~At the rooftop.
Nathan's P.O.V
"Hey! Where's Maui?" Tanong ko kay Alex.
"Bobo ka ba?" Iritang sabi niya.
"What?" I asked as if I didn't heard her saying anything.
"Sino bang tangang, naglagay sa kaniya sa kamay ni Ma'am Cales?"
"Me?"
I said unsure.
"Alam mo naman pala eh, ba't ka pa nagtatanong? Tsk! Masama na nga yung pakiramdam ng tao, tapos binigyan mo pa ng problema. Hindi porket mayaman at sikat ka gagawin mo na 'yun sa bestfriend ko!" Galit na sabi niya at lumipat ng puwesto.
"Hala ka pare!" Mapang asar na sabi ni Miggy at sinundan si Alex.
Tsk. Malay ko bang may sakit siya.
Shit! Nakokonsensya na ako. Pupuntahan ko na lang siya mamaya.
"Hey Nate!" Preskong sabi ni Zenneth.
"Are we that close enough, for you to say my nickname?"
"I'm sorry."
May nagsosorry bang nagpapacute? Babae nga naman.
"Ano pakay mo?" Sabi ko sa kaniya.
"Do you happen to see Linox?"
"Wala siya dito?" Tanong ko pabalik and she nodded.
Saan na naman kaya siya nagsuot. Talaga nga naman oh.
Pag may practice parating wala 'yan si Linox.
Mapuntahan nga si Maui.
Nakita kong paparating si Ma'am Cales sa aking direksyon, kaya pagkakataon ko na 'to para kausapin siya.
"Ma'am Cales, I'm sorry kasalanan ko po talaga 'yung kanina, dinamay ko lang po si Maui. Kaya pasensya na po, at sana 'wag niyo na pong parusahan si Maui, instead do it to me. " I pleaded.
"Ahh. Yung kanina pa kamo? Hindi ko pinarusahan si Ms. Melody, actually pagkatapos klase kasunod niyo lang siya na pinabalik ko sa inyong dorm. In fact she is already in her room."
" ahh." I said.
Akala ko kung anong pinagawa sa kaniya. Tsk! Nakonsensya pa ako, wala naman palang dapat ikakonsensya.
I decided to go to Maui's room para masabihan ko na magpractice mamaya.
~knock...knock
"Sino na naman to istor---"
Nagulat si Maui sa aking presensya kaya't hindi niya naituloy ang kaniyang practice.
"Anong ginagawa mo dito?Hindi mo ba alam na dahil sa'yo kaya ako nakareceive ng punishment kay Ma'am Cales."
"Oh really? What kind of punishment?"
"Ah...eh...Hindi na daw ako makakasali sa performance next week. Ban daw muna ako, sa pagkanta."
"Tss. Lame reason. I knew already that you weren't being punished at all, so don't make any excuses para lang hindi makapagpractice."
Rinig ko ang mahinang pagcuss sa gilid.
"Tsk! Fine. Where are we going to practice and when?" She asked.
Nakakatawa talaga siyang tingnan pag naiinis siya. Haha.
"7:30 pm, go to my dorm, number 93. Sa dorm ko tayo magpapractice. Don't worry wala akong balak pagsamantalahan ka, kasi hindi ka naman kasama-samantala, Nakabukas na 'yung pinto kaya wag kang mag-abalang kumatok pa" Sabi ko at agad na umalis.
Maui's P.O.V
"Wai---" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil nakasakay na siya ng elevator.
"Medicine?"
Tiningnan ko ang gamot na binigay ni Linox sa akin.
If only hearts can be cured of medicine i would've buy thousands of this just to heal the wound in my heart.
"Life is truly daunting,
Playing different sounds of music,
Just to tell let them see all the crying,
Music never heals, one's soul
Music fakes everything
It's unbearable to hear those melody
Only to reminisce how horrifying the past is,
It's unbearable to wait, when will life runs out of aches
When will this stop?
Will it ever stop?
I cried out and prayed
Music is disaster
Please, let me out of the beat
I can't hold any longer"
This is just a school assignment, pero parang tinotoo ko yung mga lyrics na isinulat ko sa papel.
Bahala na si Nathan, maglagay ng tono dito.
Tiningnan ko ang oras, It was 5:30 pm. Actually, minsan lang ako nakakatulog ng maayos, at kadalasan iniiwasan ko ang matulog.
Almost one month na simula 'nung nagkaroon ako ng insomia,
kaya medyo may kalakihan ang eyebags ko.
Tiningnan ko ulit ang oras at saktong alas-syete na ng gabi.
7:30 ang usapan namin, pero papunta na ako sa dorm niya.
Wait lang...ito sana yung itatanong ko kanina. Hindi ko kasi matandaan kung anong number sinabi niya sa akin kanina, 90 or 93?
Nasa 5th floor na ako, at hindi ko pa rin alam kung alin sa dalawa ang papasokin ko.
"Don't worry wala akong balak pagsamantalahan ka, kasi hindi ka naman kasama-samantala, Nakabukas na 'yung pinto kaya wag kang mag-abalang kumatok pa"
Pilit kong inaalala ang bilin niya sa akin. Good thing at may naalala ko sa sinabi niya na makapagbibigay sa akin ng clue kung anong room ang kaniya.
Nakita kong halfclose yung room number 90, tiyak kong room na ito ni Nathan.
Pumasok na ako sa loob at namangha sa ganda ng room nito. Wow. Pati ba na man sa kani-kaniyang designated rooms may favoritism.
De-chandelier pa yung ilaw, may maliit na puwesto ng mga musical instruments, tsaka ang laki pa ng refrigerator, tiyak kong maraming pagkain diyan sa loob.
Naalala ko yung itsura ng hospital dati, somewhat ganito rin ka ganda ang room na ito.
"Ahh. Déjà vu." Tanging naisambit ko.
Natigil ako sa kakawili sa pagtingin sa mga gamit dito sa silid ng biglang bumukas ang bathroom at iniluwa ang pagmumukha ni Linox.
"Waaaaahhh." Sigaw ko, at biglang nakatalikod sa kaniya.
Nakatopless lang kasi siya at tanging tuwalya lang ang tanging suot niyo sa bandang ibaba.
"What the fuck?" Mura niya sa pagkabigla.
"Shut the f*ck up. Don't look back and get my towel."
Sigaw pa rin ako ng sigaw dahil sa gulat at mas lalo pa itong lumakas ng makita kong nasa harapan ko na ang towel niya.
"Waaaa--"
The only thing that I remembered, ay ang mabilis na pag tibok ng puso ko then everything went black.
