More Than A Game (COMPLETED)

Chapter 14: "Game 1: Team Greg VS Team David"

Dedicated to: @IamElleJeey

➖➖ ➖➖ ➖➖ ➖➖

Nagising ako na magaan ang pakiramdam. I glanced at my desk clock, 9 AM. I slept for 8 hours, no wonder I feel recharged. I grabbed my phone at muling binasa ang text message ni David kagabi. Paano nya kaya nalaman ang number ko? Stalker? I smiled at the thought then I saved his number in my contacts.

I was about to go back to sleep since it's Saturday at wala akong pasok sa SAU when my phone start ringing. It's Greg.

"Wassup?" bungad ko sa kanya.

"Where are you?" sigaw nya sa kabilang linya.

"In my room, why?"

"What do you mean, why? You promised to watch today's match so get here quick!" sigaw nya ulit.

"Makasigaw ka naman, Gregory wagas. Ito na kikilos na po tapos punta na ako dyan." I said then I hung up before he utter another word.

I took a shower and while I was busy putting my clothes on my phone ring again. This time it's Luke.

"Lucas?"

"Nasaan ka na? Punta ka na dito para may maganda akong supporter. Joke! But seryoso pinsan punta ka na dito kasi pinatawagan ka sa akin ni Kapitan." sabi nyang tumatawa sa kabilang linya.

"Pagpunta ko dyan masasapak ko kayong dalawa. Ang arte nyo ah! Kailangan ba talagang manood ng game nyo eh madami namang manonood panigurado."

"Iba ang presence mo, pinsan. Higly appreciated. Pumunta ka na dito, okay?"

"Oo na." then hung up.

Ano ba trip ng dalawang ungas na iyon? Sa dami ng manonood hindi na ako kawalan. Isa pa wala talaga akong hilig sa basketball. Hay, kung pwede nga lang huwag sumipot pero magagalit na talaga sa akin ang bestfriend ko paghindi ako nagpakita sa game.

Bumaba na ako at pagdating ko sa sala nakita ko sina mommy at ang nakakabata kong kapatid na si Janno na nanonood ng TV.

"Saan lakad mo, anak?" mom asked.

"SAU. First match po nila Greg laban sa visitor team."

"Gusto ko din manood ng laban nila kuya Greg at Luke, ate. Can I come?" singit ni Janno.

"Aba, oo naman para hindi ako mabore dun. Magbihis ka na bilis at baka mahuli pa tayo sa game."

---------

Narating namin ng kapatid ko ang SAU at dumiretso sa gym. Crowded na pero may magandang pwesto pa din naman na natitira. Pumwesto kaming magkapatid sa bandang unahan ng middle portion ng bleachers.

"Janno, kung may kailangan ka like food o gusto mo mag-CR just tell me."

"Okay, ate."

After I think 15 minutes of being stock in the gym doing nothing but sit lumabas na din ang mga players that the crowd started shouting in excitement. Warm up time I guess. Guess lang kasi hindi ako sure kong ano tawag sa ginagawa nilang padribol dribol at pashoot shoot ng bola eh hindi pa naman start ng game.

"Ate, look sina kuya Luke at Greg." my brother exclaimed pointing the two guys on the court.

Tumango lang ako. Then I felt that my phone vibrating in my pocket. I answered it. "I am here already inside the gym with Janno actually, Greg. Look at the middle part towards your right side, I'm waving." sabi ko. Lumingon sya sa direksyong sinabi ko at tumakbo palapit sa amin.

"Akala ko hindi ka na naman sisipot. Hi, Janno buti at sumama ka sa ate mo."

"Good luck, kuya Greg sa game."

"Sige balik na ako doon at saglit na lang mag-uumpisa na ang game."

The game started. Hinagis sa ere ng referee ang bola at sabay na tumalon ang dalawang players para mag-agawan dito. Weird. Bakit ba kailangan pag-agawan ang iisang bola. Hindi ba pwedeng magtig-isa na lang ang bawat players. I mean sinong tao ba ang trip na may kaagaw, wala di ba? At may patalon talon pang nalalaman bago mag-agawan. Hindi din ba pwedeng magjack en poy na lang to conserve energy. Pinapagod lang nila ang mga sarili nila.

Luke gets the ball and started dribbling it while running tapos ipinasa nya sa isang teammate nila. Isa pa iyon, bakit kailangan pagpasa pasahan ang bola. Hindi ba sila nahihilo sa ginagawa nila?

"Yes! Go Red Bobcats!" hiyaw ni Janno dahil nashoot ng pinagpasahan ni Luke ang bola.

And the game went on and on. After half an hour the first half ended. I looked at the score board. The light says. HOME : 45 VISITOR: 40, napangiti ako. Mukhang makakakain ako ng pizza at KitKat ng isang buong buwan dahil matatalo ko si David sa pustahan. Akalain mo na pwede pa lang matalo ng mga pusa ang mga tigre. Isn't it utterly surprising?

"Janno, you stay here and I'll just go and buy us some snacks."

"Buy me a hotdog, ate." request nya.

I bought SOME snacks. Apat na hotdogs, apat na waffle cheese, dalawang malaking Piatos at dalawang bottled water. Pagbalik ko naghating kapatid kami ni Janno, walang lamangan cause we love each other. Nagsimula na ang second half.

Nagising ako sa yugyog ng kapatid ko sa akin. Hindi ko namalayan na nakatulog ako kahit sobrang ingay ng dahil sa boredom. "What?"

Tinuro nya ang score board. The light says 4th Quarter, 1 minute, HOME: 80 VISITOR: 85. Sabay sabing "Matatalo na team nyo, ate."

"Bakit ilang quarters ba meron sa basketball?"

"Naman, ate! Naturingan kang kaibigan ng mga varsity players pero ang tanga tanga mo sa basketball. Anong klase kang kaibigan?"

Nakatikim ng batok sa akin si Janno. "Hindi ako tanga. Sadyang wala akong interes alamin ang kung ano ano sa sports nila dahil wala naman akong hilig sa kahit anong sports. So ilang quaters?"

"Apat lang at isang minuto na lang ang natitira."

Magkahimala sana at makashoot ng three points ang mga pusa kundi matatalo na talaga sila ng mga tigre. Pero sabi nga ni ate Guy 'walang himala'. Dahil ng tignan ko ang score board may 2 seconds na lang tapos pagharap ko sa court hawak ni isang tigre ang bola at ipinasa kay David who jumped at threw the ball. It went in the basket kasabay ng pagtunog ng buzzer which simply means that the game is over.

Nasabunutan ko ang buhok ko. Patay talo ako sa pustahan namin ni David. Dance and Date? I rolled my eyes. Tumayo na kami ni Janno at papunta na sana kina Greg ng makasalubong namin si David. Keep your cool. I said to myself.

"Congratulations. Prepare for the next game dahil kami naman sigurado ang mananalo." sabi ko sa kanya.

"Thanks but the next game would be ours too." he said then nod to my brother as an acknowledgement to his presence.

"Whatever you say." sabi ko sabay lakad ulit pero tinawag nya ako. "What?" sabi ko na nagpapatay malisya lang.

He smirked bago sumagot ng, "You lost the bet."

On the side is Lucas Figaroa -------->

To be continued...

VOTE, COMMENT, SHARE ^__^V