Chasing Him

Prologue

Prologue

Nandito kami ngayon ni Calex sa Boracay.

“Oh cmon Jill. Live a little. Puro ka nalang trabaho. Give yourself a break.”

 

That’s what he said. Ayaw ko naman kasi talaga magbakasyon. Or should I say ayaw ko lang bumalik dito sa Bora.

Six years ago, nandito rin ako, kami. Those were the days.

Anim na taon na pala ang nakakaraan mula nung huli ko siyang makita. It has only been six years but it felt like forever. Walang araw na di ako nangulila sakanya. Walang araw na di ko hiniling na sana bumalik na siya.

 

Kamusta na kaya siya? Nasan kaya siya? May girlfriend na kaya siya? Sana wala, technically, hindi parin naman kami naghiwalay kasi hindi naman siya nakipaghiwalay sakin. Or the letter says it all?

Napatingin ako sa kamay ko. Sa loob ng anim na taon, kahit minsan hindi ko hinubad tong engagement ring namin. Deep inside Im still hoping he would come back and tell me he still wanna marry me. Cause I swear to God, bumalik lang siya at sabihin lang niyang mahal pa niya ko, papasakasalan ko siya agad.

“Alam mo dinala kita dito para mawala man lang yung stress mo, but why do I get this feeling na mas masstress ka dito.”

“Sabi ko naman kasi sayo, ayaw ko bumalik dito sa Bora. This is like a trip to the memory lane for me.”

“Look Babes. Six years na ang nakalipas, move on na tayo dapat diba?” Sabi niya.

“Sana ganun kadali diba. Kasi kung ganun lang kadali ang lahat, di sana ko nasasaktan ngayon. Di sana ko nasasaktan hanggang ngayon.”

Niyakap niya ko. Ive always been this fragile infront of Calex since he left. Parang konting bagay, mapapaiyak ako.

“Alam ko naman di madaling magmove on eh. But at least give it a try. Walang ibang makakatulong sayo kundi ang sarili mo.”

I cried in his arms for a few minutes.

Maya maya pa may lumapit saming batang lalaki. Sakto naman may tumawag kay Calex kaya inexcuse niya yung sarili niya.

“Hello? Uh can you help me. Im lost.” Sabi niya sabay pinagdikit niya yung palad niya na parang nagdadasal. Ang cute cute niya. Omg.

“Hi Baby boy. Ofcourse we will help you. What’s your name first?” I asked him.

“Nathaniel Josh. Four years old.” Tapos pinakita niya yung apat niyang daliri.

“Okay Nathaniel. Who are you with?”

“Mom and Dad. But I cant find them.”

“We’ll find them okay? What’s the name of your mom or dad?”

“My mom’s name is Brianna. My dad’s name is –“ Naputol yung pagsasalita niya ng may sumigaw.

“JOSH!” Sigaw ng isang babae habang tumatakbo papalapit samin. Niyakap niya agad si Nathaniel. “We were sick worried. Where have you been?” Umiiyak na sabi ng mommy niya. I assume siya yung mommy pero kung titignan mo siya. Parang wala pa siyang anak. Ang ganda ganda niya at ang sexy. Goddess!

 

“Sorry Mommy.” Sabi ni Nathaniel. “Theres this cute shirt I saw in a store and when I turn to look for you, I cant find you anymore.”

“JOSH!” Sigaw ng isang pamilyar na boses.

Biglang may yumakap sa mag-ina niyang umiiyak at hinalikan ito pareho sa ulo nila. “Shh. Its okay. Everything’s okay now.”

Tell me this isnt happening. Please. Wake me up from this bad dream. Panaginip lang to diba. Tell me Im dreaming. No. Please. No.

 

 

 

 

“L-Liam?”