na tayo forever? Do you want me to be your mommy?" Parang sira kong tanong kay Marene. Alam ko namang hindi siya sasagot but well, perks ng pagkakaroon ng pet.

"Sana 'wag ka aalis or maglalayas ha? Ako pala si Mommy Genevive mo. Mommy Gene na lang. Feel comfortable when you're with me, okay? I'll promise to take good care of you. Ang cute cute mo talaga."